پاره شدن کیسه آب، نحوه جلوگیری
وقتی درد زایمان شما آغاز می‌شود، کیسه آب شما نازک شده و در نهایت پاره می‌گردد تا مایع آمنیوتیک از بدن شما خارج شود.
وقتی درد زایمان شما آغاز می‌شود، کیسه آب شما نازک شده و در نهایت پاره می‌گردد تا مایع آمنیوتیک از بدن شما خارج شود. این مایع در مدتی که فرزندتان درون رحم شما قرارا دارد به خوبی از او در برابر آلودگی‌ها و آسیب محافظت می‌کند. اگر کیسه‌ی آب شما قبل از آغاز فرآیند درد زایمان پاره شود، به آن پارگی زودرس کیسه آب در بارداری یا PROM گفته می‌شود.
PROM یک پدیده‌ی کاملا مرسوم است و در ۱۰ درصد بارداری‌ها اتفاق می‌افتد. ۹۰ درصد از خانم‌هایی که کیسه‌ی آب‌شان در نزدیکی تاریخ وضع حمل پاره می‌شود و ۵۰ درصد مادرانی که پیش از موعد این اتفاق را تجربه می‌کنند پس از ۲۴ ساعت وارد مرحله‌ی زایمان می‌شوند. مهم نیست که چه مقدار از بارداری‌تان باقی مانده است، هرچه فاصله‌ی بین پاره شدن کیسه‌ی آب شما و تولد فرزندتان بیشتر گردد، خطر بروز آلودگی در شما و فرزندتان بالاتر می‌رود.
به هنگام مواجه با پارگی زودرس کیسه آب چه کاری باید انجام داد؟
اگر شک کردید که کیسه‌ی آب‌تان پاره شده است سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. احتمالا پزشک شخصا شما را معاینه می‌کند تا مشخص گردد مایعی که از واژن شما نشت می‌کند مایع آمنیوتیک است یا نشت ادرار یا چیز دیگر. اگر کیسه‌ی آب‌تان پاره شده باشد، اقدام بعدی با بررسی میزان بلوغ فرزندتان و اینکه پزشک چقدر احتمال بروز آلودگی می‌دهد مشخص می‌گردد.
پارگی زودرس کیسه آب در بارداری
پس از هفته سی و ششم بارداری: اگر پس از هفته‌ی ۳۶ بارداری‌تان هستید، پزشک احتمالا بین ۶ تا ۱۲ ساعت صبر می‌کند تا معلوم شود وارد پروسه‌ی زایمان می‌شوید یا خیر. بعضی پزشکان در صورتی که فرزندتان در حال حرکت باشد و نشانی از آلودگی دیده نشود ممکن است زمان بیشتری صبر نمایند. ممکن است پزشک‌تان به شما اجازه بدهد که در منزل منتظر شوید یا اینکه از شما بخواهد در بیمارستان بمانید. اگر وارد مرحله‌ی فعال زایمان نشوید، پزشک با استفاده از پیتوسین - Pitocin- که تحریک کننده‌ی انقباضات است، فرآیند زایمان را در شما ایجاد می‌کند.
بین هفته‌های سی و دوم تا سی و ششم بارداری: پزشک به بررسی مایع آمنیوتیک شما می‌پردازد تا مشخص گردد آیا ریه‌های جنین به اندازه‌ی کافی برای تنفس در هوا تکامل پیدا کرده‌اند. اگر این اتفاق افتاده باشد پزشک فرآیند زایمان را در شما ایجاد می‌کند. اگر ریه‌ها به اندازه‌ی کافی کامل نشده باشند، پزشک سعی می‌کند با استراحت مطلق زمان بارداری‌تان را تا حد امکان طولانی‌تر نماید. پزشک در صورت مشاهده‌ی علائم آلودگی مثل تب یا سوزش در هنگام ادرار، پروسه‌ی زایمان را در شما آغاز می‌کند. همچنین ممکن است برای بهبود عملکرد ریه‌های فرزندتان به شما استروئید بدهد. در غالب موارد، نوزادانی که پس از هفته‌ی ۳۲ بارداری به دنیا می‌آیند با مشکلات طولانی مدت مواجه نمی‌شوند.
قبل از هفته سی و دوم بارداری: در صورت بروز پارگی کیسه آب، پزشک شما به طور قطع سعی می‌کند تا مدت بارداری شما را طولانی‌تر نماید مگر در مواردی که نشانه‌هایی مبنی بر شروع فرآیند زایمان، بروز آلودگی و یا جداشدن زودرس جفت وجود داشته باشد. احتمالا شما را به بیمارستانی با سطح بالای خدمات نوزادان منتقل می‌نماید. به شما داروهای آنتی‌بیوتیک برای طولانی‌تر کردن زمان بارداری و نیز استروئید برای افزایش سرعت تکامل ریه‌های فرزندتان داده می‌شود.
