تربیت جنین در شکم مادر، چه اثری داره؟

ایجاد همبستگی با کودک از دوران جنینی آغاز می‎شود. بدین منظور و داشتن فرزندی سالم و آرام، لازم است مادر از برخوردهای تند و تنش‎زا بپرهیزد، پدر و مادر هردو با فرزندشان سخن بگویند و برایش شعر زمزمه کنند و جنین در معرض موسیقی‎های طبیعی و آواهای مذهبی و سنتی آرام¬بخش قرار بگیرد. ایجاد پیوند روحی مستحکم با نوزاد یکی از وظایف مهم والدین است. این هماهنگی را می‌توان از دوره بارداری آغاز کرد. آگاهی جنینی یکی از موضوعات جالب و قابل پژوهش در دوره بارداری است که تأثیر عواطف مادری را بر تکامل عاطفی کودک در ماه‌های آخر بارداری بررسی می‎کند. این مطالعات نشان می‌دهد که اضطراب و هیجان مادر، ترشح هورمون‌های آدرنالین و کورتیزون را افزایش می‌دهد. این هورمون‌ها که هورمون‌های استرس یا تنش نام دارند، از طریق جفت به سیستم گردش خون جنین وارد شده و او را آشفته می‌کنند. این آشفتگی اگر تکرار شود، ممکن است منجر به اضطرب و ناسازگاری کودک شود. مادر و جنین را می‌توان یک مجموعه دونفری دانست که به‎وسیله سیستم هورمونی با هم در ارتباط هستند. به این معنا که اضطراب مادر باعث نگرانی جنین می‌شود و هیجان او، جنین را به هیجان می‌آورد. اگر مغز درحال رشد و تکامل جنین، به‌طور دائم در معرض هورمون‌های تنشی قرار گیرد، بر اثر خستگی سیستم عصبی، کودک تندمزاج و تحریک‌پذیر خواهد شد.نکات مهمی که رعایت آنها به پرورش یک جنین سالم و آرام کمک می‎کند، عبارتند از:

اجتناب از برخوردهای تند و تنش‌زا

بیشتر مادران در طول دوره بارداری، در اثر مشاهده تغییرات فیزیکی سریع و نوسانات مزاجی، دچار تنش‌هایی می‌شوند. سرعت و نحوه برخورد مادر با این تنش‌ها، بسیار مهم است. بر اساس نظر پژوهشگران، تنش‌های کوتاه و زودگذر، اثر پایا و ماندگار بر جنین ندارند اما نگرانی‌های مداوم و برخوردهای تند در ماه‌های آخر بارداری، تأثیرات نامطلوبی بر رفتار کودک دارند.

صحبت کردن با جنین و زمزمه کردن شعر و سرود برای او

این رفتار مادر، خاطرات خوبی از دوران قبل از تولد در ذهن جنین باقی می‌گذارد و پس از تولد، کودک این صدای آشنا را به یاد می‌آورد. کودکانی که در دوره جنینی با صدای محبت‌آمیز والدین آشنا شده‌اند، صدای آن‌ها را بهتر تشخیص می‌دهند و سرودهایی را که در این دوره از پدر و مادر شنیده‌اند، بهتر یاد می‌گیرند. یکی از روش‌های مؤثر برای ایجاد پیوستگی بین والدین و کودک قبل از تولد، صحبت کردن با جنین است. او را به نامی که برایش برگزیده‌اید، صدا بزنید، از احساسات مثبت‌تان با او سخن بگویید، خریدهایی را که انجام می‌‌دهید برایش توصیف کنید، انتظار همه اعضای خانواده برای آمدنش را شرح دهید، آرزوها و امیدهایی که برایش دارید را با او در میان بگذارید و پدر نیز می‌تواند با لمس کردن برجستگی شکم مادر، عملاً کودک را نوزاش کند و با او حرف بزند. این رفتار دلپذیر، اگر هر شب قبل از خواب به صورت عادت و مرتب تکرار شود و پس از تولد نوزاد نیز ادامه یابد، باعث دلبستگی عمیق‌تر بین پدر و فرزند می‌شود.

آرام کردن جنین با موسیقی‌های طبیعی و آواهای موزون و ملایم

موسیقی‌های طبیعت همان‌طور که برای ما آرامش‌بخش هستند، می‌توانند کودک را نیز آرام کنند. قرار گرفتن در محیطی که صدای رودخانه، آبشار، امواج دریا، پرندگان و ... در آن جریان دارد، بدین منظور توصیه می‌شود. همچنین آوای قرآن و ادعیه که با آهنگی دلنشین قرائت شوند، برای آرامش کودک بسیار مفید است. می‌توان از صوت‌های آماده استفاده کرد و یا خود پدر و مادر برای او به قرائت کلام الهی بپردازند. این کار موجب می‌شود کودک، بعدها زودتر و آسان‌تر این موارد را بیاموزد و قادر به حفظ و انس با آن‌ها باشد.