تشخیص عفونت واژن، راه درمان
عفونت قارچی، نوعی عفونت تناسلی شایع در زنان است که اغلب با احساس خارش و سوزش همراه با ترشحات یا بدون ترشحات از واژن خود را نشان می دهد.
شاید به هزاران دلیل عفونت های ناحیه واژن نادیده گرفته شوند و حتی این سهل انگاری به بیماری های خطرناک تر و از دست دادن سلامت عمومی بدن منجر شود. اما زمانی که در مورد این بیماری اطلاعات بیشتری داشته باشیم شاید بهتر با آن مقابله کنیم و سلامت کلی بدن خود را حفظ کنیم.
واژینوز باکتریال (BV) یکی از شایع ترین نوع عفونت های واژن است که به عنوان واژینیت شناخته شده است. دو عفونت دیگر یکی می تریکومونا است که یک بیماری مسری جنسی است و دیگری به نام عفونت های قارچی معمول شناخته شده است.
واژینوز باکتریال اغلب نادیده گرفته می شود و یا تشخیص داده نمی شود. با این حال. همان طور که حدود یک سوم از زنان در ایالات متحده دارای واژینوز باکتریال هستند. با توجه و تحقیقات بیشتر نشان می دهد که BV اگر درمان نشود می تواند به عوارض قابل توجهی، از جمله زایمان زودرس، عفونت پس از زایمان، بیماری التهابی لگن (PID)، عوارض بعد از جراحی (بعد از سقط، هیسترکتومی، سزارین)، افزایش آسیب پذیری نسبت به عفونت HIV و احتمالا ناباروری منجر شود.
واژینوز باکتریال در حال حاضر یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته می شود. زنانی که یک شریک جنسی جدید دارند در معرض خطر واژینوز باکتریال هستند. گرچه گاهی این بیماری هرگز تشخیص داده نمی شود. دوش واژینال نیز به نظر می رسد باعث افزایش خطر ابتلا به واژینوز باکتریال شود که نباید از آن غافل شوید.
انواع مختلفی از لاکتوباسیلوس وجود دارد که حداقل یکی از آنها مسئول حفظ pH مهبل (واژن) در سطوح طبیعی است. هنگامی که این سطوح نامتعادل شوند، میکروارگانیسم های خاص ممکن است به صورت غیر نرمال منجر به عفونت درجه پایین شوند که اغلب باعث تولید ترشحات غیر طبیعی واژن می شوند.
واژینوز باکتریال در گذشته با نام های مختلف ، از جمله واژینیت غیر اختصاصی و گاردنرلا واژینالیس واژینیت نامیده شده است. به خاطر داشته باشید، در گذشته این بیماری شاید نام ساده ای داشته است اما هیچ چیز ساده ای در مورد این بیماری وجود ندارد که بتوان آن را بی ضرر دانست. همان طور که قبلا به یک باور تبدیل شده بود که این بیماری بی خطر است.
واژینوز باکتریال در واقع یک سندرم ناشی از عدم تعادل انواع مختلف باکتری ها در واژن است. در مهبل (واژن) موجودات سالم متعددی وجود دارند که به طور طبیعی زندگی می کنند.
اکثریت این موجودات سالم حدود 95 درصد متعلق به یک نوع باکتری به نام لاکتوباسیلوس است.
تشخیص عفونت واژن:
با توجه به نتایج منفی که در حال حاضر به واژینوز باکتریال (BV) مرتبط است، مهم این است که زنان تست این بیماری را انجام دهند و درمان شوند. اما بررسی ها نشان می دهند که اکثر متخصصان مراقبت های بهداشتی به طور معمول تست را برای تشخیص و یا درمان واژینوز باکتریال انجام نمی دهند. با این حال حدود ۲۹ درصد از زنان بین ۱۴ تا ۴۹ سال و ۵۰ درصد از زنان آمریکایی آفریقایی تبار واژینوز باکتریال دارند.
