علت گریه در بارداری، چه تاثیری بر جنین دارد؟

تغییرات هورمونی در بارداری امری غیر قابل اجتناب است. این تغییرات علاوه بر این که سبب بروز نوسانات خلقی، اندوه، اضطراب و ... خواهند شد، اصلی ترین علت گریه در بارداری محسوب می شوند. درواقع علت گریه های بی دلیل در بارداری در دوران بارداری همان تغییراتی هورمونی است که سبب حفظ سلامت بارداری شما می شوند.
تغییرات جسمی بدن مادر در دوران بارداری توجه زیادی را به خود جلب می‌کند، اما به تغییرات عاطفی که ممکن است تجربه کند کمتر توجه می‌شود. علاوه بر سلامت جسمی و فیزیکی، سلامت عاطفی یک مادر باردار و دیدگاه ذهنی او نیز می‌تواند نقش مهمی در بارداری ایفا کند. در طی ۹ ماه بارداری، روحیه و احساسات مادر می‌تواند از اوج احساس خوشبختی و هیجان از مادر شدن تا احساس ترس و بی تابی از نزدیک شدن به زمان زایمان و مادر شدن، در نوسان باشد.
بارداری همچنین می‌تواند مسائل عاطفی، مانند روابط خانوادگی دشوار، احساس ناامنی و انتظارات غیرواقعی را که ممکن است قبلاً سرکوب شده یا نادیده گرفته شده باشند را زنده کند که خود از دیگر علت گریه در بارداری محسوب می شوند. از بسیاری جهات خیلی خوب است که یک مادر و همسر او حدود یک سال فرصت دارند تا خود را برای واقعیت فرزند دار شدن آماده کنند.
دکتر مری کیمل، مدیر بخش روانپزشکی دوران بارداری و استادیار روانپزشکی در دانشگاه پزشکی کارولینای شمالی می‌گوید: "بارداری یک تحول عظیم در زندگی یک بانو است و ترکیبی از احساسات مختلف را شامل می‌شود، چه احساسات خوب و چه بد". وی اضافه می‌کند که بارداری به دلایل مختلف یک دوره زمانی منحصر به فرد است. دکتر کیمل می‌گوید: "در سطح بیولوژیکی، هورمون‌های استروژن و پروژسترون در حال افزایش هستند، برخی از بانوان نسبت به تغییرات پروژسترون حساس هستند و این ممکن است باعث تحریک پذیری آنها شده و علت گریه در بارداری باشند". دکتر کیمل ، متخصص در زمینه اختلالات خلقی بانوان می‌افزاید مسایل بسیاری وجود دارد که مادران باردار از نظر روانشناختی و اجتماعی باید به آنها فکر کنند. این مسائل ممکن است شامل موارد زیر باشد: فرزند در زندگی من چه معنایی دارد؟ چگونه یک نوزاد بر روابط من تاثیر خواهد گذاشت و آیا به محض ورود نوزاد، از طرف شریک زندگی و اعضای خانواده خود حمایت خواهم شد؟ آیا من یک مادر خوب خواهم بود و چگونه می‌توانم مسئولیت‌های جدید خود را به عهده بگیرم؟
همچنین نگرانی‌های عملی در رابطه با ورود یک زندگی جدید به این دنیا وجود دارد، مانند آماده شدن از نظر مالی برای اضافه شدن یک عضو جدید در خانواده، یا زندگی کردن با تنها یک درآمد، اگر مادر خانواده تصمیم بگیرد از کار کردن به دلیل مسئولیت‌های مادرانه انصراف دهد.
دکتر کیمل می‌گوید: بارداری می‌تواند یک زمان هیجان انگیز باشد، اما همچنین استرس‌زا نیز هست که می‌تواند باعث بالا رفتن هیجانات شود. وی به بانوان توصیه می‌کند که از افکار و احساسات خود آگاه باشند و مکانی برای گفتگو درباره آنها پیدا کنند و بر روی این احساس‌ها کار کنند.
چه این احساسات را بد خلقی و تحریک پذیری بنامید، چه به عنوان عصبی بودن بشناسید، بارداری مجموعه‌ای از این نوسانات خلقی است. دکتر مری کیمل توضیح می‌دهد: "بارداری یک نقطه تحول در زندگی یک بانو است و در طی هر تغییر و تحول، احساسات یک شخص می‌تواند بالا و پایین شود". وی گفت: اگرچه احساسات بعضی از مادران در هنگام بارداری تغییر قابل ملاحظه‌ای نمی‌کند، اما نوسانات و تغییرات خلقی در دوران بارداری، به ویژه در مراحل اولیه و پایانی بارداری غیر معمول نیست.
کیمل می‌گوید کاملاً مشخص نیست که چرا این نوسانات خلقی رخ می‌دهد، زیرا تغییرات بسیاری در بدن یک مادر اتفاق می‌افتد و همه آنها نیز با احساسات و هیجانات او گره خورده‌اند. یک دلیل آن ممکن است سیل هورمون‌ها باشد. بنا به گفته دکتر کیمل، برخی از بانوان به تغییرات هورمون استروژن حساس هستند، در حالی که سایر بانوان با افزایش سطح پروژسترون یا هورمون استرس تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

علت گریه در دوران بارداری
برخی از مادران باردار ممکن است به راحتی گریه کنند و یا حتی پس از استفراغ در اوایل بارداری اشک بریزند. دکتر کیمل می‌گوید: ممکن است بانوان در هنگام بارداری و در مراحل اولیه پس از زایمان به راحتی و به طور مکرر گریه کنند، زیرا این تجربیات شامل ترکیبی از احساسات است. او توضیح می‌دهد که گاهی اوقات اشک ریختن ما به دلیل احساسات مان است. نوسان سطح هورمون‌ها نیز ممکن است به گریه کردن دامن بزند.
اگر یک مادر باردار زیاد گریه کند و به نظر نمی‌رسد که از این احساس رها شود، ممکن است یک علامت افسردگی باشد که می‌تواند در حدود ۱۰ درصد از مادران را در دوران بارداری درگیر کند. تاثیر گریه در بارداری بر روی جنین و حال هوای مادر باید حتما مورد توجه قرار گیرد.

تاثیر گریه مادر در بارداری روی جنین
تاثیر گریه و استرس در بارداری همانند یکدیگر است البته به شرط آنکه گریه های شدید از روی ناراحتی داشته باشید. برای هیچ مادر بارداری قرار گرفتن در شرایط استرس زا، تنش زیاد و نیز گریه های فراوان مناسب نیست. جنین در رحم تحت تاثیر احساسات شما است و شادی و ناراحتی شما را کاملا درک می کند. بنابراین اگر در بارداری به شدت گریه می کنید و احساس اندوه فراوان دارید، برای پیدا کردن علت گریه در بارداری و رفع مشکلات موجود با یک روانشناس مشورت کنید.