درمان دندان در بارداری، اقدامات لازم

تهوع و استفراغ به دلیل افزایش گنادوتروپین جنینی و استروژن است و در سه ماهه اول بهترین حالت را دارد.

خستگی یک حالت شایع در سه ماهه اول باداری است؛ اما در سه ماهه دوم مادر احساس بهتر و علائم کمتری دارد. در سه ماهه سوم خستگی و احساس ناراحتی افزایش می‌یابد و افسردگی خفیف نیز گزارش شده است. فشار خون طی سه ماهه دوم بارداری کمی افت می‌کند و در ماه آخر مقداری افزایش می‌یابد.

تهوع و استفراغ به دلیل افزایش گنادوتروپین جنینی و استروژن است و در سه ماهه اول بهترین حالت را دارد. طول دوره طبیعی بارداری حدوداً ۴۰ هفته است و بیشترین خطر نقص عضو (مالفورماسیون) جنین در سه ماهه اول وجود دارد. سقط خودبه‌خودی به ختم بارداری قبل از هفته بیستم گفته می‌شود و در ۱۵ درصد حاملگی‌ها رخ می‌دهد. وقوع این حالت در نتیجه اقدامات دندانپزشکی غیر محتمل است.

اقدامات دندانپزشکی

امن‌ترین زمان جهت اقدامات دندانپزشکی، سه ماهه دوم حاملگی است. طی حاملگی فشار خون بالاتر از 90-140 فشار خون بالا محسوب می‌شود و بیمار باید جهت بررسی اختلالات قلبی و عروقی به پزشک مراجعه کند. اصل مهم، بهداشت دهان و کاهش التهاب تشدید یافته بافت‌های لثه‌ای است که معمولاً همراه با تغییرات هورمونی دوره بارداری رخ می‌دهند.

نکات طلایی
بیماری لثه‌ای مادر سبب تولد نوزاد زودرس و کم وزن می‌شود که به نظر می‌رسد به دلیل انتقال باکتری‌ها و محصولات‌شان از طریق جریان خون به جفت باشد.

کنترل پلاک (رعایت بهداشت) دهانی می‌تواند در کاهش احتمال ایجاد پوسیدگی، حتی بعد از زایمان در نوزادان نقش داشته باشد.

جرمگیری و پالیشینگ تاج یا کورتاژ ریشه در هر زمان که نیاز باشد، باید انجام شود.

افزایش وزن زمان تولد

به دلیل آسیب‌پذیر بودن جنین، جزء کنترل، پلاک بهتر است از انجام سایر درمان‌های دندانپزشکی در سه ماهه اول اجتناب شود. اوایل سه ماهه سوم نیز زمان خوبی برای انجام درمان‌های متداول دندانی است؛ اگر چه از نیمه سه ماهه سوم به بعد بهتر است درمان‌های انتخابی به تعویق افتد.

قرص سدیم
تجویز mg ۲/۲ قرص سدیم فلوراید (طی سه ماهه دوم و سوم) همراه با مصرف آب آشامیدنی فلوراید‌دار اثرات زیر را به همراه خواهد داشت:
- بدون پوسیدگی بودن 97 درصد بچه‌ها طی 10 سال
- کاهش احتمال زایمان زودرس
- مصرف آنتی‌بیوتیک و آرام‌بخش‌ها

به طور ایده‌آل هیچ دارویی نباید طی حاملگی مصرف شود (خصوصاً در سه ماهه اول). مسکن انتخابی در حاملگی استامینوفن است. NSHID‌ها (به‌طور مثال ایبوپروفن) خطر خون‌ریزی پس از زایمان و تاخیر زایمان را افزایش می‌دهند که احتمال این عوارض طی سه ماهه سوم بیشتر می‌شود.

مصرف پنی‌سیلین، ارتیرومایسین برای مادر و جنین بی‌خطر است. بیشتر آرامبخش‌ها در دوران بارداری خطرناکند. حجم داروی مترشحه در شیر مادر، بیشتر از 1-2 درصد در وزن بدن مادر نیست. به مادر شیرده توصیه می‌گردد پس از مصرف دارو به مدت چهار ساعت از شیردهی اجتناب کند.

رادیوگرافی
رادیوگرافی به هیچ وجه نباید در سه ماهه اول حاملگی انجام شود؛ مگر برای درمان‌های اورژانسی و با استفاده از روپوش سربی برای بیمار.

منبع: زندگی آنلاین