علامت شایع واژینوز باکتریال:
یکی از اصلی ترین علامت های واژینوز باکتریال داشتن ترشحات و بوی ناخوشایند واژن است. زنان ممکن است به راحتی واژینوز باکتریال را به عنوان یک عفونت قارچی ساده که توسط رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکانس ایجاد شده است اشتباه بگیرند. با این حال، واژینوز باکتریال نیاز به درمان های مختلف دارد. بنابراین مهم است که شما بتوانید ابتدا تشخیص دقیقی از آن داشته باشید. علاوه بر این، شما ممکن است بیش از یک نوع مشکل واژینیت همان زمان داشته باشید. به طوری که داشتن یک عفونت قارچی به این معنا نیست که شما نمی توانید واژینوز باکتریال را نیز داشته باشید. با این حال این امر و داشتن علامت حتماً باید پیگیری و درمان شود تا از عوارض سنگین آن جلوگیری شود.
شایعترین عفونتهای واژن عبارتند از:
- واژینیت باکتریایی.
- تریکومونازیس.
- عفونت قارچی واژن.
بعضی از عفونتهای واژنی از طریق تماس جنسی انتقال می یابد ، ولی دیگر عفونتها مانند قارچها احتمالأ از طریق تماس جنسی نیست.
واژینیت باکتریایی
واژینیت باکتریایی شایعترین علت علائم عائم واژنیت در زنانی است که در سن بچه زایی هستند.قبلأبه عنوان واژینیت نامشخص و یا واژینیت مرتبط با گاردنرلاGardnerella می نامیدند. خبرگان سلامت مطمئن نیستند که فعالیت جنسی نفشی در واژینیت باکتریایی بازی کند.
واژینیت باکتریایی در نتیجه تغییرات در رشد باکتریهای واژن ایجاد می شود. این عدم تعادل شیمیایی زمانی اتفاق می افتد که انواع مختلف باکتری ها بیشتر از حد باکتری هایی که خوب هستند و بایند باشند شوند. به جای لاکتوباسیل( lactobacillus یک نوع باکتری طبیعی که می تواند به صورت طبیعی در واژن زندگی کند)، که تعداد آن زیاد است ،تعداد باکتریهای دیگری مانند گاردنلا واژینالیسgardenerella vaginalis ، باکتروئیدهاbacteroides ،Mobiluncus و میکوپلاسما همونیسMycoplasma hominis در واژن زنان با واژینیت باکتریایی دیده می شود.
تحقیقاتی در زمینه نقش هر یک از این میکروب ها در علت یابی علل وازینیت باکتریایی در جریان است و کمک کننده است.، ولی هنوز نقش فعالیت جنسی در ایجاد و توسعه واژینیت باکتریایی را نفهمیده اند. تغییر در جفت جنسی، استفاده از آی یو دی(وسیله داخل رحمی پیشگیری از حاملگی)IUD ،دوش واژینال خطر گرفتن واژینیت باکتریایی را در زنان بیشتر می کند
نشانه ها
شایعترین نشانه واژینیت باکتریایی غیر طبیعی است ، ترشحات بد بوی واژن. بعضی از زنان آن را به بوی شبیه ماهی تشبیه می کنند که بعد از تماس جنسی قابل توجه است.تقریبأ نیمی از زنان با علائم واژینیت باکتریایی ، هیچ نشانه ای ندارند. یک مراقب سلامتی بایستی این علائم را دیده و معاینه بالینی انجام می دهد و ممکن است تشخیص را به وسیله آزمایش مایعات واژن ثابت کند.
دیگر نشانه ها شامل:
- ترشح رقیق واژن ، معمولأ سفید یا خاکستری رنگ.
- درد در هنگام ادرار کردن.
- خارش اطراف واژن.
تشخیص
یک پزشک می تواند یک نمونه از مایع واژن را در زیر میکروسکوپ دیده ، یا به صورت رنگ آمیزی و یا نور مخصوص ، برای دیدن باکتریهای در ارتباط با واژینیت. سپس میتواند تشخیص واژینیت باکتریایی بدهد بر پایه و اساس
واژینوز باکتریال (BV) یکی از شایع ترین نوع عفونت های واژن است که به عنوان واژینیت شناخته شده است. دو عفونت دیگر یکی می تریکومونا است که یک بیماری مسری جنسی است و دیگری به نام عفونت های قارچی معمول شناخته شده است.
