زایمان زودرس در مادران دیابتی
یک جراح و متخصص زنان با بیان اینکه در زنان باردار اگر HbAlc بیش از ۱۲ انحراف استاندارد بالای میزان متوسط باشد، شیوع ناهنجاری‌ها به ۳۵ درصد می‌رسد گفت: زایمان زودرس در حاملگی‌های دیابتیک شایع‌تر است.
ایسنا: یک جراح و متخصص زنان با بیان اینکه در زنان باردار اگر HbAlc بیش از ۱۲ انحراف استاندارد بالای میزان متوسط باشد، شیوع ناهنجاری‌ها به ۳۵ درصد می‌رسد گفت: زایمان زودرس در حاملگی‌های دیابتیک شایع‌تر است.
دکتر الهام السادات هاشمیان نایینی با اشاره به اینکه ۳ تا ۸ درصد نوزادان مادران دیابتیک دچار ناهنجاری‌های مادرزادی می شوند، گفت: میزان ناهنجاری‌های مادرزادی در دیابت نوع یک و دو که در اوایل حاملگی هیپرگلیسمی داشته‌اند افزایش می‌یابد.
وی یادآور شد: زنان با دیابت حاملگی که در اواخر حاملگی تشخیص داده می‌شوند در خطر ناهنجاری‌های مادرزادی نیستند.
هاشمیان نایینی در ادامه اختلالات لوله عصبی و ناهنجاری‌های قلبی در نوزادان مادران دیابتی را نسبت به زنان غیردیابتیک شایع‌تر عنوان کرد و افزود: وقتی HbAlc کمتر از ۶ انحراف استاندارد بالای میزان متوسط داشته باشد، میزان ناهنجاری‌های مادرزادی ۳ درصد است ولی وقتی HbAlc بیش از ۱۲ انحراف استاندارد بالای میزان متوسط باشد شیوع ناهنجاری‌ها به ۳۵ درصد می‌رسد.
این جراح و متخصص زنان با اشاره به اینکه افزایش شیوع سقط با میزان بالای HbAlc بیشتر می‌شود خاطر نشان کرد: زایمان زودرس در حاملگی‌های دیابتیک شایع‌تر است، پلی هیدرآمنیوس (بالا بودن میزان مایع آمنیوتیک) و استعداد بیشتر به عفونت، در دیابتی‌های کنترل نشده از عوامل ایجاد این عارضه است.
هاشمیان نایینی گفت: رشد جنین‌های مادران دیابتیک بیشتر از مادران غیردیابتیک است و در نتیجه شیوع زایمان مشکل افزایش می‌یابد. در تحقیقات انجام شده، ۲۰ تا ۴۰ درصد نوزادان مادران دیابتی وزن بیشتر از صدک ۹۰ نسبت به سن حاملگی دارند.
به گفته این پزشک، ماکروزومی جنین از حدود ۲۰ هفتگی شروع می‌شود. در موقع تولد نوزادان دیابتیک بافت چربی بیشتر، شانه‌های بزرگتر، نسبت سر به شانه کمتر، نسبت به نوزادان غیردیابتیک با همان وزن و سن حاملگی دارند.
این جراح و متخصص زنان گفت: هیپرگلیسمی مادر منجر به هیپرپلازی سلول‌های بتا پانکراس جنین و افزایش غلظت انسولین جنینی می‌شود. انسولین به مقدار زیاد در خون بند ناف و مایع آمنوتیک مادران دیابتیک از هفته ۲۰ حاملگی وجود دارد.
هاشمیان نایینی گفت: میزان مرگ و میر جنینی در نوزادان مادران دیابتبک شایع‌تر است. ۱۰ تا ۵۰ درصد مرگ و میر به علت ناهنجاری‌های مادرزادی است. خطر مرده زایی بدون ارتباط با ناهنجاری‌های مادرزادی نیز بالاتر است.
مرده زایی در مادران دیابتیک شایع تر است
وی با اشاره به اینکه مرده‌زایی در حاملگی‌های دیابتیک شایع‌تر است افزود: بعضی از موارد مرده‌زایی‌ها در حاملگی‌های دیابتیک به عنوان محدودیت رشد جنین (IUGR) است. افزایش وزن نوزادان دیابتیک سبب عدم تشخیص IUGR می شود. مرده‌زایی در حاملگی‌های دیابتیک علیرغم وزن نوزاد شایع‌تر است و این نشان می‌دهد که عوامل دیگری به غیر از نارسایی جفت در ایجاد این عارضه دخالت دارد و اغلب کنترل ضعیف قندخون با مرده‌زایی همراه است.
