چگونگی چیدمان اتاق کودک، ایمن و شاد

شهرزاد: اتاق بچه‌ها، تمام دنیای‌شان است. تا زمانی‌که بچه خیلی کوچک است، این فضا، مکانی برای خواب و بازی اوست؛ اما کمی که بزرگ‌تر می‌شود، تبدیل به فضایی می‌شود که شخصیت کودک در آن شکوفا شده و استقلال به دست می‌آورد.

آماده کردن اتاقی شاد و زیبا برای کودک، قانون‌های خاصی را می‌طلبد که قبل از خرید وسائل جورواجور باید مورد توجه قرار گیرند. به عنوان مثال، وسائل اتاق کودک باید راحت، سبک، ایمن و در عین حال به راحتی قابل نظافت کردن باشند.

چیدن اسباب و پر کردن فضای اتاق، همه موضوع نیست. بچه‌ها دوست دارند در اتاقشان بازی کنند، نقاشی بکشند و دوستانشان را به آن‌جا دعوت کنند. نکته مهم و ایده‌آل در این اتاق خالی، اختصاص بخشی از اتاق به عنوان دنیای بازی کودک است. هم‌چنین باید بخشی از اتاق را به این اختصاص داد که کودک در آن‌جا احساس راحتی کند، خلاقیتش پرورش یابد، جهان پیرامونش را بشناسد و تمام انرژی‌اش را بروز دهد.

۱) خلق دنیایی قابل تغییر

اتاق کودک که فضایی مختص به اوست، باید با توجه به رشد کودک و بزرگ شدن او تغییر کند. راه حل ساده برای این‌که مجبور نباشید هر دو سال یک بار وسائل اتاق را عوض کنید، پیش‌بینی خرید وسائلی است که قابل تغییر باشند. این نوع لوازم، با توجه به رشد کودک، قابل تغییر هستند. میزهای تاشو، کاناپه‌هایی که به عنوان تخت نیز استفاده می شوند و میزهایی که به شکل کمد تغییر می‌یابند، از این جمله‌اند. هم‌چنین در این موارد، طراحان چیدمان می‌توانند به شما کمک کنند.

ایده عالی در مورد اتاق‌های کوچک، استفاده از تخت‌های دو طبقه است. مزیت این تخت‌ها این است که کودک در طبقه بالا می‌خوابد و طبقه پایین، جایی برای بازی و خلاقیت اوست. به خاطر اطمینان بیش‌تر بهتر است از شش سالگی به بعد این طرح را اجرا کرد. از این سن، کودک می‌تواند به راحتی از پله‌ها بالا و پایین برود، بی‌آن‌که خطری برایش پیش بیاید. ارتفاع مناسب این تخت، حدود دو متر و ۶۰ سانتی‌متر است.

۲) اتاق، فضای رشد و محیط بازی

در دنیای کوچولو‌ها، بازی بخش مهمی از زندگی آن‌ها را به خود اختصاص داده است. نقاشی کشیدن، سرگرم شدن با اسباب بازی‌ها، ساخت کاردستی، خلاقیت و نوآوری، همه در بستر اتاق کودک است که شکل می‌گیرد. تا حد ممکن، بخشی از اتاق را برای این فعالیت‌ها و تفریح‌های کودک خالی بگذارید. هم‌چنین این دنیای کوچک علاوه بر این‌که باید دریچه‌ای به سوی خلاقیت و رشد کودک باشد، از همه نظرها باید ایمن باشد.

چسباندن یک کاغذ بزرگ به دیوار یا یک میز نقاشی شاید در چیدمان اتاق کودک کمی عجیب به نظر برسد، اما مهم است. چون اتاق علاوه بر این‌که جایی برای استراحت است، فضای رشد و پرورش توانایی‌های فیزیکی و ذهنی کودک نیز به حساب می‌آید. هم‌چنین نگاه عمیق‌تر به این مسئله نشان می‌دهد که بازی، راهی است تا فرشته‌های کوچولو با اجتماع، ارتباط برقرار کنند. کودک، هنگام بازی، مشارکت، همکاری، سازش با دیگران و حل مشکلات را می‌آموزد.

۳) قلمروی کودک!

اتاق، تنها قسمت خانه است که کودک احساس می‌کند متعلق به خودش است. این فضا، همه دنیای کوچک او را برایش عینی می‌کند: شخصیت، سلیقه‌ها و علاقه‌هایش. او باید در برابر این مسائل، احساس راحتی و آزادی کند؛ اما در بیش‌تر موارد، هر کودک، به تنهایی نمی‌تواند اتاقی برای خود داشته باشد. در این صورت وظیفه پدر و مادر سخت‌تر می‌شود. زیرا باید با ظرافت، دو یا سه قسمت را برای هر بچه در اتاق آماده کنند. در نتیجه، هر کدام از آن‌ها قلمروی خود را دارند، با این تفاوت که در کنار هم هستند.

