علت التهاب لثه در بارداری

در دوران بارداری شاهد این تغییرات دندانی هستید بیمار علایمی همچون قرمزی و التهاب لثه ها، خونریزی و حرکت دندان ها را تجربه می کند.

اگرچه اغلب افراد از ضرورت بهداشت دهان و دندان در دوران بارداری، برای حفظ سلامتی مادر و کودک آگاهند اما این باور غلط در میان اغلب مادران به وجود آمده است که به منظور پیشگیری از خطرات احتمالی برای جنین و ایمن نبودن روش های درمانی در دوران بارداری، به دندانپزشک مراجعه نمی کنند.


نکته مهم این است که دندانپزشک می تواند اقدامات درمانی ایمن و موثر را برای شما انجام دهد. این اقدامات برای مبارزه با عوارض منفی بیماری های دهان در طی بارداری ضروریند.

در دوران بارداری وضعیت دهان و دندان در زنان با تغییرات قابل ملاحظه ای همراه است. این تغییرات معمولا به صورت التهاب لثه، تومورهای دهان و تورم خفیف تا شدید لثه ها بروز می کنند. از نظر بالینی، علایم التهاب لثه در زنان باردار با سایر افراد تفاوتی ندارد. بیمار علایمی همچون قرمزی و التهاب لثه ها، خونریزی و حرکت دندان ها را تجربه می کند. ۳۰ تا ۱۰۰ درصد زنان باردار به درجاتی از التهاب لثه مبتلا می شوند.

خونریزی و التهاب لثه ها در همه دوران بارداری مشاهده می شوند و معمولا در صورت رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه به دندانپزشک، ۳ تا ۶ ماه پس از زایمان ازبین می روند.

تورم و بزرگ شدن لثه در دوران بارداری چندان شایع نیست، اما در موارد شدید، لثه ها رشد کرده و ممکن است روی دندان ها را به طور کامل بپوشانند. متخصصان معتقدند که التهاب و تورم لثه ها در دوران بارداری در نتیجه واکنش به باکتری های دهان ایجاد می شوند، بنابراین مهم ترین اقدام در پیشگیری از این اختلالات، رعایت بهداشت دهان و دندان می باشد. در صورتی که بهداشت دهان قبل از شروع بارداری و در طی آن رعایت نشود، تومورهای دهان، التهاب و تورم لثه ها در این دوران حساس، وخیم شده و سلامت مادر و جنین را به خطر می اندازند.

توصیه می شود که زنان باردار به طور منظم و هر ۶ ماه یک بار به دندانپزشک مراجعه کرده و در صورت مشاهده هرگونه تغییر در بافت لثه و دندان ها حتما با متخصص مشورت کنند.

تومورهای دهان در ۱۰ درصد زنان باردار مشاهده می شوند. این تومورها سرطانی نبوده، به صورت رشد بخشی از بافت دهان ظاهر می گردند و پس از زایمان خود بخود محو می شوند. تومورهای دهان در دوران بارداری معمولا بدون درد، به رنگ بنفش یا قرمز بوده اما با خونریزی همراه هستند. در صورتی که این تومورها دردناک و همراه با خونریزی شدید باشند و یا در خوردن فرد اختلال ایجاد کنند، توسط جراحی خارج می شوند.