لباس های بازیگران ازازیل، یکی از یکی بدتر!
سریال ازازیل مدتی است از شبکه نمایش خانگی پخش میشود. این سریال انتقادهای فراوانی را متوجه خود کرده است.
به گزارش نی نی بان ، چند قسمتی از سریال ازازیل گذشته و حالا دیگر رمز آن عروسک وحشتناک که قرار بود به عنوان بخشی از کمپین تبلیغاتی مجموعه معرفی شود هم برایمان فاش شده است. اگر دوستدار سریال‌های ترسناک باشید، حتما دلتان می‌خواهد که این اثر از حسن فتحی را هم تماشا کنید. نظرات ضدونقیضی درباره آن وجود دارد و اگر هنوز ندیده‌اید، باید خودتان دست به کار شوید. شاید خوشتان بیاید و شاید هم نه. در این مقاله، نگاهی به استایل بازیگران ازازیل داشته‌ایم. نقش گریم و طراحی لباس در آثار وحشتناک از مهم هم مهم‌تر است، پس بیایید ببینیم که فتحی چه نمره‌ای در این زمینه می‌گیرد. با ما همراه باشید.
پریناز ایزدیار
پریناز ایزدیار که انگار نقش مثبت این فیلم است و سابقه همکاری‌های دیگر با حسن فتحی را هم دارد، با استایلی نسبتا متفاوت از واقعیت زندگی در فیلم دیده میشود. تلاش بر این بوده که او استایلی متناسب با سطح اقتصادی و اجتماعی زندگی‌اش داشته باشد. اما متاسفانه لباس‌های مورد استفاده برای بازیگران و به ویژه خانم‌ها در این اثر اصلا فاخر و خوش‌دوخت نیستند. ضمن اینکه برای باورپذیرشدن حضورشان در خانه و در زمان لحظات خصوصی در منزل، از سربند و پیچیدن روسری به دور سر استفاده شده است. این ایده شاید در گذشته‌ها و برای فیلم‌ها و سریال‌ها باعث هیجان مخاطب و خشنودی او می‌شد یا راهی برای تفکیک استایل داخل و بیرون از خانه به حساب می‌آمد، اما دیگر جایی ندارد و اصلا باورپذیر نیست. به ویژه برای نسل جوانی که دسترسی خوبی به محتوای دست اول فیلم و سریال در دنیا دارد و مدام مقایسه می‌کند و از پذیرش فرضیات بیهوده استقبال نمی‌کند. رنگ‌های طوسی و سرد هم در استایل این بازیگر و کلا فضای فیلم زیاد استفاده شده‌اند و به نظر می‌رسد که هدف این بوده تا جو و سردی ترس از طریق رنگ به مخاطبان منعکس شود. البته فضاسازی‌ها آنچنان قوی از کار درنیامده‌اند و در نتیجه، این تلاش فتحی هم راه به جایی نبرده است.
بابک حمیدیان
حمیدیان که شخصیت مشکوکی دارد و رفتارش نسبت به کاراکترهای دیگر عجیب‌تر و خاص‌تر به نظر می‌رسد هم استایل تعریفی ندارد. او هم مانند ایزدیار از پوششی غیرحرفه‌ای و شکیل استفاده می‌کند. در واقع، انگار طراحی لباس این مجموعه زمان زیادی برای بازتعریف شخصیت‌ها از راه استایل خرج نکرده و در ضمن، اجرای لباس‌ها هم خوب از کار درنیامده است. شما با لباس‌هایی روبه‌رو هستید که دوخت خوبی ندارند و امتیاز خاصی به فیلم نمی‌دهند. در یک اثر وحشتناک، امکان استفاده از طرح‌ها، رنگ‌ها و استایل برای تعریف بهتر داستان وجود دارد و اگر هنرمندانه در این زمینه تلاش شود، کلی از بار فیلم بر عهده همین عناصر خواهد بود.متاسفانه در ازازیل خبری از این موارد نیست و شاهد چنین چیزی نیستیم. شخصیت حمیدیان که انگار قرار است، ترسناک و حامل رازهایی باشد، با گریمی نسبتا مناسب تعریف شده، اما در زمینه لباس و استایل، همچنان قوی نیست. حمیدیان بازیگر خوبی است و اگر عناصر دیگر داستان هم درست باشند و مثلا با طراحی درست لباس، اهرم‌هایی برای استفاده و ارائه بهتر نقش به او پیشنهاد می‌شد، قطعا حضور بهتر و جذاب‌تری را هم از او مشاهده می‌‌کردیم.