واژینوز باکتریال اغلب نادیده گرفته می شود و یا تشخیص داده نمی شود. با این حال. همان طور که حدود یک سوم از زنان در ایالات متحده دارای واژینوز باکتریال هستند. با توجه و تحقیقات بیشتر نشان می دهد که BV اگر درمان نشود می تواند به عوارض قابل توجهی، از جمله زایمان زودرس، عفونت پس از زایمان، بیماری التهابی لگن (PID)، عوارض بعد از جراحی (بعد از سقط، هیسترکتومی، سزارین)، افزایش آسیب پذیری نسبت به عفونت HIV و احتمالا ناباروری منجر شود.
واژینوز باکتریال در حال حاضر یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته می شود. زنانی که یک شریک جنسی جدید دارند در معرض خطر واژینوز باکتریال هستند. گرچه گاهی این بیماری هرگز تشخیص داده نمی شود. دوش واژینال نیز به نظر می رسد باعث افزایش خطر ابتلا به واژینوز باکتریال شود که نباید از آن غافل شوید.
انواع مختلفی از لاکتوباسیلوس وجود دارد که حداقل یکی از آنها مسئول حفظ pH مهبل (واژن) در سطوح طبیعی است. هنگامی که این سطوح نامتعادل شوند، میکروارگانیسم های خاص ممکن است به صورت غیر نرمال منجر به عفونت درجه پایین شوند که اغلب باعث تولید ترشحات غیر طبیعی واژن می شوند.
واژینوز باکتریال در گذشته با نام های مختلف ، از جمله واژینیت غیر اختصاصی و گاردنرلا واژینالیس واژینیت نامیده شده است. به خاطر داشته باشید، در گذشته این بیماری شاید نام ساده ای داشته است اما هیچ چیز ساده ای در مورد این بیماری وجود ندارد که بتوان آن را بی ضرر دانست. همان طور که قبلا به یک باور تبدیل شده بود که این بیماری بی خطر است.
واژینوز باکتریال در واقع یک سندرم ناشی از عدم تعادل انواع مختلف باکتری ها در واژن است. در مهبل (واژن) موجودات سالم متعددی وجود دارند که به طور طبیعی زندگی می کنند.
اکثریت این موجودات سالم حدود 95 درصد متعلق به یک نوع باکتری به نام لاکتوباسیلوس است.
تشخیص عفونت واژن:
با توجه به نتایج منفی که در حال حاضر به واژینوز باکتریال (BV) مرتبط است، مهم این است که زنان تست این بیماری را انجام دهند و درمان شوند. اما بررسی ها نشان می دهند که اکثر متخصصان مراقبت های بهداشتی به طور معمول تست را برای تشخیص و یا درمان واژینوز باکتریال انجام نمی دهند. با این حال حدود ۲۹ درصد از زنان بین ۱۴ تا ۴۹ سال و ۵۰ درصد از زنان آمریکایی آفریقایی تبار واژینوز باکتریال دارند.
علامت شایع واژینوز باکتریال:
یکی از اصلی ترین علامت های واژینوز باکتریال داشتن ترشحات و بوی ناخوشایند واژن است. زنان ممکن است به راحتی واژینوز باکتریال را به عنوان یک عفونت قارچی ساده که توسط رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکانس ایجاد شده است اشتباه بگیرند. با این حال، واژینوز باکتریال نیاز به درمان های مختلف دارد. بنابراین مهم است که شما بتوانید ابتدا تشخیص دقیقی از آن داشته باشید. علاوه بر این، شما ممکن است بیش از یک نوع مشکل واژینیت همان زمان داشته باشید. به طوری که داشتن یک عفونت قارچی به این معنا نیست که شما نمی توانید واژینوز باکتریال را نیز داشته باشید. با این حال این امر و داشتن علامت حتماً باید پیگیری و درمان شود تا از عوارض سنگین آن جلوگیری شود.
شایعترین عفونتهای واژن عبارتند از:
- واژینیت باکتریایی.
- تریکومونازیس.
- عفونت قارچی واژن.
بعضی از عفونتهای واژنی از طریق تماس جنسی انتقال می یابد ، ولی دیگر عفونتها مانند قارچها احتمالأ از طریق تماس جنسی نیست.
