انجام تکالیف در کودکان، راه‌هایی برای ترغیب
اغلب والدین با انجام تکالیف توسط کودکانشان مشکل دارند این مقاله به شما آموزش می دهد چطور کاری کنید که کودکان تکالیف مدرسه خود را انجام دهند.
آفتاب: اغلب والدین با انجام تکالیف توسط کودکانشان مشکل دارند این مقاله به شما آموزش می دهد چطور کاری کنید که کودکان تکالیف مدرسه خود را انجام دهند.
والدین در سراسر دنیا، عاشق روش جادویی ای خواهند شد که کودکان را تشویق به انجام تکالیف مدرسه کند. صبرها به پایان رسید، با اینکه این کار به راحتی تکان دادن چوب جادو نیست، ولی در زیر روش هایی برای تشویق کودکان به انجام تکالیف مدرسه، و ادامه انجام آن ها آورده شده است.
برای برخی از والدین، تشویق موثر کودکان به انجام تکالیف مدرسه، نیاز به تغییر برخورد آن ها با بچه ها برای انجام تکالیف دارد، ولی کار سختی نیست، تنها به مقداری صبر و تغییر روش نیاز دارد. از این روش ها استفاده کنید و به کودکان کمک کنید که تکالیف مدرسه خود را انجام داده و در مدرسه عملکرد عالی ای از خود نشان دهند.
قدم ها
مزایای تکالیف مدرسه را درک کنید
اگر خود شما قانع نشده باشید که تکالیف مدرسه اهمیت دارد، مجاب کردن کودکان کار سخت تری خواهد بود. دلایل خوبی برای میزان منطقی تکالیف مدرسه وجود دارد:
تکالیف مدرسه، چیزهایی که در طول روز یاد داده شده است را تثبیت می کند. برخی از آموزش ها، فرار هستند و لازم است برای یادگیری مقداری تمرین شوند و محیط کلاس زمان کافی برای یادگیری را در اختیار کودکان قرار نمی دهد. این قضیه علی الخصوص برای ریاضی اهمیت بالایی دارد.
بعضی مواقع، تکالیف مدرسه، توانایی های بیشتری از چیزی که در مدرسه به کودک یاد داده می شود یاد می دهد. این، تأثیر آموزشی گسترده تکالیف مدرسه است.
تکالیف خانه، آموزش شخصی را تقویت کرده، و مدیریت زمان، مهارت های سازمانی، مهارت های تمرکزی و حس مسئولیت شخصی را به کودک یاد می دهد. نظم شخصی یک مهارت حیاتی در زندگی است که از این طریق به کودک یاد داده می شود.
قبول کنید که خیلی از کودکان تکالیف را دوست ندارند
درحالی که چیزهای بسیار سرگرم کننده دیگری در حال اتفاق افتادن است، علی الخصوص در این عصر وسایل الکترونیک، دل پذیر نشان دادن تکالیف مدرسه کار سختی است، پس زیاد دراین باره تلاش نکنید.
به عنوان والدین، یا کسی که وظیفه مجبور کردن انجام تکالیف کودکان بر عهده وی است، قبول کردن این قضیه به معنی این نیست که با آن موافق باشید.
بلکه به این معنی است که مابقی رویکرد خود به این کار را با این درک هماهنگ کرده و حدود و مرزهایی تعیین کنید و کودکان را وادار به اعمال آن حدود کنید.
بجای ترساندن کودکان، کار آنها را راحت کنید
شما می توانید داد بزنید، تهدید کنید، رشوه بدهید و بالا و پایین بپرید ولی هیچ کدام از این کارهای منفی و خسته کننده برای دو طرف، باعث نمی شود که کودکان شما کاری انجام دهند.
درست است که آن ها به تهدیدهای آنی شما در مورد گرفتن امتیازات ، تا زمانی که بالای سرشان ایستاده باشید پاسخ خواهند داد، ولی این کار تبدیل به یک رفتار منظم برای انجام تکالیف نخواهد شد، و مطمئناً شما هم همیشه وقت ندارید که بالای سر آن ها بایستید تا کارشان تمام شود.
بجای این کارها، سعی کنید کار انجام تکالیف را تا جای ممکن برای آن ها آسان کنید:
جایی مجزا، آرام، روشن، راحت و غیرگیج کننده برای کودکان مهیا کنید تا تکالیفشان را در آنجا تکمیل کنند. جایی دور از وسایل الکترونیک، سر و صدای ماشین ها، یا جایی که بتوانند صدای بازی بقیه بچه ها را بشنوند.
