کاهش استرس در زنان، تنفس شکمی را امتحان کنید

تنفس معمولا تحت تاثیر استرس، کوتاه و کم عمق می شود. کسانی که استرس دارند گاه بی آنکه بدانند نفس خود را نگه می دارند. کودکان برای نفس کشیدن آرام و منظم نیاز به آموزش ندارند، اما استرس های زندگی روزانه می تواند تنفس طبیعی مادرزادی یک بزرگسال را به چالش بکشد. دیافراگم عضله ای است که بین حفره شکمی و قفسه سینه وجود دارد. با این تمرین می توانید دوباره مثل یک کودک از دیافراگم نفس بکشید. می توانید در حین انجام این کار دراز بکشید یا روی یک صندلی راحتی لم بدهید.

بهتر است این تمرین را روزی یک بار به مدت ۵ دقیقه انجام دهید. پس از مدتی متوجه می شوید که این تمرین باعث آرامش شده و در عین حال وقت زیادی هم نمی گیرد. ده روز به مدت ۵ دقیقه تمرین کنید. پس از آن سعی کنید در طول فعالیت های معمول روزانه به نحوه تنفس خود دقت کنید. تنفس شکمی می تواند به تدریج برای شما به صورت عادت دربیاید و از این طریق میزان استرس تان را کم کنید.

میزان تنش را در بدن خود بررسی کنید. توجه کنید آیا عضلات خاصی منقبض هستند یا اینکه تنفس تان سریع و کوتاه است یا خیر. دقت کنید که آیا دندان قروچه می کنید یا سایر احساسات اضطرابی را دارید. ممکن است شما میزان تنش را در بدن تان از ۱ تا ۱۰ درجه بندی کنید که ۱ نشانه آرامش کامل و ۱۰ به معنی فشار شدید است.

یک دست خود را روی شکم بگذارید.
هوا را به آرامی به داخل بینی بکشید و بخش تحتانی ریه های تان را حس کنید. اگر دست تان روی شکم بالا آمد متوجه خواهید شد که این کار را درست انجام داده اید.

نفس خود را برای یک دقیقه نگه دارید.
هوا را به آرامی بیرون دهید. همان طور که هوا از ریه های تان خارج می شود تصور کنید هوا مثل یک بادکنک در حال خارج شدن از تمام بدن شماست. بگذارید بدن تان خالی شود.

کمی صبر کنید.
به همین روش با آرامش هوا را تا 4 شماره به درون بینی بکشید. دقت کنید که دست روی شکم بالا بیاید. سینه شما باید خیلی کم، اما هماهنگ با شکم حرکت کند.

کمی صبر کرده و نفس خود را نگه دارید.
تا شش بشمارید و هوا را به آرامی خارج کنید. اگر در ابتدا برای تان دشوار است تا چهار بشمارید بعد به تدریج این میزان را تا شش افزایش دهید.

به مدت ۵ دقیقه تنفس به این روش را ادامه دهید.

بدن خود را از جهت میزان تنش دوباره بررسی کنید و از ۱ تا ۱۰ به آن نمره بدهید.