واژینیت باکتریایی
واژینیت باکتریایی شایعترین علت علائم عائم واژنیت در زنانی است که در سن بچه زایی هستند.قبلأبه عنوان واژینیت نامشخص و یا واژینیت مرتبط با گاردنرلاGardnerella می نامیدند. خبرگان سلامت مطمئن نیستند که فعالیت جنسی نفشی در واژینیت باکتریایی بازی کند.
واژینیت باکتریایی در نتیجه تغییرات در رشد باکتریهای واژن ایجاد می شود. این عدم تعادل شیمیایی زمانی اتفاق می افتد که انواع مختلف باکتری ها بیشتر از حد باکتری هایی که خوب هستند و بایند باشند شوند. به جای لاکتوباسیل( lactobacillus یک نوع باکتری طبیعی که می تواند به صورت طبیعی در واژن زندگی کند)، که تعداد آن زیاد است ،تعداد باکتریهای دیگری مانند گاردنلا واژینالیسgardenerella vaginalis ، باکتروئیدهاbacteroides ،Mobiluncus و میکوپلاسما همونیسMycoplasma hominis در واژن زنان با واژینیت باکتریایی دیده می شود.
تحقیقاتی در زمینه نقش هر یک از این میکروب ها در علت یابی علل وازینیت باکتریایی در جریان است و کمک کننده است.، ولی هنوز نقش فعالیت جنسی در ایجاد و توسعه واژینیت باکتریایی را نفهمیده اند. تغییر در جفت جنسی، استفاده از آی یو دی(وسیله داخل رحمی پیشگیری از حاملگی)IUD ،دوش واژینال خطر گرفتن واژینیت باکتریایی را در زنان بیشتر می کند
نشانه ها
شایعترین نشانه واژینیت باکتریایی غیر طبیعی است ، ترشحات بد بوی واژن. بعضی از زنان آن را به بوی شبیه ماهی تشبیه می کنند که بعد از تماس جنسی قابل توجه است.تقریبأ نیمی از زنان با علائم واژینیت باکتریایی ، هیچ نشانه ای ندارند. یک مراقب سلامتی بایستی این علائم را دیده و معاینه بالینی انجام می دهد و ممکن است تشخیص را به وسیله آزمایش مایعات واژن ثابت کند.
دیگر نشانه ها شامل:
- ترشح رقیق واژن ، معمولأ سفید یا خاکستری رنگ.
- درد در هنگام ادرار کردن.
- خارش اطراف واژن.
تشخیص
یک پزشک می تواند یک نمونه از مایع واژن را در زیر میکروسکوپ دیده ، یا به صورت رنگ آمیزی و یا نور مخصوص ، برای دیدن باکتریهای در ارتباط با واژینیت. سپس میتواند تشخیص واژینیت باکتریایی بدهد بر پایه و اساس
- نبودن لاکتوباسیلا
- وجود تعداد زیادی سلولهای راهنما"Clue cell"(سلولهایی از بافت پوششی وازن که با میکروبهای واژینیت باکتریایی پوشیده شده است).
- بوی ماهی
- تغییرات ترشحات طبیعی واژن
درمان
پزشک از آنتی بیوتیکهایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان زنان با واژینیت باکتریایی استفاده می کند. کلأ همسران آنها درمان نمی شوند.
عوارض
در اغلب موارد ، واژینیت باکتریایی عارضه ای به جا نمی گذارد.خطرات اثبات شده ای در رابطه با واژینیت باکتریایی و ایجاد بیماریهای التهابی لگن(PID) وجود دارد.PID یک بیماری جدی در زنان است که می تواند موجب نازایی و حاملگی خارج از رحم (Ectopic)شود.
واژینیت باکتریایی همچنین می تواند ایجاد مسائل دیگری مانند زایمان زودرس، و بچه های با وزن تولد کم کند. بنابراین بعضی از متخصصان زنان توصیه می کنند که تمام زنان حامله ،چه نشانه داشته باشند یا نداشته باشند، و قبلأ بچه نارس به دنیا آورده اند برای واژینیت باکتریایی چک شوند. زن حامله ای که قبلأ بچه نارس به دنیا نیاورده است باید درمان شود ،اگر نشانه و دلایل آزمایشگاهی مبنی بر واژینیت باکتریایی دارد.
