کیسه آب در بارداری چیست؟
جنین در داخل کیسهی آب که پر از مایع آمنیوتیک است رشد می‌کند. این مایع به مرور در طول بارداری افزایش می‌یابد و در هفته‌ی ۳۴ به حداکثر حجم خود می‌رسد.
جنین در داخل کیسهی آب که پر از مایع آمنیوتیک است رشد می‌کند. این مایع به مرور در طول بارداری افزایش می‌یابد و در هفته‌ی ۳۴ به حداکثر حجم خود می‌رسد. پس از آن حجم مایع آمنیوتیک به مرور کاهش می‌یابد. در طول نیمه‌ی دوم بارداری مایع آمنیوتیک با ادرار جنین مخلوط است؛ یعنی جنین در کیسهی آب ادرار می‌کند و سپس همین ادرار مخلوط با مایع آمنیوتیک را می‌بلعد. نگران نباشید این مسئله اصلا ضرری برای جنین نخواهد داشت، چرا که گردش این مایع در داخل شش‌های جنین حتی می‌تواند به رشد و تکامل آنها کمک کند.
گاهی اوقات ممکن است پزشک مردد شود که آیا میزان مایع آمنیوتیک بالای سطح متوسط است یا پایین‌تر و برای اطمینان از این مسئله و اتفاقات در حال وقوع یک سونوگرافی انجام دهد. افزایش یا کاهش جزئی سطح مایع آمنیوتیک، معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما تغییرات شدید در حجم این مایع می‌تواند علامت برخی مشکلات دیگر باشد.
افزایش بیش از حد مایع آمنیوتیک
اصطلاح پزشکی زیادبودن مایع آمنیوتیک، پلی هیدرآمنیوس یا هیدرآمنیوس است. این شرایط تقریبا زیاد اتفاق می‌افتد؛ حدودا از هر 10 بارداری یکی با چنین شرایطی مواجه می‌شود. این افزایش حجم اغلب کم است و پزشکان همیشه نمی‌توانند علت آن را کشف کنند؛ اما می‌دانند که افزایش اندک حجم آمنیوتیک مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند و ممکن است به علت بیماری دیابت یا بروز برخی بیماری‌های ویروسی مشخص در مادر باشد و در چنین شرایطی جنین ممکن است در بلعیدن مایع دچار مشکل و سختی شود، چرا که مقدار فراوانی مایع داخل کیسهی آب را پر کرده است.
مادران باردار می‌پرسند...
پرسش: «آیا میزان مایع آمنیوتیک با مقدار آب مصرفی ما تعیین می‌شود؟»
پاسخ: «خیر، میزان مایعات مصرفی مادر رابطهی کمی با سطح مایع کیسهی آب دارد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مادر با مصرف مایعات و آب فراوان می‌تواند تأثیر بسیار اندکی در افزایش حجم مایع آمنیوتیک بگذارد؛ اما در هر صورت همیشه آب و مایعات کافی مصرف کنید.
کاهش بیش از حد مایع آمنیوتیک
اصطلاح پزشکی کاهش بیش از حد مایع آمنیوتیک کیسهی آب اولیگوهیدرآمنیوس است. به طور طبیعی سطح مایع آمنیوتیک بین هفته‌های 34 تا 36، کاهش می‌یابد؛ اما اگر این کاهش به پایین‌تر از حد متوسط برسد، پزشک ممکن است آزمایشات دقیق تری انجام دهد. یکی از دلایل شایع کاهش زیاد مایع آمنیوتیک، پارگی کیسهی آب است که موجب خروج مایع از بدن می‌شود.
کاهش سطح مایع آمنیوتیک تا قبل از هفته‌ی 34 ممکن است نشان دهنده‌ی وجود مشکلی در مادر یا جنین باشد. برای مثال بعضی از خانم‌هایی که فشار خون بالا یا لوپوس دارند، ممکن است جریان خون داخل رحم شان کمتر شود و خون کمتری به جفت و جنین برسد. زمانی که نوزاد خون کمتری دریافت کند، در نتیجه کلیه هایش ادرار کمتری تولید می‌کند و سطح مایع آمنیوتیک پایین‌تر خواهد آمد.
اگر کاهش مقدار مایع آمنیوتیک متوسط باشد، وضعیت سلامت نوزاد از نزدیک و به دقت تحت مراقبت و آزمایش‌های خاص قرار می‌گیرد. گاهی اوقات اولیگوهیدرآمنیوس علامت محدودشدن رشد جنین است و به ندرت نقص و ناهنجاری لوله و سیستم ادراری جنین را نشان می‌دهد. گاهی اوقات هم ممکن است نشانگر عملکرد نامناسب جفت باشد.
اگر کاهش مقدار مایع آمنیوتیک داشته باشید، پزشک توصیه خواهد کرد که بیشتر استراحت کنید و پاهایتان را بالا نگه دارید تا خون بیشتری به رحم و جفت برسد و در نتیجه میزان دریافت خون و غذا و ادرار جنین افزایش پیدا کند و سطح مایع آمنیوتیک بالا بیاید. (فقط خوشحال باشید که الان مجبور نیستید او را پوشک کنید.)
پارگی زودرس کیسهی آب
پارگی زودرس کیسهی آب که گاهی PROM نامیده می‌شود، قبل از شروع دردهای زایمان اتفاق می‌افتد. پارگی زودرس کیسهی آب می‌تواند نزدیک موعد زایمان و گاهی زودتر از هفته‌ی ۳۷ اتفاق بیفتد.
اگر کیسه آب پاره شود، پزشک ممکن است صبر کند تا خودتان به طور طبیعی دچار دردهای زایمان شوید و زایمان کنید یا اینکه به منظور جلوگیری از بروز عفونت‌های داخلی رحم، نوزاد را با زایمان القایی (تحریکی) به دنیا آورد.
اگر زمان پارگی کیسهی آب به موعد زایمان تان خیلی نزدیک باشد و به نظر برسد عفونتی در رحم تان وجود ندارد، پزشک ممکن است با استفاده از برخی داروها (آنتی بیوتیک، توکولیتیک و استروئید) بارداری را تا جایی که ممکن است طولانی‌تر کند و در این مدت سونوگرافی‌های مرتبی انجام دهد و مدام قلب جنین را بررسی کند تا از سلامت او مطمئن شود.
اگر فکر می‌کنید کیسهی آبتان پاره شده و در معرض زایمان زودرس هستید، فوراً پزشک را مطلع کنید. او با انجام آزمایش‌هایی مطمئن می‌شود که واقعا کیسهی آب پاره شده است یا خیر.
منبع:
کودکان طلایی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