دلیل فوت ِ خواهرزاده نوجوان غزل شاکری چه بود؟

 چند هفته پیش، غزل شاکری، بازیگر و خواننده و دختر زنده یاد فرشته طائرپور، تهیه‌کننده سینما، با انتشار عکس‌هایی از خود و خواهر‌زاده نوجوانش در صفحه اینستاگرامش، خبر از مرگ تلخ او داد. بسیاری از دوستداران و دنبال‌کنندگان غزل شاکری، به دنبال این جواب بودند که دلیل فوت خواهرزاده نوجوان غزل شاکری چیست؟

غزل شاکری در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«من درد تو را ز دست آسان ندهم/ دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم/ کان درد به صدهزار درمان ندهم

جانانم

پارهٔ تن خاله

سفرت پر از نور و آرامش

یک راست برو تو بغل مامان فرشته»

سفری که همیشگی شد

جانان رحیم پور، پسر عسل شاکری(خواهر غزل) و رضا رحیم پور بود که در تعطیلات تابستان برای شرکت در جشن ازدواج خاله‌اش، غزل شاکری به ایران آمده بود.

یکی از نزدیکان این خانواده در توضیح این اتفاق نوشته است: «چند روز پیش از امریکا برای عروسی خاله‌اش به ایران آمدند که با موتور افرود تصادف کرد و در جا تمام کرد»

اما در میان این حادثه تلخ، توضیحی که پدر جانان رحیم پور به یکی از کسانی که درباره علت درگذشت پسرش پرسیده، قابل توجه است.

 پاسخ قابل تفکر رضا رحیم پور، پدر جانان در جواب به پرسشی دیگر:

«در اوج شادی در حالیکه با خاله(اش)غزل شاکری و شوهرخاله‌ای که عاشقش بودن غرق در عشق بود، بدون درد و در لحظه‌ای که تقدیرش بود از جسم خاکیش آزاد شد. همیشه یادش مایه آرامش است.»

تصویری متفاوت از خاکسپاری دردناک جانان رحیم پور

تصویر به خاکسپاری این پسر نوجوان هم بسیار وایرال شد، چراکه تابوت او بر‌شانه مادر و پدرش به سوی آرامگاهش می‌رفت.

 رضا صائمی در وصف عکس گرفته شده به وسیله مریم تختکشیان از مراسم خاکسپاری جانان رحیم پور، در اینستاگرامش نوشت:

 «می‌گویند بهشت زیر پای مادر است اما او جهنمی از رنج را بر‌شانه‌هایش حمل می‌کند... کوهی از غم را... غم تمام عالم را... دردی که می‌تواند هر مادری را از پا درآورد... هر آدمی را..... با این همه او پای تابوت فرزندنش به قوت‌ایستاده و غمش را قورت داده، تا لحظه آخر پای مهر مادرانه‌اش بایستد... با لباس سفید و گامی استوار.... با دلی ویران و دستی لرزان که به فاصله‌ای کوتاه، فرزندش را از گهواره به گور می‌سپارد.... گرچه این قاب، دل می‌شکند اما تصویری از شُکوه و شوکت مادرانگی است.... به احترام این‌ایستادگی باید‌ایستاد.... به حرمت رنج مادرانگی.»

نامش «زندگی» و ماموریتش ستاندن بی‌رحمانه‌ جانان همه زندگان

سیف الله صمدیان، عکاس و فیلمساز و دبیر جشن تصویر سال هم با انتشار کلیپی از عسل و جانان در اینستاگرام، که برای مراسم بزرگداشت، فرشته طائرپور در جشن تصویر سال، ارسال شده بود،نوشت:

«دستم نه به قلم می‌رفت و نه به تلفن که با عسل و رضا و غزل و علی حرف بزنم چراکه  «سکوت» تنها «حرف»  نشسته بر زبان و در جانم بود.در تمامی این روزها،یاد ویدیوی کوتاه عسل بودمکه برای مراسم بزرگداشت «فرشته طائرپور» در تصویرسال ۱۹ از نیویورک فرستاده بود.

پس شما هم ببینید و بشنوید گوشه‌ای از  آنچه بر ما گذشته و همچنان می گذرد را در این سراب‌آباد که نامش «زندگی» و ماموریت اول و آخرش «انگار» ستاندن بی‌رحمانه‌ی جانان همه زندگان پرامیدِ فرداهای مه گرفته است و بس!

گفتنی است، فرشته طائرپور(تهیه‌کننده خوشنام سینما) سال ۱۴۰۰، به دلیل ابتلا به کرونا درگذشت و نوه ایشان هم در آغوش او آرام گرفت.