مطمئن شوید که کودکان شما هر چیزی که برای انجام تکالیف مورد نیاز است را در اختیار داشته باشند، از مداد و کاغذ گرفته، تا کتاب و لپ تاب، و مطمئن شوید که لوازم خاص پروژه را از قبل برای آن ها فراهم کرده باشید، تا از بهانه "من چیزهایی که لازم است را ندارم" راحت شوید. زمانی اختصاص دهید و زمانی که آن ها شروع به نوشتن تکالیف می کنند، کنار آن ها نشسته و ببینید که آیا چیز دیگری نیاز دارند یا خیر.
کودکان خود را به اطلاع رسانی روند پیشرفت تکالیف مدرسه، و گفتن هر چیز جالبی که برای آن ها پیش می آید، به شما دعوت کنید.
با لحن مستقیم و دوستانه با کودکان صحبت کنید
در ابتدای هر ترم یا دوره، با فرزند خود بنشینید و در مورد اینکه وی می خواهد به چه صورتی تکالیف خود را انجام دهد با وی صحبت کنید.
به این ترتیب، هر دو شما، قوانین دو طرفه پایه ای برای انجام تکالیف وضع می کنید و زمانی که حس کردید که به آن ها عمل نمی شود، می توانید آن ها را گوشزد کرده و یا در صورت انجام، فرزندتان را تشویق کنید.
به کودکان خود قدرت دهید. بجای اینکه برای تکالیف زمان تعیین کنید، یک جلسه خانوادگی تشکیل دهید و درباره زمان های ممکن بحث کنید.
با دادن حق انتخاب زمان انجام تکالیف به کودکان اجازه دهید که حس کنند که در رأس کار قرار دارند. تنها چیزی که باید از آن اطمینان حاصل کنید این است که آن ها قبل از زمان خواب، از انجام تکالیف سر باز نزنند، برای همین با آن ها شرط کنید در صورتی که به قول و قرار پایبند نباشند و تکالیف را تا زمان خواب انجام ندهند، توافق باطل خواهد شد.
شما می توانید یک مقدار معامله را برای آن ها شیرین کنید، می توانید به آن ها اجازه دهید قبل از خواب فعالیت های شاد و مفرحی که استرس زا نباشد انجام دهند.
ببینید که آیا قسمت خاصی از تکالیف هست که آن ها با آن مشکل داشته باشند. از آن ها بپرسید که آیا دوست دارند که در مورد آن مشکلات از شما راهنمایی بگیرند.
بعضی مواقع، دلیل اینکه آن ها تکالیف را انجام نمی دهند این است که در کلاس دچار مشکلی شده اند و در خارج از کلاس نیز آن مشکل آن ها را آزار می دهد.
به کودک خود کمک کنید که بفهمد تکالیف سخت و تکالیف راحت چیست. مجبور کردن کودک به انجام کار سخت در ابتدا، به این معنی خواهد بود که آن ها در زمان مقابله با بزرگ ترین مشکل، بیش ترین هشیاری را خواهند داشت. زمانی که کارهای سخت انجام شد، قسمت های راحت تر سریع تر پیش خواهد رفت.
بر روی زمان های آزاد از تکالیف با هم توافق کنید، همانند شب های پنج شنبه و ... و به آن ها اجازه دهید که در این مواقع، زمان خود را آن طور که می خواهند برنامه ریزی کنند.
برای دست یابی به انگیزه باطنی، از آن ها تعریف کنید
تشویق کاری که خوب انجام شده و ندیده گرفتن یا برخورد سرد با عملکرد ضعیف، باعث می شود که احساسات کودک شما تنها بر روی قسمت های منفی متمرکز نشود، و همچنین باعث می شود که تنش و فشار از روی شما برداشته شود.
مراقب باشید که چطور از جایزه برای تکمیل تکالیف مدرسه استفاده می کند. هدف شما باید این باشد که انگیزه باطنی برای آن ها ایجاد شود، نه اینکه آن ها دنبال جایزه باشند.
رشوه دادن به کودک، قوی ترین روش برای از بین بردن انگیزه در کودکان است، برای اینکه کودکی که بین انجام تکلیف و گرفتن آن بازی رایانه ای، یا افزایش پول توجیبی رابطه برقرار کرده است، یاد می گیرد که کارها را صرفاً برای سود مادی، نه حس خشنودی یا درک بالاتر، انجام دهد.
جایزه در بعضی موقعیت هایی که کار به طور خاصی خوب انجام شده است می تواند باعث تشویق عالی آن ها شود، ولی بهتر است از رشوه دادن ممتد مادی به آن ها اجتناب شود.
