درمان عفونت کلیه در حاملگی، چگونه؟

عامل عفونت و التهاب مثانه، باکتری و از نوع اشریشیا کلای (e coli) است. عفونت مثانه با علائمی مانند سوزش ادرار، فوریت یا عجله در ادرار کردن، تکرر ادرار و گاهی مشاهده واضح وجود خون در ادرار همراه است. اما در صورتی که کلیه درگیر عفونت و التهاب شود، درد یک پهلو یا دو پهلو (در صورتی که هردو کلیه درگیر باشد)، تب و لرز و گاهی بی‌اشتهایی و تهوع و استفراغ در بیمار دیده می‌شود.خانم‌هایی که به‌طور معمول دچار رشد و تکثیر باکتری در مثانه هستند برای ابتلا به عفونت‌های کلیه و مثانه مستعد‌ترند. همچنین احتمال بروز این عفونت‌ها در مادرانی که تعداد زایمان بیشتری داشته‌اند نسبت به زنانی که زایمان کمتری داشته‌اند، بیشتر است.

تشخیص قطعی این عفونت‌ها و التهابات، از طریق آزمایش ادرار، مشاهده وجود باکتری در ادرار و کشت آن صورت می‌گیرد. گاهی بعضی از بیماران مبتلا به این عفونت‌ها نشانه‌ای ندارند بنابر‌این در این حالت بیمار هیچ‌گونه علائم بالینی مشکوکی ندارد اما در کشت باکتری، میزان بالای رشد و تکثیر باکتری دیده شده می‌شود. در صورتی که علائم عفونت در کلیه‌ها و مثانه در مادر بیمار وجود داشته باشد با انجام آزمایشاتی، تشخیص دقیق داده می‌شود. همچنین برای جلوگیری از پیشرفت بیماری و درمان آن، آنتی بیوتیک تجویز می‌شود.

اگر در مثانه یا کلیه مادران باردار باکتری و عفونت وجود داشته باشد اما علامتی مشاهده نشود، باعث تولد پیش از موعد، نارس شدن نوزاد و وزن کم نوزاد در هنگام تولد می‌شود. در صورتی که مادر در اثر این عفونت‌ها تب کند یا به عفونت خون دچار شود، همزمان با پیشرفت بیماری، عوارض جنینی هم افزایش می‌یابد. اما درصورت درمان به‌موقع و صحیح، عوارض کمتری ایجاد می‌شود که قابل بهبود و گذرا است.

اگر بیماری دچار عفونت شدید کلیه شود، به‌طوری که پس از ۷۲ ساعت درمان آنتی بیوتیکی هنوز علائم بیماری و تب او بهبود نیابد، پزشک یا متخصص، اقدامات تشخیصی و تخصصی را برای تشخیص علت زمینه‌ای این حالت انجام می‌دهند. اما در هر صورت پزشکان برای درمان این بیماری آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی تجویز می‌کنند.