رژیم غذایی در بارداری، باورهای غلط(۱)
در سراسر جهان، مرتب به زنان باردار توصیه می‌شود که چه غذاهایی را بخورند و از چه غذاهایی دوری کنند. حقیقت اما جایی بین علم و داستان‌های مادربزرگ‌ها گم شده است.
زنان باردار در کره جنوبی بیشتر سوپ جلبک دریایی می‌خورند. زنان زولو در آفریقای جنوبی «ایسیهلام بِزو» می‌خورند. این غذا معجونی گیاهی است که از گل مروارید و استبرق گرفته تا خرگوش کوهی خشک‌شده را در آن می‌ریزند. در ایران، آب انار بین زنان باردار گزینه‌ای محبوب است و در سنگال آبگوشت مغز استخوان از این جایگاه برخوردار است.
اما موردی وجود دارد که در میان زنان جهان کاملا رایج است: نصیحت، که اتفاقا اغلب با چاشنی «تقصیر» همراه است. در واقع، به زنان باردار مدام توصیه می‌شود که چه غذاهایی را بخورند و از کدام غذاها دوری کنند؛ اگر هم آن‌ها رعایت نکنند، تقصیر خودشان است!
بهتر است بادام‌زمینی مصرف نشود، یا شاید مصرف آن مانع بروز آلرژی به آجیل‌ها در کودکان شود؟ حتما باید از پنیر نرم و گوشت فرآوری شده دوری کرد، اما پس چرا زنان باردار ایتالیایی بدون هیچ مشکلی از «گوشت پروشوتو» تغذیه می‌کنند؟ یا زنان فرانسوی نمی‌توانند از خوردن پنیر خوشمزه «کامامبر» دست بکشند؟
دامنه این نصیحت‌های غذایی وسیع است. ماهی برای رشد مغز جنین ضروری است، اما آیا سطح جیوه موجود در ماهی برای کودک خطرناک نیست؟
لیندا گِدِس، مادر دو فرزند و مولف کتاب بامپولوژی است. این کتاب از علم روز کمک گرفته تا پایه حکایات، افسانه‌ها و وردهای بی‌اساس را برچیند. لیندا می‌گوید: « حالا که زنان باردار کمی گیج شده‌اند، باید رسانه‌ها را نیز مقصر دانست. روزنامه‌نگاران به تمام پژوهش‌های راجع به بارداری می‌پردازند، چون می‌دانند مردم به این موضوعات علاقه دارند. اغلب پژوهش‌های ناقص یا پژوهش‌هایی که هنوز در مراحل ابتداییِ خود است انتخاب می‌شوند و زمانی که به یک وحدت علمی (گاهی اوقات سال‌ها بعد از آن) رسیده می‌شود، آن موضوع هیجان خبری خود را به دلیل کهنه بودن از دست داده و نتیجه نهایی گزارش نمی‌شود. به همین دلیل، سوال‌های زیادی در ذهن افراد ایجاد می‌شود. حاصل کار نیز این چنین می‌شود که یک زن سوال خود را در گوگل تایپ می‌کند، اما با پاسخ‌های بی‌اساس روبه‌رو می‌شود.»
فقط این نیست که علم روز بد گزارش داده می‌شود. مشکل این است که اغلب با خرافات و فرهنگِ قومى کشورها آمیخته می‌شود.
دانش عامی مردم نیز حتی اسیر این اتفاق می‌شود. خوردن سبزی در فرهنگ‌های سنتی نقاط مختلف جهان پیشنهاد می‌شود، اما گاهی اوقات، همین مسئله نیز بوی جادو به خود می‌گیرد. در نقاط روستایی نیجریه، گفته می‌شود که خوردن مار بچه شما را تنبل می‌کند.
به زنان باردار در ژاپن گفته می‌شود که اگر غذای تند بخورند، کودک «کم‌حوصله» می‌شود. در آمریکا، ماه‌گرفتگی‌های مادرزادی به ویار مادر به توت‌فرنگی و فلفل تند ربط داده می‌شود. در مکزیک، باوری قدیمی وجود دارد که خوردن تخم‌مرغ باعث می‌شود که کودک بوی بد بدهد. از سوی دیگر در فیلیپین گفته می‌شود که زنان بهتر از درست قبل از زایمان تخم‌مرغ خام بخورند تا مجرای زایمان چرب شود.
فرهنگ قومی چین سرشار از توصیه‌های تغذیه‌ای است که در آن زنان باید از خوردن برخی غذاها خودداری کنند. خوردن خرچنگ بچه‌ی شما را بازیگوش می‌کند یا باعث می‌شود که کودک ۱۱ انگشت داشته باشد. شیر باعث می‌شود که پوست کودک روشن‌تر شود. خوردن سر پاوران نیز باعث می‌شود تا رحم «چسبناک» شود.