واژینیت باکتریایی همچنین همراه با افزایش شانس گرفتن سوزاک یا عفونت اچ آی وی HIV است که موجب ایدز می شود.
تریکوموناسیس TRICHOMONIASIS
یکی از شایعترین عفونتهایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود(STIs) . بر اساس گفته مرکز کنترل بیماریهای امریکاCDC ، حدود ۷/۴ میلیون مورد جدید در مردان و زنان هر ساله در ایالات متحده اتفاق می افتد.
تریکوموناسیس به وسیله یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیسTrichomonas vaginalis ایجاد میشود.تریکوموناز ابتدا یک عفونت دستگاه مجاری ادراری است. واژن شایعترین محل برای عفونت در زنان ، و پیش آبراه(Urethra) شایعترین در مردان است.
نشانه ها
تریکوموناسیس ، مانند دیگر عفونتهای منتقل شونده از طریق جنسی(STIs)، اغلب بدون هیچ نشانه ای اتفاق می افتد.اغلب مردان عفونی هیچ نشانه ای ندارند.زنان زمانی نشانه دار می شوند که معمولأ ۵ تا ۲۸ روز از در معرض پارازیت قرار گرفتن آنها گذشته باشد.
اگرچه بعضی از زنان عفونی نشانه های جزیی و یا بدون نشانه هستند، خیلی از آنها نشانه دارند. نشانه های زنان عبارتند از:
- ترشحات زیاد ، زرد متمایل به سبز یا خاکستری .
- ناراحتی در زمان تماس جنسی.
- بوی واژن.
- ادرار کردن دردناک.
آنها همچنین ممکن است تحریک و خارش ناحیه تناسلی و در موارد نادر،دردهای زیر شکمی داشته باشند.
در صورت وجود ،نشانه ها در مردان شامل،ترشح رقیق سفید رنگ از آلت تناسلی و دردناک بودن یا اشکال در ادرار کردن و خروج منی داشته باشند.
- تغییرات ترشحات طبیعی واژن
درمان
پزشک از آنتی بیوتیکهایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان زنان با واژینیت باکتریایی استفاده می کند. کلأ همسران آنها درمان نمی شوند.
عوارض
در اغلب موارد ، واژینیت باکتریایی عارضه ای به جا نمی گذارد.خطرات اثبات شده ای در رابطه با واژینیت باکتریایی و ایجاد بیماریهای التهابی لگن(PID) وجود دارد.PID یک بیماری جدی در زنان است که می تواند موجب نازایی و حاملگی خارج از رحم (Ectopic)شود.
واژینیت باکتریایی همچنین می تواند ایجاد مسائل دیگری مانند زایمان زودرس، و بچه های با وزن تولد کم کند. بنابراین بعضی از متخصصان زنان توصیه می کنند که تمام زنان حامله ،چه نشانه داشته باشند یا نداشته باشند، و قبلأ بچه نارس به دنیا آورده اند برای واژینیت باکتریایی چک شوند. زن حامله ای که قبلأ بچه نارس به دنیا نیاورده است باید درمان شود ،اگر نشانه و دلایل آزمایشگاهی مبنی بر واژینیت باکتریایی دارد.
واژینیت باکتریایی همچنین همراه با افزایش شانس گرفتن سوزاک یا عفونت اچ آی وی HIV است که موجب ایدز می شود.
تریکوموناسیس TRICHOMONIASIS
یکی از شایعترین عفونتهایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود(STIs) . بر اساس گفته مرکز کنترل بیماریهای امریکاCDC ، حدود ۷/۴ میلیون مورد جدید در مردان و زنان هر ساله در ایالات متحده اتفاق می افتد.
تریکوموناسیس به وسیله یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیسTrichomonas vaginalis ایجاد میشود.تریکوموناز ابتدا یک عفونت دستگاه مجاری ادراری است. واژن شایعترین محل برای عفونت در زنان ، و پیش آبراه(Urethra) شایعترین در مردان است.