انجام تکالیف را با تعریف های خاص تشویق کنید. مثلاً به کودک خود بگویید که به خاطر اینکه آن ها کار را خیلی مرتب/سریع/با دقت/... انجام دادند، به آن ها افتخار می کنید.
مهم است که دلیل اصلی خوشحال بودن خود از انجام آن کار را بیان کنید، تا کودک شما بداند که باید چه کاری را ادامه دهد. هدف کار این است که زمانی که آن ها مشغول انجام کار خوبی هستند، یا کار خوبی انجام داده اند، متوجه کار آن ها شده و آن ها را تشویق کنید.
عملکرد بد را ندیده بگیرید. زمانی که کودکان شما، به سطحی که شما مدنظر دارید نمی رسند، از داد و بیداد کردن سر آن ها خودداری کنید.
پیغام را ساده نگاه دارید، به کودکان خود یادآوری کنید که شما با هم قبول کرده اید که آن ها چطور باید تکالیف را انجام دهند و زمانی که روز بعد آن ها را دیدید که روند طبیعی را ادامه می دهند، ناامیدی قبلی و خوشحالی حال حاضر خود را به آن ها نشان دهید.
جایزه های واقعی را ساده قرار دهید، همانند رفتن به پارک، یا خرید پیتزا برای شام، رفتن به باغ وحش و ... به این ترتیب، هم شما درگیر خواهید شد، و هم اینکه کودک شما می تواند انجام خوب کارها را با گذراندن اوقات شاد با شما و داشتن خانواده ای شاد پیوند بزند.
مسئولیت خودتان را به کودکتان منتقل کنید
این کار ممکن است خیلی برای شما سخت باشد، مخصوصاً زمانی که والدین حس مسئولیت شخصی در قبال انجام تکالیف دارند، ولی این کاملاً حیاتی است که کودک شما در اسرع وقت متوجه شود که عواقب انجام ندادن تکالیف به خود آن ها بازمی گردد، نه به شما.
وزن مسئولیت عدم تمایل کودکانتان به انجام تکالیف را بر گردن خود حمل نکنید. در صورتی که شما محیطی دوستانه و حمایت کننده برای آن ها فراهم کرده و زمان های انجام تکالیف را مشخص کرده باشید، عدم تکمیل تکالیف، درسی برای کودک خواهد بود تا مسئولیت شخصی را یاد بگیرد.
بعد از چند بار عدم انجام تکالیف و دیدن نتایج به صورت واضح و روشن، کودک شما به زودی متوجه خواهد شد که برای انجام این کار، مسئولیتی به گردن او وجود دارد.
این کار به هیچ عنوان به این معنی نیست که شما به کودکتان توجه نمی کنید، بلکه به این معنی است که اقدامی آگاهانه برای یاد دادن احساس مسئولیت به آن ها انجام می دهید.
به آنها اجازه دهید با عواقب انجام ندادن تکالیف روبرو شوند
در صورتی که کودکان تکالیف را انجام ندهند، معلمین معمولاً خیلی رفتار دوستانه ای با آن دانش آموزان نخواهند داشت. در صورتی که کودک شما به هیچ وجه حاضر به انجام تکالیف خود نبود، به آن ها اجازه دهید رفتار معلم در روز بعد را تجربه کنند. به احتمال زیاد بعد از آن شروع به انجام تکالیف خواهند کرد!
قاعدتاً، در صورتی که شما کودکی با نارسایی یادگیری دارید، شاید لازم باشد روش های دیگری را امتحان کنید. در هر صورت، از کمک گرفتن از افرادی که در زمینه ناتوانی کودک شما متخصص هستند هراس به خود راه ندهید. زمانی که نمی دانید چه کار دیگری باید انجام دهید، کمک گرفتن از این افراد خیلی در روند تربیتی کودکتان موثر خواهد بود.
عکس العمل ناخودآگاه خود برای کمک به آنها از بین ببرید
اگر تکالیف برای انجام داده شدن توسط فقط کودکتان طراحی شده است، به آن نزدیک نشوید. شرکت بیش از حد برای انجام تکالیف می تواند تأثیر مثبتی آن ها برای کودکتان را از بین ببرد. تکالیف راهی عالی برای ایجاد مهارت های یادگیری مستقل و مادام العمر برای کودکان است.
