هر دارویی را برای کم‌خوابی مصرف نکنید

نیک اقبالیان، فلوشیپ خواب و متخصص بیهوشی اظهار داشت: یکی از داروهای رایجی که افراد به‌صورت خودسرانه مصرف می‌کنند، بنزودیازپین‌ها ازجمله لورازپام، آلپرازولام و کلردیازپوکساید هستند. این داروها در طولانی‌مدت منجر به ایجاد مقاومت دارویی می‌شوند به این معنا که پس از دو ماه، دوز مصرفی در گذشته دیگر تأثیر لازم را نگذاشته و فرد نیاز به افزایش دوز پیدا می‌کند.

وی افزود: برخی افراد، به توصیه دیگران، مصرف این داروها را آغاز کرده‌اند و اکنون به دوزهای بالایی وابسته شده‌اند که نیاز به ترک دارند. این داروها علائم استرس را کنترل می‌کنند اما آن را درمان نمی‌کنند و نمی‌توانند جایگزین روش‌های درمانی دیگر شوند. مصرف طولانی‌مدت بنزودیازپین‌ها عوارضی همچون خواب‌آلودگی، خستگی، کاهش تمرکز و حتی فراموشی دارد.

فلوشیپ خواب و متخصص بیهوشی تصریح کرد: داروی دیگری که برخی افراد برای رفع بی‌خوابی مصرف می‌کنند، زولپیدم است. این دارو فرد را به‌سرعت به خواب می‌برد، اما زمانی که علت بی‌خوابی برطرف نشود، تنها یک درمان موقتی محسوب می‌شود و فرد به‌مرور نیاز به افزایش دوز پیدا می‌کند. مصرف طولانی‌مدت زولپیدم وابستگی شدیدی ایجاد می‌کند و در برخی موارد، افراد مجبور به بستری‌شدن برای ترک آن می‌شوند.

اقبالیان بیان کرد: برخی افراد که شب‌ها خواب کافی ندارند، برای افزایش انرژی روزانه به داروهایی مانند ریتالین و مودافینیل روی می‌آورند. این داروها تنها زمانی تجویز می‌شوند که اطمینان حاصل شود فرد خواب شبانه کافی دارد و هیچ مشکل زمینه‌ای، مانند آپنه خواب یا خروپف شدید، وجود ندارد. مصرف خودسرانه ریتالین باعث وابستگی شده و پس از مدتی، دیگر تأثیر اولیه خود را نخواهد داشت. همچنین مصرف این داروها در ساعات عصر، بی‌خوابی شبانه را تشدید می‌کند.

منبع: مهر