نشانه ها
تریکوموناسیس ، مانند دیگر عفونتهای منتقل شونده از طریق جنسی(STIs)، اغلب بدون هیچ نشانه ای اتفاق می افتد.اغلب مردان عفونی هیچ نشانه ای ندارند.زنان زمانی نشانه دار می شوند که معمولأ ۵ تا ۲۸ روز از در معرض پارازیت قرار گرفتن آنها گذشته باشد.
اگرچه بعضی از زنان عفونی نشانه های جزیی و یا بدون نشانه هستند، خیلی از آنها نشانه دارند. نشانه های زنان عبارتند از:
- ترشحات زیاد ، زرد متمایل به سبز یا خاکستری .
- ناراحتی در زمان تماس جنسی.
- بوی واژن.
- ادرار کردن دردناک.
آنها همچنین ممکن است تحریک و خارش ناحیه تناسلی و در موارد نادر،دردهای زیر شکمی داشته باشند.
در صورت وجود ،نشانه ها در مردان شامل،ترشح رقیق سفید رنگ از آلت تناسلی و دردناک بودن یا اشکال در ادرار کردن و خروج منی داشته باشند.
تشخیص
یک پزشک می تواند تریکوموناسیس را به وسیله انجام آزمایش بر مایع گرفته شده از واژن یا آلت تناسلی مردانه تشخیص دهد، معاینه بالینی نشان دهنده زخمهای قرمز بر گردن رحم و یا داخل واژن است.
درمان
چون مردان می توانند بیماری را به جفت خود منتقل کنند حتی زمانی که هیچ نشانه ای ندارند، پزشکان توصیه می کنند که هردو جفت برای خلاصی از پارازیت درمان شوند.پزشکان معمولا از مترونیدازول در یک دوز واحد برای درمان افراد عفونی استفاده می کنند.
پیشگیری
مطمئن ترین راه پیشگیری از گرفتن بیماریهای STIs پرهیز از تماس جنسی است، یا در ارتباط بودن طولانی مدت با یک همسر که آزمایش شده و معلوم است که عفونی نیست.استفاده از کاندوم در مردان به طرز صحیح در خلال تماس جنسی کمک به پیشگیری از گسترش تریکوموناسیس می شود.
عوارض
تحقیقات نشان دهنده یک ارتباط بین تریکومناسیس و دو عارضه جدی است. تحقیقات علمی بیانگر این نکته است که تریکوموناسیس همراه با حداقل ۳ تا ۵ برابر افزایش خطر انتقال HIV و ممکن است یک زن بچه های کم وزن زایمان کند و یا نوزادان نارس باشند . دانشمندان احتیاج به انجام تحقیقات بیشتری برای مشاهده این ارتباطات دارند.
عفونت قارچی واژن
عفونت قارچی واژن ، یا کاندیداسیس Vulvovaginal candidiasis یک علت شایع سوزش واژن است. این عفونت شایع قارچی زمانی اتفاق می افتد که یک عدم تعادل در قارچهای موسوم به کاندیدا البیکانسCandida albicans باشد.اگرچه این عفونت به عنوان یک STI در نظر گرفته نمی شود ، ۱۲ تا ۱۵ درصد مردان بعد از تماس جنسی با جفت عفونی خود درگیر شده اند.
چند عامل در ارتباط با افزایش عفونت در زنان است از جمله:
- حامله بودن
- داشتن بیماری قند که تحت کنترل نباشد
- استفاده از قرصهای ضد حاملگی خوراکی یا آنتی بیوتیکها
دیگر عواملی که میزان عفونت قارچی را با استفاده از آنها بالا می رود عبارتند از:
- دوشDouches
- اسپری های بهداشتی معطر زنانه
- آنتی بیوتیک های موضعی و داروهای استروئی
پوشیدن لباسهای تنگ و لباسهایی که تهویه خوبی ندارند و زیر جامه ها همچنین می توانند ارتباط با واژینیت داشته باشند.زنان بایستی با مراقبان سلامتی خود برای یافتن علل احتمالی زیر بنایی عفونت مزمن قارچی خود کار کنند.
