چرا شجاع خلیل زاده دیگر نباید در تیم ملی بازی کند؟!
نی نی بان: قرعه کشی جام جهانی هم انجام شد و یکی از بازیکنانی از ایران که جایگاه شان در جام جهانی تضمین شده است کسی نیست جز شجاع خلیل زاده.
شجاع خلیلزاده، مدافع میانی سرسخت تیم ملی، سالهاست بهعنوان یکی از جنگندهترین بازیکنان دفاعی ایران شناخته میشود. مهمترین ویژگی فوتبالی او قدرت بدنی بالا و توانایی درگیری مؤثر با مهاجمان است. خلیلزاده در دوئلهای تنبهتن کماشتباه ظاهر میشود و بهخاطر زمانبندی مناسب در تکلها شهرت دارد.
او در نبردهای هوایی نیز یکی از مدافعان موفق فوتبال ایران است. پرش بلند و قدرت سرزنی او بارها در دفاع و حمله به کمک تیم آمده است. همچنین خلیلزاده توانایی بالایی در رهبری خط دفاع دارد. او بازیکنی کمحرف اما فرمانده در زمین است و مدام در طول بازی به همتیمیهایش برای حفظ نظم دفاعی هشدار میدهد.
یکی دیگر از نقاط قوت او شجاعت و جسارت در قطع توپهای خطرناک است. بسیاری از کارشناسان معتقدند خلیلزاده از نظر روحی یکی از جنگندهترین مدافعان نسل اخیر است. البته ذهنیت تاکتیکی او نیز در سالهای اخیر پیشرفت کرده و توانسته درک بهتری از روند بازی بهدست آورد.
در مجموع، خلیلزاده بازیکنی است که ترکیب جنگندگی، قدرت بدنی و هوش دفاعی او را به ستون مستحکم تیم ملی تبدیل کرده است. اما….
شجاع در تیم ملی، آری یا خیر؟
در صورتی که هر بازیکن ملیپوشی ــ از جمله شجاع خلیلزاده ــ اظهاراتی انجام دهد که از نگاه افکار عمومی نوعی بیاحترامی تلقی شود، طبیعی است که این موضوع واکنشبرانگیز شده و بر جایگاه او در تیم ملی تأثیر بگذارد او گفته «بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمیکنند»؛ همین باعث شد تا او به سرعت به چهره ای منفور در فوتبال ایران تبدیل شود.
بازیکنان تیم ملی تنها در زمین فوتبال نماینده کشور نیستند، بلکه بیرون از میدان نیز رفتار، گفتار و نگرش آنها زیر نگاه میلیونها نفر قرار دارد. تیم ملی جایگاهی است که در آن احترام، اخلاق و حفظ حرمت مردم اهمیت اساسی دارد. اگر یک بازیکن نتواند در برابر افکار عمومی رفتاری مسئولانه نشان دهد، طبیعی است که درباره صلاحیت او برای حضور در تیم ملی پرسشهایی مطرح شود.
یک فوتبالیست حرفهای باید یاد بگیرد که وزن هر جملهاش بالاست و کوچکترین بیاحترامی میتواند به همبستگی ملی لطمه بزند. تیم ملی نیاز به الگو دارد؛ افرادی که نهتنها توان فنی بالا، بلکه بلوغ فکری و اجتماعی هم داشته باشند. بنابراین، هر بازیکنی که در حفظ حرمت مردم کوتاهی کند، باید بداند که چنین رفتاری با جایگاه مقدس پیراهن تیم ملی همخوانی ندارد و ممکن است برای مدتی از این عرصه کنار گذاشته شود تا ارزش احترام را بهتر درک کند.