عوامل افزایش دهنده‌ی ریسک پارگی زودرس کیسه آب PROM
آمنیوسنتز
جراحی دهانه رحم در دوران بارداری
سیگار کشیدن
ناهنجاری های مادرزادی خاص
عفونت
ضربه‌ی روحی شدید به مادر
حاملگی های متعدد
سابقه‌ی PROM
زایمان زودرس قبل
خونریزی واژینال در طول سه ماهه دوم بارداری
ضعف دهانه رحم
PROM یک پدیده‌ی کاملا مرسوم است و در ۱۰ درصد بارداری‌ها اتفاق می‌افتد. ۹۰ درصد از خانم‌هایی که کیسه‌ی آب‌شان در نزدیکی تاریخ وضع حمل پاره می‌شود و ۵۰ درصد مادرانی که پیش از موعد این اتفاق را تجربه می‌کنند پس از ۲۴ ساعت وارد مرحله‌ی زایمان می‌شوند. مهم نیست که چه مقدار از بارداری‌تان باقی مانده است، هرچه فاصله‌ی بین پاره شدن کیسه‌ی آب شما و تولد فرزندتان بیشتر گردد، خطر بروز آلودگی در شما و فرزندتان بالاتر می‌رود.
به هنگام مواجه با پارگی زودرس کیسه آب چه کاری باید انجام داد؟
اگر شک کردید که کیسه‌ی آب‌تان پاره شده است سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. احتمالا پزشک شخصا شما را معاینه می‌کند تا مشخص گردد مایعی که از واژن شما نشت می‌کند مایع آمنیوتیک است یا نشت ادرار یا چیز دیگر. اگر کیسه‌ی آب‌تان پاره شده باشد، اقدام بعدی با بررسی میزان بلوغ فرزندتان و اینکه پزشک چقدر احتمال بروز آلودگی می‌دهد مشخص می‌گردد.
پارگی زودرس کیسه آب در بارداری
پس از هفته سی و ششم بارداری: اگر پس از هفته‌ی ۳۶ بارداری‌تان هستید، پزشک احتمالا بین ۶ تا ۱۲ ساعت صبر می‌کند تا معلوم شود وارد پروسه‌ی زایمان می‌شوید یا خیر. بعضی پزشکان در صورتی که فرزندتان در حال حرکت باشد و نشانی از آلودگی دیده نشود ممکن است زمان بیشتری صبر نمایند. ممکن است پزشک‌تان به شما اجازه بدهد که در منزل منتظر شوید یا اینکه از شما بخواهد در بیمارستان بمانید. اگر وارد مرحله‌ی فعال زایمان نشوید، پزشک با استفاده از پیتوسین - Pitocin- که تحریک کننده‌ی انقباضات است، فرآیند زایمان را در شما ایجاد می‌کند.
بین هفته‌های سی و دوم تا سی و ششم بارداری: پزشک به بررسی مایع آمنیوتیک شما می‌پردازد تا مشخص گردد آیا ریه‌های جنین به اندازه‌ی کافی برای تنفس در هوا تکامل پیدا کرده‌اند. اگر این اتفاق افتاده باشد پزشک فرآیند زایمان را در شما ایجاد می‌کند. اگر ریه‌ها به اندازه‌ی کافی کامل نشده باشند، پزشک سعی می‌کند با استراحت مطلق زمان بارداری‌تان را تا حد امکان طولانی‌تر نماید. پزشک در صورت مشاهده‌ی علائم آلودگی مثل تب یا سوزش در هنگام ادرار، پروسه‌ی زایمان را در شما آغاز می‌کند. همچنین ممکن است برای بهبود عملکرد ریه‌های فرزندتان به شما استروئید بدهد. در غالب موارد، نوزادانی که پس از هفته‌ی ۳۲ بارداری به دنیا می‌آیند با مشکلات طولانی مدت مواجه نمی‌شوند.
قبل از هفته سی و دوم بارداری: در صورت بروز پارگی کیسه آب، پزشک شما به طور قطع سعی می‌کند تا مدت بارداری شما را طولانی‌تر نماید مگر در مواردی که نشانه‌هایی مبنی بر شروع فرآیند زایمان، بروز آلودگی و یا جداشدن زودرس جفت وجود داشته باشد. احتمالا شما را به بیمارستانی با سطح بالای خدمات نوزادان منتقل می‌نماید. به شما داروهای آنتی‌بیوتیک برای طولانی‌تر کردن زمان بارداری و نیز استروئید برای افزایش سرعت تکامل ریه‌های فرزندتان داده می‌شود.
عوامل افزایش دهنده‌ی ریسک پارگی زودرس کیسه آب PROM
آمنیوسنتز
جراحی دهانه رحم در دوران بارداری
سیگار کشیدن
ناهنجاری های مادرزادی خاص
عفونت
ضربه‌ی روحی شدید به مادر
حاملگی های متعدد
سابقه‌ی PROM
زایمان زودرس قبل
خونریزی واژینال در طول سه ماهه دوم بارداری
ضعف دهانه رحم
منبع:
وب سایت مام
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