آیا باید محل خارش را خاراند؟ دانشمندان پاسخ می‌دهند

محققان در یک مطالعه بر روی موش‌ها کشف کرده‌اند که چرا خاراندن باعث تشدید التهاب و تورم می‌شود و چرا با وجود این اثرات منفی، انسان‌ها و حیوانات همچنان این رفتار را انجام می‌دهند.

آن‌ها مشاهده کردند که موش‌های معمولی پس از خاراندن گوش‌های خود دچار التهاب شدید و تجمع سلول‌های ایمنی نوتروفیل شدند. اما در موش‌هایی که با استفاده از قیف‌های مخصوص (مشابه آنچه برای سگ‌ها استفاده می‌شود) از خاراندن جلوگیری شده بود، التهاب و تورم بسیار کمتر بود.

همچنین موش‌هایی که نورون‌های حس خارش نداشتند، التهاب ملایم‌تری را تجربه کردند. این نتایج تأیید می‌کند که خارش واقعاً باعث تشدید التهاب می‌شود، همان چیزی که والدین همیشه درباره آن هشدار می‌دادند.

محققان در همین حال دریافتند که خاراندن باعث تحریک نورون‌های حس درد شده و ماده‌ای به نام «سابستنس پی» آزاد می‌شود. این ماده «سلول‌های مَست» را، که بخشی از سیستم ایمنی هستند و التهاب و خارش را از طریق نوتروفیل‌ها تشدید می‌کنند، فعال می‌کند.

دکتر کاپلان در این باره می‌گوید: «در درماتیت تماسی، سلول‌های مست مستقیماً توسط آلرژن‌ها فعال می‌شوند و باعث ایجاد التهاب و خارش خفیف می‌شوند. اما خاراندن باعث آزاد شدن سابستنس پی می‌شود که سلول‌های مست را از طریق یک مسیر دوم نیز فعال می‌کند. بنابراین دلیل اینکه خاراندن باعث تشدید التهاب در پوست می‌شود این است که سلول‌های مست از دو مسیر مختلف فعال شده‌اند.»

اما آیا خاراندن فایده‌ای هم دارد؟ برای پاسخ باید گفت که سلول‌های مست هرچند اغلب با بیماری‌های پوستی مرتبط هستند، اما نقش مهمی در محافظت از بدن در برابر عوامل بیماری‌زا ایفا می‌کنند.

محققان کشف کردند که خاراندن منجر به کاهش باکتری «استافیلوکوک اورئوس» (عامل اصلی عفونت‌های پوستی) روی پوست می‌شود.

دکتر کاپلان در این خصوص می‌گوید: «اینکه خاراندن دفاع در برابر استافیلوکوک اورئوس را بهبود می‌بخشد، نشان می‌دهد که در برخی شرایط می‌تواند مفید باشد. اما آسیبی که خاراندن به پوست وارد می‌کند، احتمالاً این فایده را در شرایطی که خارش مزمن است از بین می‌برد.»

محققان می‌گویند یافته‌های این مطالعه می‌تواند تأثیر مهمی بر درمان بیماری‌های التهابی پوستی داشته باشد.