حافظه چاقی دارید، برای همین لاغر نمی‌شوید
یافته‌های ما نشان‌دهنده وجود یک حافظه چاقی در آدیپوسیت‌های موش و احتمالا سایر انواع سلول‌ها است. این تغییرات، سلول‌ها را برای پاسخ‌های پاتولوژیک [ناسالم] در محیطی مستعد چاقی آماده می‌کنند و در اثر الاکلنگی مشکل‌سازی که اغلب در رژیم‌ها دیده می‌شود نقش دارند.
پژوهشی جدید نشان می‌دهد بافت‌های چربی ممکن است نوعی حافظه چاقی را حتی پس از کاهش وزن حفظ کنند، که احتمال بازگشت وزن در برخی افراد را افزایش می‌دهد.به این حالت، «اثر الاکلنگی» می‌گویند که در روش‌های کاهش وزن دیده می‌شود و وزن کم شده، بازمی‌گردد.
پژوهشگران گمان می‌کنند این پدیده ممکن است ناشی از وجود حافظه چاقی در بافت‌های بدن باشد، اما سازوکار دقیق دخیل در این اثر همچنان نامشخص است.
دانشمندان دریافتند فعالیت ژنی سلول‌های بافت چربی انسان و موش تغییراتی می‌کند که حتی پس از کاهش وزن قابل‌توجه، بازهم حفظ می‌شود.
آن‌ها با ارزیابی توالی‌های پایه آران‌ای [ریبونوکلئیک اسید] سلول‌های تشکیل‌دهنده بافت چربی ۱۸ فردی که به چاقی دچار نبودند، این تغییرات را کشف کردند. دانشمندان این نمونه‌ها را با توالی‌های آران‌ای ۲۰ فرد مبتلا به چاقی پیش و پس از کاهش وزن در پی جراحی باریاتریک [جراحی چاقی] مقایسه کردند. جراحی باریاتریک حجم معده و میزان مصرف غذا را به شکلی موثر کاهش می‌دهد.
دانشمندان تفاوت‌هایی در بافت چربی موش‌ها در شیوه رونوشت دی‌ان‌ای در آران‌ای کشف کردند، فرایندی که بر فعالیت سلولی تاثیر می‌گذارد. همچنین اختلال‌هایی در برخی فرایندهای سوخت‌وسازی، مانند فرایندهایی که در تشکیل سلول‌های چربی نقش دارند، مشاهده شد که حتی پس از کاهش وزن موش‌ها باقی مانده بود.
پژوهشگران گمان می‌کنند که تمام این تغییرات ممکن است در بازگشت وزن پس از رژیم گرفتن نقش داشته باشند و می‌گویند: «یافته‌های ما نشان‌دهنده وجود یک حافظه چاقی در آدیپوسیت‌های موش و احتمالا سایر انواع سلول‌ها است. این تغییرات، سلول‌ها را برای پاسخ‌های پاتولوژیک [ناسالم] در محیطی مستعد چاقی آماده می‌کنند و در اثر الاکلنگی مشکل‌سازی که اغلب در رژیم‌ها دیده می‌شود نقش دارند.»
آن‌ها امیدوارند روش‌های آتی کاهش وزن بر این تغییرات در سلول‌های چربی و احتمالا سایر سلول‌ها متمرکز باشند و بتوانند به‌عنوان راهبردی بلندمدت برای مدیریت وزن عمل کنند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