زندگینامه چارلز دیکنز، آثار این نویسنده

چارلز دیکنز یکی از پر طرفدارترین رمان نویسان دوره ی ویکتوریا با نام مستعار " باز" ( Boz ) است. رمان ها و داستان های کوتاه دیکنز در طول تاریخ جاودانه شده اند، زیرا در همه ی دوران خوانندگان خود را داشته و بارها و بارها این آثار بازچاپ شده اند.

چارلز دیکنز در هفتم فوریه ی سال ۱۸۱۲ در لندپورت، پورتسمت در همشایر انگلستان زاده شد. او فرزند دوم ازهشت فرزند جان دیکنز، کارمند نیروی هوایی بود. او از دوران کودکی خود به تلخی یاد می کند. والدین چارلز نسبت به او بی توجه بودند و این مسئله او را بسیار آزار می داد. چارلز بیشتر وقت خود را بیرون از خانه و با خواندن کتاب های گوناگون به ویژه رمان های توبایس اسمالیت وهنری فیلدینگ می گذراند. خانواده ی دیکنز درآمد متوسطی داشتند و چارلز توانست در مدرسه ی خصوصی درس بخواند. اما با از دست رفتن ثروت و زندانی شدن پدر، چارلز مجبور شد در ۱۲ سالگی از خانواده جدا شود و برای گذران زندگی در کارخانه کار کند.وضعیت کاری سخت وبدون نظارت، رفتاراغلب ظالمانه ی کارفرمایان کارخانه ها به ویژه با کودکان بر روحیه ی دیکنز اثری ژرف گذاشت و از او اصلاح طلبی پر شور ساخت. او به اصلاح اجتماعی و بهسازی وضعیت کارگران باور داشت. سرانجام با همه ی سختی ها، چارلز به آکادمی ولینگتون راه یافت. دیکنز ابتدا به عنوان کارمند در یک دفتر وکالت آغاز به کار کرد و سپس در سال ۱۸۳۴ به عنوان یک خبرنگار سیاسی به تجربه اندوزی پرداخت که حاصل آن دوران اثری است به نام "طرح های نوشته شده توسط باز" که در سال ۱۸۳۶ چاپ شد و منجر به انتشار نخستین رمانش به نام "نوشته های پیکویک" در مارس ۱۸۳۶ شد. بسیاری از آثار دیکنز نخست در قالب داستان های دنباله دار - چنان که در آن دوران رایج بود- درنشریه ها چاپ شده اند. تجربه های او از دوران گوناگون زندگیش در داستان ها و مقاله هایش بازتاب یافتند و آزردگی ناشی از وضعیت خود و مردمان طبقه ی کارگر، یکی از درونمایه های اصلی آثاراواست. دیکنز از دوره ی اندوهبار جوانی، در داستان مورد علاقه اش، "دیوید کاپرفیلد"، که زندگینامه ی خود نوشت او نیز به شمار می آید یاد کرده است : "من نه پند دهنده ای داشتم، نه تشویقی، نه دلگرمی ای، نه یاری، نه حمایتی، نه مهربانی از سوی کسی که بتوانم به یاد بیاورم." اگرچه بیشتر رمان های شناخته شده ی چارلز دیکنزبرای بزرگسالان نوشته شده اند، اما نوجوانان از خوانندگان پرو پا قرص آثار او بوده اند. داستان های نام آشنایی همچون "سرود کریسمس"، "الیور تویست" و "دیوید کاپرفیلد" دیکنز به طور ویژه برای کودکان آفریده نشده اند و تنها بخش هایی از این داستا ن ها برای کودکان مناسب سازی شده اند. اما نوجوانان در طول سال ها این آثار را از آن خود کرده اند و به خواندن کامل داستان ها علاقه نشان داده اند. قصه های مورد علاقه ی دوران کودکی دیکنز، قصه های پریان بود و او گاه در رمان ها و نوشته هایش از آنها سود جسته است. چارلز افزودن پیام های اخلاقی به قصه ها را محکوم می کرد. کار بزرگ او در زمینه ادبیات کودکان "تاریخ انگلستان برای کودک" است که در ۳۹ اپیزود از ۲۵ ژانویه ی ۱۸۵۱ آغاز و در دهم دسامبر ۱۸۵۳ پایان یافت و بین سال های ۱۸۵۲ تا ۱۸۵۴ در سه جلد به چاپ رسید. دیکنز دست کم از سال ۱۸۴۳ ، درباره ی نوشتن آن فکر می کرد . او برای نوشتن این اثر از "تاریخ انگلستان" نوشته ی فوماس کیتلی ( ۱۸۳۷-۱۸۳۹) و "تاریخ مصور انگلستان" نوشته چارلز نایت ( ۱۸۳۷- ۱۸۴۰) استفاده کرده، اما بخش های نخست این اثر از "تاریخ بریتانیای کبیر" نوشته ی دیوید هیوم ( ۱۷۵۴- ۱۷۶۱) بر گرفته شده است. متن پیچیده این کتاب مطالعه ی آن را برای بزرگسالان نیز دشوار میکند. از آثار او اقتباس های بسیاری شده است و موزه ها و جشنواره های فراوانی برای او و آثارش در شهرها وکشورهای گوناگون برپا می شود. بانک انگلستان ازسال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۳ تصویر چارلز دیکنز را بر روی اسکناس های ۱۰ پوندی چاپ کرد. چارلز دیکنز در سال ۱۹۷۰ در پی بیماری در گذشت.