پارگی کیسه آمنیوتیک، وقت زایمانه؟

پارگی زودرس غشاء آمنیوتیک همراه با ترشح مایع از واژن معمولاً در اوایل بارداری رخ می دهد.

پارگی زودرس غشاء آمنیوتیک همراه با ترشح مایع از واژن معمولاً در اوایل بارداری رخ می دهد و دلیل آن به خوبی مشخص نشده است. سیگار کشیدن و عفونت در بروز این مشکل نقش دارند.

مهمترین خطر پارگی زودرس کیسۀ آب، شکستن اولین مانع بین محیط استریل درون رحم و واژن، یعنی جایی که باکتری ها وجود دارند است. بدین شکل باکتری ها می توانند وارد رحم شده و هم جنین و هم مادر را دچار عفونت و آلودگی کنند.

در اغلب موارد پاره شدن کیسۀ اب همراه با شروع زایمان است. هفتاد درصد زنان به مدت دوازده و نوزده درصد به مدت ۲۴ ساعت درد زایمان را تحمل می کنند. تنها ۲ تا ۵ درصد به مدت ۷۲ ساعت مراحل زایمان را طی می کنند.

معمولاً مراکز درمانی در مورد زنانی که پارگی زودرس غشاء دارند، ضروری است. پس از تایید این مشکل با آزمایش واژینال باید از انجام معاینات به دلیل جلوگیری از عفونت خودداری گردد.

کشت باکتری برای زنانی که در معرض خطر هستند انجام می گیرد. از آمیزش جنسی و گرفتن حمام در وان باید خودداری نمود و نشانه های عفونت را سریعاً به پزشک اطلاع داد.

زمانی که پارگی غشاء رخ می دهد اگر سن جنین سی و هفت هفته است باید فوراً تصمیم به استقرار جنین و یا زایمان گرفت. در این مواقع خطر اصلی عفونت جنین و مادر است. از تاثیرات دیگر پارگی، کاهش مایع آمنیوتیک، عقب ماندگی شش ها و نواقص دست و پاست.

آزمایش هایی که پزشک را در ارزیابی خطرات کمک می کند شامل تجزیۀ مایع آمنیوتیک برای تشخیص عفونت و مشاهدۀ جنین توسط مانیتور است.

زمانی اقدام به زایمان فوری می گردد که مدرکی دال بر عفونت و بیماری جنین وجود داشته باشد، در غیر این صورت به جنین این امکان داده می شود که در محیط امن رحم رشد کند.

مصرف داروی کورتیکو استروئید برای مادر جهت جلوگیری از سندرم فشار تنفسی تجویز می گردد این سندرم از عوارض اصلی به دنیا آمدن پیش از موعد است.

اگر نشانه ای از عفونت وجود نداشته باشد و ترشح متوقف گردد با تصور این که پارگی ترمیم یافته، زن می تواند در خانه بماند. به شرط اینکه از مقاربت و گرفتن حمام در وان خودداری کند.

اگر ترشحات ادامه یابد مادر باید در بیمارستان بستری گردد، هر زمان که نشانه های عفونت مشاهده شد زایمان باید انجام شود و یا جراحی سزارین صورت گیرد.

منبع: کودک آنلاین