علائم سقط جنین، آیا میدانید؟

سقط جنین به معنای از دست دادن جنین در ابتدای بارداری است. همچنین سقط خودبخودی نامیده می‌شود که معمولا در سه ماهه اول بارداری اتفاق می‌افتد. کمتر از ۱۵ درصد بارداری‌ها ختم به سقط جنین می‌شود. علت سقط جنین از فردی به فرد دیگر متفاوت است. معمولا دلیل سقط جنین ناشناخته است. سقط جنین که در از ماه چهارم به بعد یا بین هفته ۱۴ تا ۲۶ اتفاق می‌افتد معمولا به سلامت مادر ارتباط دارد.

علائم سقط جنین
علائم سقط جنین در هر مرحله بارداری متفاوت است. در بعضی موارد، آنقدر سریع اتفاق می‌افتد که شاید قبل از سقط جنین اصلا متوجه نشوید باردار هستید. بعضی از علائم سقط جنین به شرح زیر است:
کمردرد خفیف، متوسط یا شدید؛
لکه بینی شدید؛
خونریزی واژینال؛
خارج شدن بافت با لخته خون از واژن؛
درد شدید در ناحیه شکم؛
گرفتگی عضلات.
اگر هر یک از موارد بالا را مشاهده کردید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. ممکن است علائم بالا را داشته باشید اما اصلا سقط جنینی در کار نباشد. اما برای اطمینان بهتر است علائم ذکر شده را جدی بگیرید.

انواع سقط جنین
انواع مختلف سقط وجود دارد. بر مبنای عامل سقط و مرحله بارداری پزشک شرایط شما را به صورت زیر دسته‌بندی می‌کند:
بارداری پوچ (Blighted Ovum). در بارداری پوچ، تخمکِ بارور شده در دیواره رحم لانه گزینی می‌کند اما رشد جنین اصلا شروع نمی‌شود.
سقط جنین کامل. وقتی که محصول لقاح به طور کامل از بدن دفع می‌شود.
سقط جنین ناقص. وقتی که کیسه آب پاره شده و سرویکس باز و نازک شده است.
سقط جنین فراموش شده (Missed Abortion). وقتی که رویان از دست رفته اما هنوز در رحم است و زایمان نشده است.
سقط مکرر. وقتی که فرد 3 سقط پشت سر هم یا بیش از 3 سقط در سه ماهه اول بارداری داشته باشد.
بارداری اکتوپیک. در بارداری اکتوپیک، تخمک در بیرون رحم و معمولا در لوله فالوپ لانه گزینی می‌کند.
تهدید به سقط. وقتی که خونریزی و انقباض نشانه سقط باشد.

علت‌های سقط جنین
در دوران بارداری بدن هورمون‌ها و مواد غذایی را برای جنین تامین کرده و این باعث رشد نرمال جنین می‌شود. اغلب موارد سقط جنین به دلیل رشد غیر نرمال جنین اتفاق می‌افتد. عوامل مختلفی برای این موضوع وجود دارد.

مسائل ژنتیک و کروموزومی
حدود ۵۰ درصد موارد سقط جنین به مسائل کروموزومی ارتباط دارد. خطا به طور تصادفی زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های رویان تقسیم می‌شوند یا به دلیل تخمک آسیب دیده یا سلول اسپرم، خطا وجود دارد. مسائل مربوط به جفت نیز باعث سقط می‌شود. نمونه‌هایی از اختلالات کروموزومی به شرح زیر است:
مرگ داخل رحمی جنین. رویان شکل می‌گیرد اما قبل از آنکه آنرا ببینید و علائم ختم حاملگی را مشاهده کنید از بین می‌رود.
بارداری پوچ. رویان اصلا شکل نمی‌گیرد.
بارداری مولار. بارداری مولار خیلی نادر است. رشد غیر نرمال جفت وجود دارد اما چون هر دو مجموعه کروموزوم‌ها از طرف پدر هستند رشد جنین اتفاق نمی‌افتد.
بارداری مولار جزئی. وقتی که کروموزوم‌های مادر باقی می‌مانند اما هر دو مجموعه کروموزوم مربوط به پدر هستند. این حالت باعث اختلالات و غیر نرمال شدن جفت و جنین می‌شود.