این جداسازی را می‌توان با روش‌های مختلفی انجام داد که رایج ترین آن‌ها، پرده، دیوار متحرک و کرکره است. هم‌چنین می‌توان رنگ دیوارها و فرش‌های هر قسمت را تغییر داد تا این مرزبندی، واضح‌تر باشد. اگر قصد دارید برای خواهر و برادر اتاق را آماده کنید، بهتر است از رنگ‌های متفاوت مثل صورتی و سبز برای هر بخش استفاده کنید.

۴) توجه خاص به امنیت اتاق

نکته‌ای که نباید به هیچ‌وجه، بی‌توجه از کنار آن رد شد، امنیت اتاق کودک است. موقعیت و چیدمان وسائل، در درجه اول اهمیت قرار دارند. قفسه‌ها را در قسمت بالاتر دیوار نصب کنید، اما اگر کودک، مثلا در سن مدرسه است و باید از قفسه‌ها، وسیله‌ای را بردارد، باید طوری باشد که او راحت باشد. هم‌چنین از گذاشتن میز یا صندلی، نزدیک پنجره‌ها و کمدها خودداری کنید تا خطری کودک را تهدید نکند. برای این‌که خیالتان راحت باشد، ثابت بودن وسائل را کنترل کنید. در زمینه چیدمان اتاق نیز این نکته را در نظر داشته باشید که بهتر است رنگ دیوارها از نوع غیرسمی، مثل آکرولیک انتخاب شود، پریزهای برق و پنجره‌ها از نظر ایمنی تأیید شده باشند و مصالح ساختمانی، سالم و طبیعی باشند. ملحفه‌ها و پرده‌ها نیز باید از جنس طبیعی مانند کتان باشند. چون شست‌وشوی این نوع پارچه‌ها، راحت است.

۵) مرتب کردن

در اتاق کودک معمولا همیشه کمی ریخت‌وپاش دیده می‌شود. برای این‌که علاقه به مرتب کردن وسائل در کودک ایجاد شود، باید در کنار بازی و سرگرمی‌ها، این موضوع را نیز به او آموزش داد. نخستین نکته در ‌این‌باره خلاقیت است؛ به عنوان مثال می‌توانید در یک گوشه اتاق، یک چادر یا سبد بزرگ بگذارید تا وقتی کودک خواست وسائلش را سریع جمع کند، همه را در آن بریزد و این بازار شام جمع شود. هم‌چنین یک جالباسی متناسب با قد کودک برایش تهیه کنید تا لباس‌هایش را مرتب کند و این مسئولیت را نیز بیاموزد.

هر کدام از وسائل کودک باید جای مشخص داشته باشند تا او به راحتی بتواند هر کدام را پیدا کند. مثلا یک جعبه برای اسباب‌بازی‌های کوچک، سبد برای عروسک‌ها، قفسه برای کتاب‌ها و... روی هر قسمت نیز عکس وسیله مربوط را بچسبانید یا اسم آن را بنویسید تا کوچولوی شما راحت، جای هر وسیله را بشناسد. در این صورت کودک، استقلال نیز کسب می‌کند.

۶) رنگ، طلاست!

رنگ، دوست همیشگی بچه‌هاست! رنگ‌ها در درجه اول، در بینایی کودک نقش دارند و برای آرامش، استراحت و تمرکز او نیز مؤثر هستند. برای کودکان تا سن سه سال، رنگ‌های ملایم مثل صورتی، لیمویی، آبی آسمانی، سبز روشن و... توصیه می‌شود. از سه یا چهار سالگی، کودک رنگ‌ها را تشخیص می‌دهد و می‌توان با نظر او رنگ را انتخاب کرد. هم‌چنین می‌توانید بخشی از دیوار اتاق را با رنگ‌های تند مانند قرمز رنگ‌آمیزی کنید و به کمک کودک، تصویرهایی مانند حیوانات، شخصیت‌های کارتونی، لوازم ورزشی و... را روی آن بکشید. فراموش نکنید که نور هر قسمت اتاق کودک، برای خواب، مطالعه و بازی باید مناسب با شرایط باشد.

یک نکته ظریف دیگر: مشاوران خانوادگی تأکید می‌کنند که شما می‌توانید از شش سالگی، کودک را در چیدمان و انتخاب رنگ‌ها مشارکت دهید.