درگیر باشید، دخالت نکنید
هیچ کس دوست ندارد که کسی بالای سرش ایستاده بایستد و در کارهایش دخالت کند، و کودکان نیز از این قاعده مستثنا نیستند. سعی کنید رفتار خود در خصوص تکالیف آن ها، رفتاری درگیر و از روی کنجکاوی باشد، نه رفتاری دخالت جو و مزاحم. و سعی نکنید هر کاری که تمام شد را کنار گذاشته و کارهای دیگر را سر آن ها بریزید.
انجام تکالیف مدرسه
زمانی که کودکتان به خانه می رسد، از پرسش درباره جزئیات تکالیف خودداری کرده و به آن ها اجازه دهید که خستگی در کنند.
از کنکاش عمیق تر از حد لازم خودداری کنید. اگر کودک شما می گوید که "من تکلیف ریاضی دارم"، مثلاً از او بپرسید "چه جور ریاضی ای"، نه اینکه " چند صفحه تکلیف و دقیقاً چه نوع سؤال هایی؟ دوست دارم وقتی تمام شد کارت رو ببینم"
از او نخواهید که روند انجام تکالیف را به اطلاع شما برساند. بهتر است این توقعات را به کودکتان منتقل کنید وگرنه مجبور خواهید شد که به طور مداوم همه چیز را کنترل کنید، به عنوان فردی آزاردهنده در ذهن کودک جای بگیرید، و در نهایت این را به کودکتان یاد دهید که شما کسی هستید که کارهای آن ها را انجام می دهد، به جای اینکه قضیه بالعکس باشد.
سعی کنید کارهایتان را همزمان با کودکتان انجام دهید
وقتی که شما می خواهید کودکان را به انجام تکالیف تشویق کنید، یکی از کارهای موثری که می توانید انجام دهید این است که شما هم کار خودتان را همزمان با وی انجام دهید، تا به وی نشان دهید که شما هم مسئولیت پذیر هستید و کارها را انجام می دهید.
به کودکتان یاد دهید که مهارت هایی که آن ها یاد می گیرند، به کارهایی که در بزرگ سالی انجام می دهند ارتباط دارد. اگر کودکتان در حال مطالعه است، شما هم مطالعه کنید، اگر کودکتان در حال انجام ریاضی است، حساب های بانکی خود را چک کنید و ...
ببینید چه چیزی کودک شما را متهیج می کند
یک بررسی جدید نشان داده است که کودکان مقطع راهنمایی که دارای هدفی هستند که نیاز به مطالعه و دانشگاه رفتن دارد، بیشتر از کودکانی که هدفی ندارند و دوست دارند کارهایی که نیازی به دانشگاه رفتن ندارد انجام دهند، به انجام تکالیف علاقه نشان می دهند.
اگر کودک شما دوست دارد شغلی داشته باشد که نیاز به تحصیلات دانشگاهی دارد، شما می توانید از این قضیه برای تشویق کودکتان به دیدن تکالیف به عنوان یک سرمایه گذاری برای آینده، استفاده کنید.
حتی اگر این قضیه واضح نباشد، اشکالی ندارد که با کودک خود درباره اهمیت داشتن گزینه های بیشتر در زمان بزرگ سالی، و اینکه تحصیل و انجام تکالیف باعث این کار می شود، صحبت کنید. البته، بهتر است این نوع صحبت را برای مقطع راهنمایی و بالاتر کنار بگذارید.
یک اسم جدید برای تکالیف مدرسه پیدا کنید
گوش هر کودکی، از شنیدن کلمه تکلیف سوت می کشد. حتی بدون اصرار به انجام تکالیف مدرسه، اینکه از آن ها بخواهید اتاقشان را مرتب کنند یا خرابکاری ای که با رنگ بر روی زمین درست کرده اند را پاک کنند به اندازه کافی برای آن ها آزاردهنده خواهد بود.
یکی از راه هایی که می توانید این کلمه را از خانه خود حذف کنید، این است که صرف نظر از اسمی که مدرسه به آن می دهد، شما تکالیف را با نام دیگری همانند، آموزش خانگی، تقویت ذهن، یا کلمه قدیمی و ساده مطالعه خطاب کنید. همیشه از کلماتی استفاده کنید که نشان دهنده یادگیری و پیشرفت باشد، نه در مورد کار.
در مورد تکلیف مثبت باشید. از زبان مثبت برای آن استفاده کنید و با نرمی در مورد کمکی که یادگیری در آینده به کودکان خواهند کرد با آن ها صحبت کنید.
به طور مثال، به دخترتان که دوست دارد بازیگر شود بگویید که در صورتی که یک خواننده حرفه ای نباشد، نمی تواند خطوط نمایش نامه را حفظ کند. رفتاری که در خصوص تکالیف انجام می دهید، باید رفتاری باشد که کودکتان به آن نیاز دارد.