درمان
چون مردان می توانند بیماری را به جفت خود منتقل کنند حتی زمانی که هیچ نشانه ای ندارند، پزشکان توصیه می کنند که هردو جفت برای خلاصی از پارازیت درمان شوند.پزشکان معمولا از مترونیدازول در یک دوز واحد برای درمان افراد عفونی استفاده می کنند.
پیشگیری
مطمئن ترین راه پیشگیری از گرفتن بیماریهای STIs پرهیز از تماس جنسی است، یا در ارتباط بودن طولانی مدت با یک همسر که آزمایش شده و معلوم است که عفونی نیست.استفاده از کاندوم در مردان به طرز صحیح در خلال تماس جنسی کمک به پیشگیری از گسترش تریکوموناسیس می شود.
عوارض
تحقیقات نشان دهنده یک ارتباط بین تریکومناسیس و دو عارضه جدی است. تحقیقات علمی بیانگر این نکته است که تریکوموناسیس همراه با حداقل ۳ تا ۵ برابر افزایش خطر انتقال HIV و ممکن است یک زن بچه های کم وزن زایمان کند و یا نوزادان نارس باشند . دانشمندان احتیاج به انجام تحقیقات بیشتری برای مشاهده این ارتباطات دارند.
عفونت قارچی واژن
عفونت قارچی واژن ، یا کاندیداسیس Vulvovaginal candidiasis یک علت شایع سوزش واژن است. این عفونت شایع قارچی زمانی اتفاق می افتد که یک عدم تعادل در قارچهای موسوم به کاندیدا البیکانسCandida albicans باشد.اگرچه این عفونت به عنوان یک STI در نظر گرفته نمی شود ، ۱۲ تا ۱۵ درصد مردان بعد از تماس جنسی با جفت عفونی خود درگیر شده اند.
چند عامل در ارتباط با افزایش عفونت در زنان است از جمله:
- حامله بودن
- داشتن بیماری قند که تحت کنترل نباشد
- استفاده از قرصهای ضد حاملگی خوراکی یا آنتی بیوتیکها
دیگر عواملی که میزان عفونت قارچی را با استفاده از آنها بالا می رود عبارتند از:
- دوشDouches
- اسپری های بهداشتی معطر زنانه
- آنتی بیوتیک های موضعی و داروهای استروئی
پوشیدن لباسهای تنگ و لباسهایی که تهویه خوبی ندارند و زیر جامه ها همچنین می توانند ارتباط با واژینیت داشته باشند.زنان بایستی با مراقبان سلامتی خود برای یافتن علل احتمالی زیر بنایی عفونت مزمن قارچی خود کار کنند.
متخصصان زنان نمی دانند که آیا قارچ میتواند از طریق تماس جنسی منتقل شود.چون اغلب تمامی زنان قارچ را در واژن خود دارند، این برای محققان مشکل است که این مقوله را مطالعه کنند.
نشانه ها
شایعترین نشانه عفونت قارچی در زنان خارش ،سوزش،و آزردگی واژن است. ادرار کردن دردناک و تماس جنسی دردناک همچنین شایع است.
ترشحات واژن معمولأ وجود ندارد و ممکن است به میزان کمی باشد.ترشح ضخیم سفید مایل به خاکستری به عنوان نمونه به پنیر عشایری(روستایی) تشبیه می شود، اگر چه میتواند از آبکی به غلیظ متغیر باشد.اغلب جفت های مرد زنان با عفونت قارچی هیچ نشانه ای از عفونت ندارند. بعضی مردان، هرچند که ، راش های موقت و سوزش آلت بعد از تماس جنسی داشته اند اگر از کاندوم استفاده نکرده باشند.
تشخیص
چون چند علامت و نشانه مشخصه معمولا وجود دارد، پزشکان نمی توانند تشخیص این وضعیت را با تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی دهند. آنها معمولا تشخیص عفونت قارچی را با ازمایش ترشحات واژ« در زیر میکروسکوپ برای اثبات قارچ می دهند.
درمان
داروهای ضد قارچ مهبلی متنوعی برای درمان عفونت قارچی در دسترس است.زنان می توانند کرم های ضد قارچ را خریداری کرده و مستقیما در ناحیه درگیر استعمال کنند، قرصهای خوراکی ،یا شیاف های کلوتریمازولclotrimazole،میکونازولmiconazole،بوتکونازولbutoconazole،تیوکونازول tioconazoleبرای استفاده در واژن وجود دارند.
