روابط زناشویی در دوران بارداری، محدودیت دارد؟
به‌طور معمول زوج‌ها طی بارداری تغییراتی را در روابط میان‌فردی خود تجربه می‌کنند که یکی از آنها روابط زناشویی است.
به‌طور معمول زوج‌ها طی بارداری تغییراتی را در روابط میان‌فردی خود تجربه می‌کنند که یکی از آنها روابط جنسی است. فعالیت جنسی در حاملگی می‌تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: شیوه جنسی زوج‌ها پیش از بارداری، مفهوم روابط زناشویی در نظر همسران، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری، باورها و ویژگی‌های فرهنگی زوج‌ها، نحوه برخورد آنها به تغییرات فیزیکی زنان طی حاملگی و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی.....
در بارداری محدودیت‌هایی برای روابط زناشویی وجود دارد که عبارت‌اند از:
• سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس
• سابقه انقباضات خود به خودی رحمی، خون‌ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین
• نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان‌های متعدد
• ۴ تا ۶ هفته آخر بارداری
• سابقه فشارخون حاملگی
• برخی موارد دیگر که به وسیله پزشک یا ماما عنوان شود.
با وجود موارد بالا، اگر حاملگی طبیعی باشد و پزشک یا ماما مانعی برای نزدیکی زوج‌ها عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که حاملگی را پیگیری می‌کند نیز می‌تواند ادامه یابد. هرچند در حاملگی به خصوص ماه‌های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن حامله فشاری وارد نیاید.
پیش از این گفته بودم شاید بعضی خانم‌ها در حین بارداری به‌خصوص سه ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه‌رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می‌دهند. در برخی از خانم‌ها این مساله درست به عکس اتفاق می‌افتد و منجر به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول می‌شود.
به‌طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند. پس از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (۶-۴ هفته) طول می‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند.
به‌خصوص در اوایل رشد بچه، ممکن است زوج‌ها حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می‌کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر ابعاد زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.
در بارداری محدودیت‌هایی برای روابط زناشویی وجود دارد که عبارت‌اند از:
• سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس
• سابقه انقباضات خود به خودی رحمی، خون‌ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین
• نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان‌های متعدد
• ۴ تا ۶ هفته آخر بارداری
• سابقه فشارخون حاملگی
• برخی موارد دیگر که به وسیله پزشک یا ماما عنوان شود.
با وجود موارد بالا، اگر حاملگی طبیعی باشد و پزشک یا ماما مانعی برای نزدیکی زوج‌ها عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که حاملگی را پیگیری می‌کند نیز می‌تواند ادامه یابد. هرچند در حاملگی به خصوص ماه‌های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن حامله فشاری وارد نیاید.
پیش از این گفته بودم شاید بعضی خانم‌ها در حین بارداری به‌خصوص سه ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه‌رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می‌دهند. در برخی از خانم‌ها این مساله درست به عکس اتفاق می‌افتد و منجر به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول می‌شود.
به‌طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند. پس از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (۶-۴ هفته) طول می‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند.
به‌خصوص در اوایل رشد بچه، ممکن است زوج‌ها حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می‌کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر ابعاد زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.
منبع:
هفته نامه سلامت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