تکالیف را تبدیل به یک بازی کنید
معمولاً، کودکان به این علت که تکالیف خسته کننده هستند آن ها را انجام نمی دهند. پس چرا آن را تبدیل به یک کار شاد نکنیم؟
سؤالات ریاضی را با شیرینی، و یا پول مطرح کنید. وقتی که از شیرینی استفاده می کنید، به آن ها بگویید در صورت درست گفتن، به اندازه جواب شیرینی برنده می شوند و زمانی که جواب بعدی را درست گفتند، می توانند مقداری از آن ها را بخورند.
یا با پول خرد، یا امتیاز و چیزهایی دیگر بازی را انجام دهید و مثلاً به کودکتان بگویید وقتی امتیاز از یک حد خاصی بالاتر رفت، به عنوان جایزه آن ها را به پارک یا استخر می برید.
نکته ها
از وضعیت کودکتان مطلع باشید. با معلم کودک صحبت کنید و دلیل تکالیف و قوانین کلاس را از وی بپرسید.
وقتی که معلم از شما می خواهد که در انجام تکالیف نقش داشته باشید، این کار با انجام دهید. با معلم همکاری کنید. این به کودک نشان می دهد که مدرسه و خانه یک تیم هستند.
سعی کنید به آن ها راهنمایی کنید، یا در صورتی که مشکل ریاضی دارند، سؤالات راحت تر از همان نوع را برای آن ها مطرح کنید. اگر جواب سؤالات تکالیف را بدهید، کودکتان در این حین چیزی یاد نخواهد گرفت. کمک بیش از حد به کودک یاد می دهد که زمانی که شرایط سخت شد، فرد دیگری کارهای وی را انجام خواهد داد.
قاطع باشید. در صورتی که یک روز طبق برنامه عمل کنید و روز دیگر، برنامه را از پنجره بیرون بی اندازید، به کودکتان هیچ کمکی نمی کنید. کودکتان شما را تست خواهد کرد. آماده باشید. به طور ساده به وی بگویید که "ما قرار گذاشتم که تو این کار را الآن انجام دهی، و به قرارمون عمل می کنیم"
زمان انجام تکالیف، تماس های تلفنی را محدود کنید. به دوستان کودکتان بگویید که می توانند بعد از ساعت خاصی تماس بگیرند. اگر کودکتان نمی تواند از پیغام دادن دست بکشید، از وی بخواهید که تلفن را در جایی مرکزی در خانه قرار دهد و بعد از اینکه تکالیف انجام شد، مجدداً آن را بردارد.
کار حرفه ای و تمیزکاری را تشویق کنید. در صورتی که معمولاً کار را به طور شلخته وار انجام می دهند، سعی کنید در حین انجام کار مچ آن ها را گرفته و از آن ها بخواهید که کار را تمیزتر انجام دهند.
هشدارها
مراقب باشید: جایزه دادن و تشویق کودکان برای انجام تکالیف، با رشوه دادن به آن ها برای انجام تکالیفشان فرق می کند. هیچ وقت برای انجام تکالیف به کودکان رشوه ندهید، وگرنه همیشه دنبال رشوه خواهند بود.
مراقب باشید: هیچ گاه کودکی که در انجام تکالیف مشکل دارد را تحقیر نکرده و وی را با نام های بد خطاب قرار ندهید. اینکه آن ها را احمق خطاب کنید، باعث می شود آن ها هوش خود را پایین فرض کرده و تمایل خود را برای انجام تکالیف به طور کامل از دست بدهند.
اگر سختی انجام تکالیف برای آن ها، از مشکلاتی که در صورت انجام ندادن آن برایشان پیش می آید بیشتر باشد، آن ها هیچ گاه تکالیف را انجام نخواهند داد. تنها کاری که می کنید این است که اعتماد آن ها به خود و شما را از بین می برید.
زمانی که کودک در حال انجام تکالیف است، تلویزیون هایی که در محدوده شنوایی وی قرار دارند را خاموش کنید. در صورتی که افراد دیگری در حال مشاهده تلویزیون هستند، روندی پیاده کنید که کودکتان صدای تلویزیون را نشنود.
در صورتی که فکر می کنید مقدار تکالیف غیرمنطقی است، با معلم کودک خود صحبت کنید.
برای دیدن نشانه های خستگی و شکست، کودکانتان را زیر نظر داشته باشید. در صورتی که آن ها نمی توانند بر روی یک موضوع تمرکز کنند، به آن ها اجازه دهید استراحت کوتاهی داشته باشند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