هاشمیان نایینی در خصوص عوارض نوزادی دیابت بارداری گفت: هیپوگلیسمی به رغم کنترل دقیق هیپرگلیسمی مادر نسبتا شایع است به ویژه در مادرانی که طولانی مدت به دیابت مبتلا بوده‌اند.
وی خاطر نشان کرد: هیپوگلیسمی و هیپومنیزمی نیز در نوزادان مادران دیابتیک شایع‌تر است. علت آن ناشناخته است ولی در دیابت بزرگسالان به نظر می‌رسد هورمون پاراتیروئید کنترل کمتری برای کلسیم دارد.
زردی و مشکلات تنفسی در نوزادان مادران دیابتیک بیشتر است
هاشمیان نایینی گفت: نوزادان مادران دیابتیک میزان اریتروپوئتین خون بندناف بالایی دارند و پلی سیتمیک هستند. افزایش توده گلبول‌های قرمز منجر به شیوع بالای هیپربیلیروبینمی نوزادی و نیاز به فتوتراپی می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: شیوع سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان مادران دیابتیک نسبت به غیردیابتیک بیشتر است ولی به طور روتین لازم نیست که وضعیت ریه جنین مادری که دیابت کنترل شده در حاملگی ترم دارد، کنترل شود. زیرا کمتر از ۱ درصد نوزادان به سندرم دیسترس تنفسی (RDS) مبتلا می‌شوند.
این جراح و متخصص زنان گفت: هیپرانسولینمی جنینی سبب هیپرتروفی میوکارد (افزایش حجم عضله میانی فلب) و به ویژه سپتوم بین بطنی می‌شود. هیپرتروفی بطن در نوزادان در حاملگی دیابتیک ممکن است بدون علامت باشد و فقط در غربالگری اکو کاردیوگرافیک تشخیص داده شود. به طور تخمین حدود ۳۰ درصد جنین‌ها ممکن است هیپرتروفی قلبی داشته باشند.
هاشمیان نایینی در پایان یادآور شد: کنترل شدید قندخون در حاملگی شیوع میوپاتی هیپرتروفیک را کاهش می‌دهد. پیش آگهی خوب است و هیپرتروفی در دوره نوزادی از بین می‌رود.
دکتر الهام السادات هاشمیان نایینی با اشاره به اینکه ۳ تا ۸ درصد نوزادان مادران دیابتیک دچار ناهنجاری‌های مادرزادی می شوند، گفت: میزان ناهنجاری‌های مادرزادی در دیابت نوع یک و دو که در اوایل حاملگی هیپرگلیسمی داشته‌اند افزایش می‌یابد.
وی یادآور شد: زنان با دیابت حاملگی که در اواخر حاملگی تشخیص داده می‌شوند در خطر ناهنجاری‌های مادرزادی نیستند.
هاشمیان نایینی در ادامه اختلالات لوله عصبی و ناهنجاری‌های قلبی در نوزادان مادران دیابتی را نسبت به زنان غیردیابتیک شایع‌تر عنوان کرد و افزود: وقتی HbAlc کمتر از ۶ انحراف استاندارد بالای میزان متوسط داشته باشد، میزان ناهنجاری‌های مادرزادی ۳ درصد است ولی وقتی HbAlc بیش از ۱۲ انحراف استاندارد بالای میزان متوسط باشد شیوع ناهنجاری‌ها به ۳۵ درصد می‌رسد.
این جراح و متخصص زنان با اشاره به اینکه افزایش شیوع سقط با میزان بالای HbAlc بیشتر می‌شود خاطر نشان کرد: زایمان زودرس در حاملگی‌های دیابتیک شایع‌تر است، پلی هیدرآمنیوس (بالا بودن میزان مایع آمنیوتیک) و استعداد بیشتر به عفونت، در دیابتی‌های کنترل نشده از عوامل ایجاد این عارضه است.
