درمان افسردگی در زنان باردار(۱)

زنان در گروه سنی باروری بیشتر درمعرض خطر ابتلا به افسردگی عمده (Major depression) قرار می گیرند. خطر افسردگی زنان درتمام طور عمر بین ۱۰ تا ۲۵ درصد بوده و حد اکثر میزان بروز این خطر در گروه سن ۲۵ تا ۴۴ سالگی است. ۹ درصد از زنان باردار دارای ناراحتی هایی می شوند که بررسی دقیق آنها منجر به تشخیص افسردگی می گردد. علی رغم این که موارد حملات افسردگی در دوران بارداری زیاد می باشد،اطلاع رسانی در باره نحوه درمان این بیماری در دوران بارداری محدود است.

بسیاری از زنان برای درمان افسردگی دوران بارداری با مشکلاتی مواجه می شوند به طوری که درمقاله ای از یک مجله بسیار معتبر این موضوع تحت عنون (نوزاد یا دارو ) بررسی گردیده و به انتخابی اشاره دارد که بسیاری از زنان باردارافسرده با آن مواجه هستند. درحال حاضر پیشرفت های قابل ملاحظه ای در زمینه درمان افسردگی در دوران بارداری صورت پذیرفته است.


وقتی زنی در دروران بارداری مبتلا به افسردگی می شود و یا طی درمان افسردگی به طور ناخواسته باردار می گردد، و یا در دروره درمان نگهدارنده تصمیم به باردار شدن می گیرد، باید با پزشک خود مشورت کند. در بیمارانی که به دفعات متعدد دچار حملات افسردگی می شوند اگر درمان نگهدارنده انجام نگیرد احمال عود بیماری بسیار بالاست و به طور متوسط ۳۸ هفته پس از قطع درمان، حمله افسردگی مشاهده می گردد.

انجمن روانشناسی آمریکا یک راهنمای علمی بالینی برای افسردگی عمده در افراد بالغ پیشنهاد کرده است که شامل روان درمانی و درمان با شوک الکتریکی می باشد. یک نمونه گیری وسیع از خانم های بستری در یک بیمارستان روانی نشان داد که نسبت خانم هایی که در دوران بارداری و سه ماهه اول زایمان دچار حملات افسردگی شده بودند، حدود ۹ درصد می باشد ولی وقتی این نمونه ها فقط به خانم هایی محدود گردید که یک بار حامله شده بودند، یک نفر از هر ۷ نفر دارای حمله در دوران بارداری بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت حملات افسردگی بیشتر در خانم هایی مشاهده می گردد که برای بار اول باردار می شوند.

ترا توژن بودن داروهای ضد افسردگی - در یک مطالعه که برروی ۴۱۴ زن باردار انجام گرفت، تجویز دارو های ضد افسردگی سه حلقه ای در سه ماهه اول بارداری به هیچ وجه سبب ناهنجاری مادرزادی نمی گردید.

در مطالعه دیگری که در سال ۱۹۹۳ صورت پذیرفت، بیماران به سه گروه تقسیم شدند.در سه ماهه اول بارداری برای گروه اول، فلوکستین و برای گروه دوم، ضد افسردگی سه حلقه ای تجویز شد و گروه سوم نیز به عنوان گروه شاهد بود. نتایج پس از زایمان بیانگر آن است، که نوزادان مادرانی که در سه ماهه اول بارداری، فلوکستین و یا ضد افسردگی سه حلقه ای مصرف کرده بودند، ناهنجاری های بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند.

در مطالعه دیگری که درسال ۱۹۹۶ انجام گرفت، اثرات فلوکستین برروی ۲۲۸ زن باردار ارزیابی شد. بیماران به سه گروه تقسیم گردیدند. گروه اول زنانی بودند که فلوکستین را قبل از هفته ۲۵ حاملگی مصرف کرده و بعد از این زمان دیگر آن را مصرف ننموده بودند. گروه دوم تاآخر بارداری نیز مصرف فلوکستین را ادامه داده بودند. گروه سوم نیز اصلا فلوکستین استفاده نکرده بودند . نتایج این مطالعه نشان داد که ناهنگاری های عمده مادر زادی (Major birth defects) در مصرف کنندگان فلوکستین بیشتر است.

زایمان زودرس در ۱/۴ درصد گروه اول، ۳/۱۴ درصد گروه دوم و ۹/۵ درصد گروه سوم ملاحظه شد. میزان مراجعه تعداد این مادران به بیمارستان نیز درگروه دوم ۲۳ درصد بود، درحالی که این رقم در گروه اول ۵/۹ درصد و در گروه سوم ۳/۶ درصد می باشد. هیپو گلیسمی، هیپو ترمی، کاهش تونیسیته عظلات، دیسترس تفنسی و گریه مواردی بودند که درگروه دوم بیشتر مشاهده میگردند. قد و وزن هنگم تولد نوزادان گروه دوم از نوزادان دو گروه دیگر کمتر بد. حتی وزن گیری مادران بارداردرگروه دوم به طور متوسط ۳ کیلو گرم کمتراز دو گروه دیگر بود. درکل نتایج این مطالعه تفاوت های قابل ملاحظه ای با بررسی های قبلی داشت.

ادامه دارد...