سلامت دندان در دوران بارداری، چه باید کرد؟

بسیاری از خانم ها اعتقاد دارند، بارداری دندانهایشان را از بین برده است و برای هر بارداری، یکی از دندانهایشان را از دست داده اند.

بسیاری از خانم ها نیز در دوران بارداری دچار دردهای شدید دندانی می‌شوند و به دندانپزشک مراجعه می‌کنند، اما به دلیل شرایط خاص جنین و تاثیر داروها و اشعه بر روی او، معمولاً درمان اساسی برای مادران انجام نمی شود و در نهایت درد و ناراحتی با یک مسکن فراموش می شود، ولی چون همچنان مشکلات دندانی مادر درمان نشده باقی می‌مانند، مدتی بعد درد و ناراحتی با شدت بیشتر بازمی گردد.

بارداری، بیماری نیست

بارداری، بیماری نیست ولی به علت آسیب پذیر بودن جنین در حال رشد، مراقبتهای خاصی چه از نظر بهداشت دهان و دندان و چه از نظر درمان مشکلات دندان و لثه در دوران بارداری لازم است.

اگر مادر پس از تولد نوزاد، از شیر خودش کودک را تغذیه می کند، چون امکان انتقال بسیاری از داروهای مصرف شده توسط مادر از طریق شیر به کودک وجود دارد، در این شرایط نیز توجهات ویژه ضروری است.

مهمترین اصل در دوران بارداری

مهمترین اصل در دوران بارداری، رعایت بهداشت دهان است. لازم است مادران در دوران بارداری دندانهای خود را به روش صحیح حداقل یک بار در روز مسواک بزنند و نخ بکشند. در صورتی که بر روی سطوح دندانها، جرم وجود دارد، جرم گیری انجام شود چون در این دوران به علت افزایش هورمونهای بدن، کوچکترین جرم و تجمع میکروبها بر روی دندان و در مجاورت لثه، موجب تحریک لثه شده و التهاب لثه ها را به وجود می آورد. لثه ها قرمز می شوند و تمایل زیادی به خونریزی نشان می دهند تا جایی که با مسواک زدن، خون از لثه ها جاری می شود.این تغییرات لثه از ماه دوم بارداری شروع شده و تا پایان بارداری باقی می ماند. البته پس از زایمان، لثه ها به تدریج به حالت عادی بازمی گردند ولی برای به دست آوردن سلامت کامل لثه، اقدامات درمانی لازم است.با توجه به این مطالب لازم است قبل از شروع بارداری از سلامت لثه ها و دندانها مطمئن باشیم تا شانس این تغییرات را در دوران حاملگی کاهش دهیم.

بیماری لثه و تولد نوزادان کم وزن

مطالعات نشان داده اند، اگر مادر در دوران بارداری بیماری لثه داشته باشد، امکان تولد کودکی با وزن کمتر از میزان طبیعی را دارد.

مادران با دندانهای پوسیده، کودکانی با دندانهای پوسیده دارند.

میکروبهایی که موجب پوسیدگی دندان می‌شوند، مانند انتقال میکروب سرماخوردگی…، می‌توانند از مادر به نوزادش منتقل شوند. هنگامی که مادری که دندانهایش پوسیده است و این میکروب در دهانش وجود دارد کودکش را می بوسد، این میکروبها به دهان کودک منتقل می شوند و در شش ماهگی به بعد که دندانهای کودک شروع به رویش می کنند، پوسیدگی دندانهای کودک را به وجود می آورند.بنابراین لازم است مادران قبل از رویش دندانهای نوزاد خود، به درمان دندانهای پوسیده خویش بپردازند.

سه ماهه دوم بارداری، به دندانپزشکی بروید

در سه ماه اول بارداری که اکثر قسمتهای اصلی بدن جنین مانند مغز و دستگاه های مختلف بدن شکل می‌گیرد و رشد جنین بخش اساسی خود را طی می‌کند، بهتر است هیچ درمان دندانی انجام نشود.در این دوران جنین بسیار آسیب پذیر است و داروها و اشعه رادیوگرافی آسیب های جبران ناپذیری را به دنبال دارد. بهتر است در این دوران فقط بهداشت و جرم گیری انجام شود.سه ماهه دوم بارداری بی خطرترین دوره برای درمان مشکلات دهان و دندان است. بنابراین بهتر است پوسیدگی ها و سایر دردهای دندانی در این دوران درمان شوند.

عکس برداری با اشعه ایکس

در ۳ ماه اول بارداری بهتر است هیچ گونه عکسبرداری با اشعه X، از مادر انجام نشود. چون دراین دوران جنین با کوچکترین اشعه ای دچار آسیب می شود. در دوران حاملگی برای جلوگیری از رسیدن پرتوهای زیان آور به جنین، مادر هنگام عکسبرداری باید از پیش بندهای سربی خاصی استفاده کند که میزان اشعه زیانبار رسیده به جنین را کاهش می‌دهند.

داروها

اگر بخواهیم، از سلامت جنین خود صددرصد مطمئن باشیم، باید در دوران بارداری از هیچ دارویی استفاده نکنیم. در حالی که در دندانپزشکی از انواع مواد و داروها، از داروهای بی‌حسی گرفته تا مسکن ها استفاده می‌شود. بنابراین تقریباً غیرممکن است، اصلاً دارویی در طول بارداری مصرف نکنیم ولی باید تلاش کنیم تا حداقل در ۳ ماهه اول بارداری، از مصرف دارو اجتناب کنیم.

مصرف آنتی بیوتیک تتراسایکلین در دوران بارداری ممنوع است چون تغییر رنگهای قهوه ای و نازیبایی را در دندانهای کودک به وجود می آورد.

اگر در دوران بارداری، نیاز به مصرف ضد درد (مسکن) داشتید، استامینوفن را انتخاب کنید.

مصرف داروهای ضد دردی مثل بروفن در هنگام درد دندان، می تواند موجب خونریزی پس از زایمان و نیز تاخیر در زایمان شود.

داروها و شیردهی

فقط ۲-۱درصد دارویی که مادر مصرف کرده و در بدنش وجود دارد، به درون شیر او ترشح می‌شود. بنابراین امکان آسیب رسیدن به نوزاد از طریق داروهایی که مادر مصرف می‌کند، بسیار کم است و اگر مادر دارویی مصرف کند، شیر او همچنان برای نوزاد سالم است. اما به هر حال برای این که داروی کمتری از طریق شیر به نوزاد برسد، داروی خود را بلافاصله پس از شیر دادن به نوزاد مصرف کنید و تا ۴ ساعت پس از مصرف دارو به کودک شیر ندهید.