عوامل سلامتی بیرونی
شرایط سلامتی مثل سبک زندگی و شرایط نهفته نیز به خصوص در سه ماهه دوم ممکن است بر رشد جنین تاثیر بگذارند. اما ورزش و رابطه جنسی به طور معمول باعث سقط جنین نمی‌شود. کار کردن بر جنین اثر نمی‌گذارد مگر آنکه در معرض مواد شیمیایی مضر و اشعه باشید.
شرایطی که با رشد جنین تداخل دارند شامل موارد زیر است:
رژیم غذایی نامناسب و سوء تغذیه؛
استفاده از الکل و مواد مخدر؛
بیماری تیروئید درمان نشده؛
دیابت کنترل نشده؛
عفونت؛
تروما؛
چاقی؛
مشکلات سرویکس؛
رحم با شکل غیر نرمال؛
فشار خون خیلی بالا؛
مسمومیت غذایی؛
بعضی داروها.
قبل از مصرف هر نوع دارو در بارداری حتما باید با پزشک مشورت نمایید.

عوامل تشدید کننده خطر سقط جنین
معمولا سقط جنین به دلایل طبیعی غیر قابل جلوگیری اتفاق می‌افتد. اما بعضی از عوامل باعث افزایش خطر سقط جین یشمومد که شامل موازد زیر است:
ترومای بدنی؛
در معرض اشعه بودن؛
استفاده از مواد مخدر و الکل؛
مصرف زیاد کافئین؛
سیگار کشیدن؛
سقط قبلی؛
لاغری یا چاقی؛
مشکلات کنترل نشده مزمن مثل دیابت. همچنین سن بالا نیز احتمال سقط جنین را افزایش می‌دهد.
خطر سقط جنین در سنین مختلف به صورت زیر است:
زیر ۳۰ سال: ۱۰ درصد؛
35 تا 39 سال: 20 درصد؛
۴۵ به بالا: ۵۰درصد
داشتن یک سقط، خطر سقط بعدی را افزایش نمی‌دهد. فقط یک درصد زنان 3 سقط مکرر یا بیشتر را تجربه می‌کنند.

جلوگیری از سقط جنین
نمی‌توان به طور کامل از سقط جلوگیری کرد. اما در عین حال سقط جنین به معنای آن نیست که دیگر نمی‌توانید باردار شوید. بسیاری از زنانی که سقط دارند در مراحل بعدی بارداری‌های سالم و فول ترم را تجربه می‌کنند.
چند توصیه برای بارداری سالم:
از مواد مخدر، سیگار و الکل در بارداری دوری کنید؛
اگر پزشک اجازه می‌دهد ورزش‌های سبک را برای ارتقاء سلامت جنین انجام دهید؛
قبل و در حین بارداری وزن خود را در رنج مناسب نگهدارید؛
مراقب عفونت بدن باشید. دست خود را به دقت شسته و از افراد بیمار فاصله بگیرید؛
کافئین روزانه خود را به حداکثر ۲۰۰ میلی گرم در روز محدود کنید؛
از ویتامین‌های بارداری استفاده کنید تا مواد غذایی مفید به بدن شما و جنین برسد؛
از یک رژیم غذایی مناسب با سبزیجات و میوه‌های تازه استفاده کنید.

بازیابی قوای بدنی و روحیه بعد از سقط جنین
بعد از سقط جنین ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
خونریزی واژینال مثل پریود؛
درد و انقباض پایین شکم؛
ناراحتی و احتقان سینه‌ها.
هورمون‌های بارداری ممکن است تا چند ماه بعد از زایمان در بدن باقی بمانند. اما بعد از ۳ تا ۶ هفته طبیعتا باید دوباره پریود شوید. فعالیت‌های عادی شما هم زمانی که حس می‌کنید بدن آماده است باید آغاز شود. به بدن خود گوش دهید. باید برای بهبود فیزیکی و روحی به خود زمان بدهید.

احساسات بعد از سقط
طبیعی است که بعد از سقط جنین احساسات و علائم زیر را تجربه کنید:
مشکل برای خوابیدن؛
از دست دادن اشتها؛
بی قراری؛
انرژی پایین؛
گریه زیاد.
اگر هر یک از علائم بالا درمان نشود احتمال تشدید آن وجود دارد.