خشکی لب در بارداری، علل و درمان

علت خشکی لب در بارداری
خشکی لب و پوست یک بیماری شایع در بارداری است، برخی از علل آن عبارتند از:
۱. کم آبی بدن
خشکی لب عمدتا ناشی از کم آبی بدن است. برخی از علل کم آبی بدن در دوران بارداری عبارتند از:
-داشتن کمی حالت تهوع و استفراغ در دوران بارداری طبیعی است، اما اگر این تهوع‌ها به حد آزار دهنده‌ای برسند، می‌تواند منجر به کم آبی بدن و خشکی لب شود.
-کودک شما به مقدار زیادی آب برای رشد نیاز دارد که این آب را از بدن شما دریافت می‌کند.
-افزایش سوخت و ساز بدن و تکرر ادرار به دلیل هورمون‌های بارداری می‌تواند منجر به از دست دادن آب بدن شود.
۲. تنفس دهانی
حاملگی می‌تواند باعث گرفتگی بینی شود، در چنین شرایطی ممکن است تنفس دهانی را ترجیح دهید که منجر به خشکی لب‌ها می‌شود.
۳. دیابت بارداری
برخی از زنان در دوران بارداری دیابت بارداری را تجربه می‌کنند. این بیماری باعث بالا رفتن سطح قند خون، تکرر ادرار، تشنگی و خشکی لب‌ها می‌شود. در صورت ابتلا به دیابت بارداری باید به پزشک مراجعه کنید.
۴. سایر علل خشکی لب در بارداری
برخی از علل دیگر خشکی لب که مربوط به بارداری شما نیستند عبارتند از:
-شرایط آب و هوایی سرد و خشک
-عوارض جانبی برخی از دارو‌ها و روش‌های درمانی
- زبان زدن مکرر به لب‌ها
- استفاده از رژلب و خمیر دندان نامناسب
- کمبود برخی از ویتامین‌ها از جمله ویتامین ب، آهن و روی
- برخی از بیماری‌ها از جمله سندروم شوگرون (نوعی اختلال وابسته به دستگاه ایمنی که باعث خشکی چشم، دهان و خستگی می‌شود.) و تبخال

درمان خشکی لب‌ در بارداری
خشکی لب‌ها در بارداری در صورتیکه ناشی از دیابت نباشد یک بیماری به حساب نمی‌آید و روش‌های خانگی زیر می‌تواند در درمان آن موثر باشد.
۱) مایعات مصرف کنید
همانطور که ذکر شد علت عمده خشکی لب ها کم آبی بدن است. برای پیشگیری از این عارضه بدن خود را هیدراته نگه دارید. صبح بعد از بیدار شدن یک تا دو لیوان آب بنوشید، همچنین قبل از خوردن هر ماده غذایی و شب‌ها قبل از رفتن به رختخواب حداقل یک لیوان آب بنوشید. نوشیدن مایعات علاوه بر پیشگیری از خشکی لب ها، برای سلامتی عمومی کودک و دفع سموم بدن مهم است.
۲) از زبان زدن به لب‌ها اجتناب کنید
بسیاری از افراد فکر می‌کنند که این کار باعث نرم شدن لب‌های آن‌ها می‌شود، اما در واقع زبان زدن به لب‌ها، خشکی لب را تشدید می‌کند. تبخیر بزاق از روی لب‌ها، با از دست دادن رطوبت بیشتری همراه است و منجر به خشکی آن‌ها می‌شود.
۳) از وازلین استفاده کنید
وازلین پوست را مرطوب نگه می‌دارد و در درمان خشکی لب موثر است. چند بار در روز و قبل از خواب بر روی لبتان وازلین بمالید تا از خشکی و پوسته پوسته شدن آن پیشگیری کنید. همچنین می‌توانید قبل از استفاده از وازلین بر روی لبتان یک لایه نازک عسل بگذارید و بعد از خشک شدن بر روی آن وازلین بمالید. بعد از چند دقیقه یک قطعه پنبه را با آب گرم خیس کنید و لب هایتان را تمیز کنید.
۴) دوبار در هفته لب‌ها را لایه برداری کنید
در صورتیکه لب‌های شما به شدت پوسته پوسته و خشک شده اند، لایه برداری آن‌ها بهترین درمان است. برای اینکار می‌توانید از یک مسواک قدیمی استفاده کنید. مسواک را به آرامی بر روی لب‌ها بکشید تا پوست‌های مرده آن حذف شود، سپس یک مرطوب کننده طبیعی مثل روغن نارگیل بر روی لب‌ها بمالید. همچنین برای لایه برداری می‌توانید از ترکیب عسل و شکر استفاده کنید. برای اینکار سه قاشق غذاخوری عسل را با همین مقدار شکر ترکیب کنید. این ترکیب را به روی لب‌ها بمالید و به آرامی ماساژ دهید تا پوست مرده آن برداشته شود سپس با آب ولرم بشویید.
۵) از مرطوب کننده مناسب استفاده کنید
علل خشکی و پوسته پوسته شدن لب در بارداری + روش درمان
احتمالا اولین اقدام شما بعد از خشکی لب، استفاده از رژ لب و مرطوب کننده لب است. اما در صورتیکه یک مرطوب کننده نامناسب استفاده کنید، خشکی لب را تشدید می‌کند. برای اینکار از مرطوب کننده حاوی ویتامین ای (Vitamin E) استفاده کنید.
۶) از روغن‌های طبیعی استفاده کنید
روغن نارگیل، زیتون و کرچک می‌تواند به درمان خشکی لب‌ها که در اثر سردی و خشکی هوا به وجود می‌آید کمک کند. این روغن‌ها را بروی لب‌های خود بمالید تا آن‌ها را مرطوب نگه دارد و از خشکی لب‌ها پیشگیری کند. همچنین می‌توانید یک قاشق چایخوری روغن کرچک، یک قاشق چایخوری گلیسیرین و چند قطره آبلیموی تازه را با هم ترکیب کنید و شب‌ها قبل از خواب بر روی لب‌ها بمالید. صبح آن را با استفاده از یک پنبه مرطوب پاک کنید. اینکار می‌تواند در درمان خشکی لب موثر باشد.
۷) از گلبرگ گل سرخ استفاده کنید
مقداری گلبرگ گل سرخ را شسته و چند ساعت در شیر یا گلیسیرین بخوابانید. سپس گلبرگ‌ها را له کنید و خمیر به دست آمده را بر روی لب‌ها قرار دهید. انجام اینکار دو تا سه بار در روز و شب‌ها قبل از خواب برای درمان خشکی لب مفید است.