دکتر ژیاو پینگ ژای صاحب یک کلینیک بارداری است که لقب «مادرخوانده افسونگر بارداری» یدک می‌کشد. او می‌گوید که زنان چینی برخی از این خرافه‌ها را کنار گذاشته‌اند: «بعضی از این ایده‌ها در هزاران سال پیش ریشه دوانده‌اند. من فکر نمی‌کنم که دیگر کسی به آن‌ها باور داشته باشد؛ حتی هم‌نسلی‌های مادران ما.» ژای با اینکه برخی از باورهای قدیمی را کنار گذاشته است، اما درمان سنتی چینی را ارائه می‌دهد و همچنان معتقد است که کودکی ارزشمند در سنت زایمانی شرق وجود دارد.
ادامه دارد...
اما موردی وجود دارد که در میان زنان جهان کاملا رایج است: نصیحت، که اتفاقا اغلب با چاشنی «تقصیر» همراه است. در واقع، به زنان باردار مدام توصیه می‌شود که چه غذاهایی را بخورند و از کدام غذاها دوری کنند؛ اگر هم آن‌ها رعایت نکنند، تقصیر خودشان است!
بهتر است بادام‌زمینی مصرف نشود، یا شاید مصرف آن مانع بروز آلرژی به آجیل‌ها در کودکان شود؟ حتما باید از پنیر نرم و گوشت فرآوری شده دوری کرد، اما پس چرا زنان باردار ایتالیایی بدون هیچ مشکلی از «گوشت پروشوتو» تغذیه می‌کنند؟ یا زنان فرانسوی نمی‌توانند از خوردن پنیر خوشمزه «کامامبر» دست بکشند؟
دامنه این نصیحت‌های غذایی وسیع است. ماهی برای رشد مغز جنین ضروری است، اما آیا سطح جیوه موجود در ماهی برای کودک خطرناک نیست؟
لیندا گِدِس، مادر دو فرزند و مولف کتاب بامپولوژی است. این کتاب از علم روز کمک گرفته تا پایه حکایات، افسانه‌ها و وردهای بی‌اساس را برچیند. لیندا می‌گوید: « حالا که زنان باردار کمی گیج شده‌اند، باید رسانه‌ها را نیز مقصر دانست. روزنامه‌نگاران به تمام پژوهش‌های راجع به بارداری می‌پردازند، چون می‌دانند مردم به این موضوعات علاقه دارند. اغلب پژوهش‌های ناقص یا پژوهش‌هایی که هنوز در مراحل ابتداییِ خود است انتخاب می‌شوند و زمانی که به یک وحدت علمی (گاهی اوقات سال‌ها بعد از آن) رسیده می‌شود، آن موضوع هیجان خبری خود را به دلیل کهنه بودن از دست داده و نتیجه نهایی گزارش نمی‌شود. به همین دلیل، سوال‌های زیادی در ذهن افراد ایجاد می‌شود. حاصل کار نیز این چنین می‌شود که یک زن سوال خود را در گوگل تایپ می‌کند، اما با پاسخ‌های بی‌اساس روبه‌رو می‌شود.»
فقط این نیست که علم روز بد گزارش داده می‌شود. مشکل این است که اغلب با خرافات و فرهنگِ قومى کشورها آمیخته می‌شود.
دانش عامی مردم نیز حتی اسیر این اتفاق می‌شود. خوردن سبزی در فرهنگ‌های سنتی نقاط مختلف جهان پیشنهاد می‌شود، اما گاهی اوقات، همین مسئله نیز بوی جادو به خود می‌گیرد. در نقاط روستایی نیجریه، گفته می‌شود که خوردن مار بچه شما را تنبل می‌کند.
به زنان باردار در ژاپن گفته می‌شود که اگر غذای تند بخورند، کودک «کم‌حوصله» می‌شود. در آمریکا، ماه‌گرفتگی‌های مادرزادی به ویار مادر به توت‌فرنگی و فلفل تند ربط داده می‌شود. در مکزیک، باوری قدیمی وجود دارد که خوردن تخم‌مرغ باعث می‌شود که کودک بوی بد بدهد. از سوی دیگر در فیلیپین گفته می‌شود که زنان بهتر از درست قبل از زایمان تخم‌مرغ خام بخورند تا مجرای زایمان چرب شود.
فرهنگ قومی چین سرشار از توصیه‌های تغذیه‌ای است که در آن زنان باید از خوردن برخی غذاها خودداری کنند. خوردن خرچنگ بچه‌ی شما را بازیگوش می‌کند یا باعث می‌شود که کودک ۱۱ انگشت داشته باشد. شیر باعث می‌شود که پوست کودک روشن‌تر شود. خوردن سر پاوران نیز باعث می‌شود تا رحم «چسبناک» شود.
دکتر ژیاو پینگ ژای صاحب یک کلینیک بارداری است که لقب «مادرخوانده افسونگر بارداری» یدک می‌کشد. او می‌گوید که زنان چینی برخی از این خرافه‌ها را کنار گذاشته‌اند: «بعضی از این ایده‌ها در هزاران سال پیش ریشه دوانده‌اند. من فکر نمی‌کنم که دیگر کسی به آن‌ها باور داشته باشد؛ حتی هم‌نسلی‌های مادران ما.» ژای با اینکه برخی از باورهای قدیمی را کنار گذاشته است، اما درمان سنتی چینی را ارائه می‌دهد و همچنان معتقد است که کودکی ارزشمند در سنت زایمانی شرق وجود دارد.
ادامه دارد...
منبع:
فرادید
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