حساسیت به جفت در بارداری چیست؟

حساسیت به جفت در بارداری پدیده بسیار نادری است اما زمانی که فردی به آن مبتلا می‌شود، دوران بارداری سختی خواهد داشت. حساسیت به جفت در بارداری که با نام pemphigoid gestationis شناخته شده است اختلال بسیار نادری در دوران بارداری است که در هر دو میلیون بارداری یک نفر به آن مبتلا می‌شود. دلیل اصلی بروز این اختلال هنوز مشخص نشده است اما مطالعات نشان داده است که بیماری‌های خود ایمنی که از طریق بافت جنین وارد خون مادر می‌شود باعث بروز این عارضه شده یا به علت بالا بودن میزان استروژن در ماه‌های پایانی بارداری این اختلال در برخی افراد به وجود می‌آید.
زمانی که فردی دچار حساسیت به جفت جنین می‌شود جوش‌هایی شروع به ظاهر شدن از ناحیه ناف می‌کنند و به تدریج در قسمت‌های دیگر شکم گسترش می‌یابند. این جوش‌ها همراه با خارش زیاد است. جوش‌ها تبدیل به تاول‌های بزرگ دردناکی می‌شوند که خارش شدیدی دارند. با خاراندن جوش‌ها در این ناحیه علاوه بر احساس خارش، احساس سوزش نیز وجود خواهد داشت. ممکن است این جوش‌ها به نواحی اندام تحتانی نیز منتقل شود. علائم مربوط به حساسیت به جفت در بارداری معمولا بعد از سه ماهه اول بارداری ظاهر می‌شود و در طول بارداری وخیم‌تر می‌گردد. ممکن است بعد از زایمان این علائم از بین بروند اما بعد از دو هفته دوباره ظاهر شوند و تا سال‌ها بعد از زایمان نیز ادامه پیدا کنند.
تشخیص این اختلال بسیار مهم و در عین حال بسیار سخت است زیرا در اغلب موارد، علائم مربوط به حساسیت به جفت در بارداری با خارش‌های ناشی از گزش پشه و ساس یا دیگر بیماری‌های پوستی اشتباه گرفته می‌شود. اما تفاوت قابل توجه در مورد وجود حساسیت به جفت این است که علائم خارش از ناحیه ناف شروع می‌شود. نحوه درمان حساسیت به جفت در بارداری بستگی به شدت وضعیت دارد. هدف از درمان عمدتا کاهش خارش و جلوگیری از عفونت ثانویه است که ممکن است بر اثر خارش‌های مکرر به وجود آید.
در صورت احساس خارش شدید به پزشک متخصص مراجعه کنید تا نوع خارش مشخص شود و در صورت تشخیص پزشک مبنی بر وجود حساسیت به جفت برای شما راه حل درمانی تجویز شود. برخی از روش‌های درمانی در ادامه آمده است:
- اگر علائم بسیار شدید نباشد می‌توان از کورتیکواستروئیدها به صورت موضعی استفاده کرد.
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی در دوزهای محدود در موارد بسیار حاد تجویز می‌شوند و بایستی بسیار با احتیاط مصرف شوند تا هیچ گونه عوارض جانبی برای مادر و جنین ایجاد نشود.
- هیستامین‌های خوراکی برای از بین بردن خارش نیز قابل تجویز است.
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی نیز یکی دیگر از درمان‌های موثر است.
- آزاتیوپرین یا سیکلوسپورین، داروهای سرکوب کننده ایمنی هستند که با توجه به اهمیت ایمنی بارداری و تغذیه با شیر مادر در صورت لزوم توسط پزشک متخصص تجویز می‌شود.
گاهی اوقات در بارداری ممکن است بر روی پوست شکم احساس خارش داشته باشید که لزوما به معنای داشتن حساسیت به جفت نیست اما پس از مراجعه به پزشک و مشخص شدن وضعیت خود بایستی بیشتر از قبل مراقب سلامت پوست خود باشید. ممکن است احساس خارش شما به دلیل خشکی پوست یا تغییرات سطح استروژن باشد. در ادامه، چند راه حل برای مراقبت بیشتر از پوست و کاهش خشکی آن پیشنهاد شده است:
- بهداشت فردی را رعایت کنید.
- از دوش گرفتن با آب بسیار گرم اجتناب کنید.
- صابون یا شامپو بدن خود را به دقت انتخاب کنید.
- از قرار گرفتن در معرض مستقیم نور خورشید خودداری کنید.
- از کرم مرطوب کننده و لوسیون بدن مناسب استفاده کنید.