پیمان معادی
پیمان معادی که چندی پیش در افعی تهران حسابی درخشیده بود و اتفاقا استایل و طراحی تیپ بسیار خوبی هم داشت، در اینجا مانند باقی بازیگران درگیر کلیشه‌هاست. فتحی از پس طرح معماهایی بدون حفره و تروتمیز برنمی‌آید. این را پیش‌تر هم ثابت کرده و مانند بیشتر مجموعه‌های ایرانی، دست بازی هم برای طرح تصویری جسورانه از پلیس‌ها ندارد. تیپ پیمان در نقش یک پلیس با کت اسپرت و تی‌شرت و طیف رنگی خنثی و تیره نسبت به باقی بازیگران بهتر به نظر می‌رسد. معادی به طور کلی به استانداردی در بازیگری رسیده که تقریبا هر نقشی را که بازی می‌کند، نمره قبولی را می‌گیرد. در نتیجه، هیچ‌وقت کاستی‌های دیگر صحنه روی او اثر نمی‌گذارند. با همه این‌ها در اثر جدید فتحی هم از نظر پوشش و استایل بهتر از بقیه است. شاید هم بازی خوبش به روح هویت جان بهتری داده است.
کتانه افشاری
ازازیل مانند بسیاری از کارهای دیگر حسن فتحی در سطح حرکت می‌کند. او کارگردان عامه‌پسندی محسوب میشود و طرفداران زیادی در بدنه جامعه دارد، اما آثارش از ابعاد مختلف در عمق حرکت نمی‌کنند. مثلا همین طراحی لباس که بارها در این مطلب از آن ایراد گرفتیم، یکی از نقاط ضعف بیشتر آثار اوست. شخصیتی که کتانه افشار آن را بازی می‌کند، نمونه‌ای مناسب از این مورد است. او که قرار است، نقش شخصیتی نه‌چندان خوب را ایفا کند، لباس‌هایی به تن دارد که از واقعیت چنین اشخاصی بسیار دور است. در نتیجه، همچنان باور و درک او برای مخاطب درست از کار درنمی‌آید. برای کتانه هم از سربند و بستن مدل خاص شال استفاده شده و تلاش این بوده که به نوعی مثلا او را بدون حجاب فرض کنیم. ضمن اینکه این استایل مو به طور کلیشه‌ای نمادی از قشر ثروتمند هم در سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی هست. اکسسوری‌های استفاده‌شده برای این زن یا بخش‌های مختلف لباسش متناسب با طبقه اجتماعی و شخصیتی نیست که از او تعریف و بازگو میشود. این‌ها به کلیت درک مخاطب از شخصیت‌ها ضربه می‌زند و سریال را در سطح نگه می‌دارد. کلیشه‌های استایل در تیپ بازیگران مختلف، نشان از آن دارد که فکر زیادی برای پیش‌برد ظریف داستان نشده است. شخصیت‌های دیگر هم دقیقا با همین مشکل روبه‌رو هستند و استایل و تیپشان پا را از کلیشه فراتر نمی‌گذارد.
در آخر
وقتی مجموعه‌ای اصولی و بر پایه تحلیل درست ساخته میشود، به استایلینگ افراد و طراحی لباس هم دقت ویژه‌ای میشود. اما ازازیل دنباله‌ای از سریال‌های شبکه نمایش خانگی است که با طرح یک موضوع جنجالی می‌خواهد مخاطب را به دنبال خود بکشاند و خبری از یک شروع نفس‌گیر یا داستانی با چارچوب محکم نیست. لباس بازیگران هم تعریفی ندارد و هیچ‌یک با استایلی درست نتوانسته‌اند بهتر و درخشان‌تر ظاهر شوند. اگر دست‌کم اجرای لباس‌ها یعنی انتخاب پارچه، رنگ و دوختشان از کیفیت کافی برخوردار بود، امکان دادن نمره قبولی وجود داشت، اما خبری از این چیزها نیست. شما ازازیل را دیده‌اید؟ چه نمره‌ای به طراحی لباس و استایل کاراکترها می‌دهید؟
منبع: چی بپوشم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