رفتار پدر با فرزند، روزهای اول بعد از زایمان

در روزهای اول بعد از زایمان همسرتان، ممکن است بهترین دوستتان به شما زنگ بزند و احساس شما را در مورد پدر شدن بپرسد. شما هم به دروغ بگویید که فوق‌العاده است و از لحظه‌ای که کودکتان به دنیا آمد، دیوانه‌وار عاشقش شده‌اید. شما این حرف‌ها را می‌زنید، اما مطمئن نیستید که واقعاً راستش را گفته‌اید. در واقع، ممکن است به موجود کوچکی در مقابلتان نگاه کنید و هیچ احساس خاصی نداشته باشید. در این مطلب می‌توانید با دلایل تأخیر در شروع احساس پدر بودن، پژوهش‌های علمی دربارۀ پیوند عاطفی و دیدن اولین لبخند کودک شیرخوارتان و راهکارهایی برای خنداندن کودکتان آشنا شوید.

دلایل تأخیر در شروع احساسات پدران نسبت به نوزاد
بسیاری از شما پدرها ایجاد پیوند عاطفی و دلبسته شدن به نوزادشان را بسیار سخت می‌یابید، هرچند در بیشتر مواقع ممکن است تنها چیزی که می‌خواهید مراقبت از همسر و نوزادتان باشد، اما شاید به دلیل مسئولیت‌های مالی و عاطفی پدر شدن به شدت ترسیده باشید و احساس کنید این توقع از شما وجود دارد که مردی قوی و بزرگ باشید، اما واقعیت این است که شما مدتی است به درستی نخوابیده‌اید و از نظر فیزیکی و ذهنی خسته هستید، پس سعی کنید خودتان را سرزنش نکنید.
همچنین در هفته‌های اول، اهمیت بسیار زیادی دارد که مادر و نوزاد زمان زیادی را در کنار هم باشند و این ممکن است باعث شود احساس نادیده گرفته شدن کنید. لازم است بدانید که همسرتان هجوم اندورفین‌ها و هورمون‌های پس از زایمان را در بدنش تجربه می‌کند و در حال برقراری ارتباط چشمی و تماس پوست با پوست با نوزاد است که اهمیت زیادی دارد، پس سعی کنید به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید و نباید بی‌جهت از زمانی که آنها با هم می‌گذرانند، دلخور شوید و بهتر است همچنان که همسر شما به تدریج یک برنامۀ منظم‌تر پیدا می‌کند، شما هم وقتی از روز را به بودن کنار نوزادتان اختصاص دهید.

پژوهش‌های علمی دربارۀ پیوند عاطفی پدران با نوزاد
پژوهش‌‌ها نشان می‌دهد پدرهایی که در زمان تولد فرزندشان حاضر هستند و کودکشان را در فاصلۀ کوتاهی پس از تولد در آغوش می‌گیرند، احساس دلبستگی‌شان به نوزاد بسیار مشابه احساسی است که مادران در چند هفتۀ اول داشته‌اند، پس وقت گذاشتن و تلاش کردن از همان آغاز، مطمئناً نتیجه‌بخش خواهد بود. همچنین طبق تحقیقات، نزدیک بودن در طول چند ماه اول، به ایجاد یک رابطۀ خوب بین شما و فرزندتان در آینده کمک خواهد کرد. حتی صحبت کردن با کودک درون شکم همسرتان و قبل از اینکه نوزاد به دنیا بیاید ثمربخش خواهد بود، زیرا گفته می‌شود در این صورت فرزندتان در زمان تولد صدای شما را می‌شناسد. هر پوشکی که عوض کنید، هر بار که فرزندتان را در آغوش بگیرید و هر باری که با او بازی می‌کنید یک سرمایه‌گذاری عاطفی برای آینده و ایجاد اعتماد بین شما و او خواهد بود.
بر اساس پژوهش‌ها، مردانی که در انتظار پدر شدن هستند، واقعاً تغییرات بیولوژیکی و هورمونی‌ای را تجربه می‌کنند که آنها را برای پدر شدن آماده می‌کند. این پژوهش می‌گوید که هورمون تستوسترون در این مردان تا یک سوم کاهش پیدا می‌کند، اما هورمون‌های پرولاکتین و کورتیزول که هر دو مربوط به زنان باردار هستند، از سه هفته قبل از موعد مقرر زایمان، به میزان قابل‌ توجهی افزایش پیدا می‌کند.
پژوهش‌ها همچنین نشان می‌دهد که پس از چند هفتۀ اول زندگی نوزادان، پدران و مادران آنها در انواع خاصی از ارتباط و تماس با فرزندشان تخصص پیدا می‌کنند. نقش مادر احتمالاً شامل صحبت کردن بیشتر با نوزاد و همچنین تعامل آرام و بی‌صداست، اما نقش پدرها معمولاً بیشتر شامل بازیگوشی فیزیکی است.

اولین لبخند کودک
پس از پنج یا شش هفته اولویت دادن به نیازهای فرزندتان، ممکن است در مقابل مطلقاً هیچ چیزی به دست نیاورده‌ باشید. طوری که انگار همۀ محبت، توجه، عشق و تلاش شما هدر رفته است و به خودتان قبولانده‌اید که پدر شدن مناسب شما نبوده است و حتی کم‌کم از اضافه کردن یک عضو جدید به خانواده‌تان احساس پشیمانی می‌کنید، اما اولین لبخند زدن واقعی و ناگهانی کودکتان اتفاقی است که تمام خستگی شما را جبران می‌کند. اولین لبخند کودکتان چیزی متفاوت از همۀ خنده‌هاست که نمی‌توان آن را فراموش کرد و یکی از فوق‌العاده‌ترین احساساتی است که در زندگی تجربه خواهید کرد.
شاید بد نباشد اگر از والدین دیگر بپرسید چه چیزی فرزندشان را به قهقهه می‌اندازد. احتمالاً بعد از شنیدن جواب‌های آنها تعجب می‌کنید، زیرا ظاهراً موضوعات تصادفی، ساده‌ و گاهی بی‌ربط است. اما برای خنداندن فرزندتان می‌توانید موارد زیر را امتحان کنید:
- کافی است سرتان را به نشانۀ تأیید تکان دهید.
- با یک کیسۀ کاغذی خش‌خش کنید.
- شست دستتان را مک بزنید.
- روی شکم کودکتان با دهان صدا دربیاورید.
- روی شکمش خم شوید و وانمود کنید او را گاز می‌گیرید.
- دالی‌موشه بازی کنید.
- بیرون آوردن سرتان از پشت یک دیوار، پتو یا از یقۀ لباس وقتی سرتان از گردن یک تی‌شرت بیرون می‌آید، ممکن است باعث شود کودکتان ساعت‌ها قهقه بزند.