هاشمیان نایینی گفت: رشد جنین‌های مادران دیابتیک بیشتر از مادران غیردیابتیک است و در نتیجه شیوع زایمان مشکل افزایش می‌یابد. در تحقیقات انجام شده، ۲۰ تا ۴۰ درصد نوزادان مادران دیابتی وزن بیشتر از صدک ۹۰ نسبت به سن حاملگی دارند.
به گفته این پزشک، ماکروزومی جنین از حدود ۲۰ هفتگی شروع می‌شود. در موقع تولد نوزادان دیابتیک بافت چربی بیشتر، شانه‌های بزرگتر، نسبت سر به شانه کمتر، نسبت به نوزادان غیردیابتیک با همان وزن و سن حاملگی دارند.
این جراح و متخصص زنان گفت: هیپرگلیسمی مادر منجر به هیپرپلازی سلول‌های بتا پانکراس جنین و افزایش غلظت انسولین جنینی می‌شود. انسولین به مقدار زیاد در خون بند ناف و مایع آمنوتیک مادران دیابتیک از هفته ۲۰ حاملگی وجود دارد.
هاشمیان نایینی گفت: میزان مرگ و میر جنینی در نوزادان مادران دیابتبک شایع‌تر است. ۱۰ تا ۵۰ درصد مرگ و میر به علت ناهنجاری‌های مادرزادی است. خطر مرده زایی بدون ارتباط با ناهنجاری‌های مادرزادی نیز بالاتر است.
مرده زایی در مادران دیابتیک شایع تر است
وی با اشاره به اینکه مرده‌زایی در حاملگی‌های دیابتیک شایع‌تر است افزود: بعضی از موارد مرده‌زایی‌ها در حاملگی‌های دیابتیک به عنوان محدودیت رشد جنین (IUGR) است. افزایش وزن نوزادان دیابتیک سبب عدم تشخیص IUGR می شود. مرده‌زایی در حاملگی‌های دیابتیک علیرغم وزن نوزاد شایع‌تر است و این نشان می‌دهد که عوامل دیگری به غیر از نارسایی جفت در ایجاد این عارضه دخالت دارد و اغلب کنترل ضعیف قندخون با مرده‌زایی همراه است.
هاشمیان نایینی در خصوص عوارض نوزادی دیابت بارداری گفت: هیپوگلیسمی به رغم کنترل دقیق هیپرگلیسمی مادر نسبتا شایع است به ویژه در مادرانی که طولانی مدت به دیابت مبتلا بوده‌اند.
وی خاطر نشان کرد: هیپوگلیسمی و هیپومنیزمی نیز در نوزادان مادران دیابتیک شایع‌تر است. علت آن ناشناخته است ولی در دیابت بزرگسالان به نظر می‌رسد هورمون پاراتیروئید کنترل کمتری برای کلسیم دارد.
زردی و مشکلات تنفسی در نوزادان مادران دیابتیک بیشتر است
هاشمیان نایینی گفت: نوزادان مادران دیابتیک میزان اریتروپوئتین خون بندناف بالایی دارند و پلی سیتمیک هستند. افزایش توده گلبول‌های قرمز منجر به شیوع بالای هیپربیلیروبینمی نوزادی و نیاز به فتوتراپی می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: شیوع سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان مادران دیابتیک نسبت به غیردیابتیک بیشتر است ولی به طور روتین لازم نیست که وضعیت ریه جنین مادری که دیابت کنترل شده در حاملگی ترم دارد، کنترل شود. زیرا کمتر از ۱ درصد نوزادان به سندرم دیسترس تنفسی (RDS) مبتلا می‌شوند.
این جراح و متخصص زنان گفت: هیپرانسولینمی جنینی سبب هیپرتروفی میوکارد (افزایش حجم عضله میانی فلب) و به ویژه سپتوم بین بطنی می‌شود. هیپرتروفی بطن در نوزادان در حاملگی دیابتیک ممکن است بدون علامت باشد و فقط در غربالگری اکو کاردیوگرافیک تشخیص داده شود. به طور تخمین حدود ۳۰ درصد جنین‌ها ممکن است هیپرتروفی قلبی داشته باشند.
هاشمیان نایینی در پایان یادآور شد: کنترل شدید قندخون در حاملگی شیوع میوپاتی هیپرتروفیک را کاهش می‌دهد. پیش آگهی خوب است و هیپرتروفی در دوره نوزادی از بین می‌رود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