بی میلی زنان در روابط زناشویی، چه علتی دارد؟

جنبه‌های فیزیولوژیکی میل جنس زنان، تا حدود زیادی تحت تاثیر کنترل هورمونی قرار دارد. هورمون‌های زنانه، یعنی استروژن و پروژسترون، نقش مهمی در این زمینه دارند و عدم تعادل آن‌ها می‌تواند اثرات قابل توجهی بر رانه جنسی باقی بگذارد. هر گونه تغییر قابل توجه در وضعیت هورمون‌های زنانه، عملکرد جنسی زنان را مختل می‌کند.

این تغییرات هورمونی مخرب معمولا در دوره یائسگی،‌ شیردهی به نوزاد، پس از زایمان و بعد از هیسترکتومی اتفاق می‌افتند. حدود ۱۵ درصد از زنان یائسه، از دست دادن میل جنسی را تجربه می‌کنند. این نکته نشان می‌دهد که میل جنسی زنان به‌راحتی تحت تاثیر داروهای هورمونی قرار می‌گیرد. ما بیشتر با قرص‌های ضدبارداری در این زمینه آشنایی داریم، اما روش‌های ضدبارداری هورمونی دیگر مانند تزریق پروژسترون یا ایمپلنت نیز می‌توانند چنین تاثیری داشته باشند. هورمون دیگری که در رابطه با میل جنسی زنان دارای اهمیت است، هورمون مردانه تستوسترون نام دارد. شاید این موضوع عجیب به نظر برسد، اما بدن زنان به سطح مشخصی از هورمون تستوسترون نیاز دارد. میل جنسی زنان و برانگیختگی جنسی آنان تحت تاثیر همین هورمون قرار می‌گیرد.