به علت اینکه عفونتهای باکتریایی واژن ، تریکوموناز ، و عفونت قارچی ،بر پایه نشانه ها به تنهایی مشکل بتوان آنها را از هم تشخیص داد ، یک زن با نشانه های واژنی باید پزشک خود را برای تشخیص دقیق قبل از استفاده از این محصولات ملاقات نماید.
دیگر محصولات بر پیشخوان شامل آنتی هیستامین ها (ضد حساسیت ها)و کرمهای بیحس کننده که فقط نشانه ها را می پوشانند و عفونت را درمان نمی کنند.
زنانی که عفونت مزمن و یا مکرر قارچی دارند ممکن است احتیاج به درمان با کرمهای واژینال و داروهای خوراکی برای طولانی مدت داشته باشند.
زنان با عفونت HIV ممکن است عفونت قارچی شدید داشته باشندکه اغلب به درمان جواب نمی دهند.
دیگر علل التهاب واژن
اگرچه اغلب عفونت های واژن در زنان به علت باکتری ها،تریکومونا،یا قارچ استممکن است دیگر علل نیز باشند . این علل شامل واکنش های حساسیتی ،تحریک کننده ها و دیگر بیماریهای منتقل شونده از طریق جنسی STIs هستند.
نشانه های حساسیت می تواند به علت استفاده از اسپرم کش ها ،محصولات بهداشتی واژن،پاک کننده ها،و نرم کننده های پارچه باشد.التهاب دهانه رحم از این محصولات اغلب همراه با ترشحات غیر طبیعی واژن است، ولی پزشکان می توانند با آزمایش به آنها بگویند که عفونت باکتریایی وجود دارد یا نه.
برای کنترل التهاب واژن ، تحقیق به سمت یافتن فاکتورهایی که باعث تشدید رشد و پتانسیل های بیماری زا ی میکروبهای واژن است. این اطلاعات کمک به بهبود بخشیدن تلاشهای درمانی و پیشگیری از واژینیت می کند.نمی توان به عنوان یک آزردگی بی خطر دانست ، واژینیت یک موضوع مطالعات جدی برای دانشمندان است که روشن کنند نقش آن را در ارتباط با وضعیت هایی مانند عفونتهای لگنیPID و عوارض در رابطه با حاملگی.
تحقیقاتNIAID یک ارتباط بین لاکتوباسیل و محافظت از واژینیت باکتریایی را دریافت.آنها سپس یک شیاف واژینال ازلاکتوباسیل را که کمک به رشد باکتری های خوب در واژن می کند ابداع کردند. تحقیقات اکنون در حال مطالعه استفاده از شیاف لاکتو باسیل واژینال همراه با مترونیدازول خوراکی برای درمان و پیشگیری از واژینیت باکتریایی است.
در اکتبر ۲۰۰۳ ،دیگر پروژه NIAD توالی کدهای ژنتیکی تریکوموناس واژینالیس را تکمیل کرد.تحقیقات در اغاز فهم بیولوژی و راه های نو بری جلوگیری از بیماری است.تریکوموناس واژینالیس همچنین مورد علاقه خاص به تحقیقات پزشکی زیستی است به علت نقش آن در انتقال HIV ،بیماری اطفال ،و مساعد بودن به گرفتن سرطان دهانه رحم.
شایعترین نشانه عفونت قارچی در زنان خارش ،سوزش،و آزردگی واژن است. ادرار کردن دردناک و تماس جنسی دردناک همچنین شایع است.
ترشحات واژن معمولأ وجود ندارد و ممکن است به میزان کمی باشد.ترشح ضخیم سفید مایل به خاکستری به عنوان نمونه به پنیر عشایری(روستایی) تشبیه می شود، اگر چه میتواند از آبکی به غلیظ متغیر باشد.اغلب جفت های مرد زنان با عفونت قارچی هیچ نشانه ای از عفونت ندارند. بعضی مردان، هرچند که ، راش های موقت و سوزش آلت بعد از تماس جنسی داشته اند اگر از کاندوم استفاده نکرده باشند.
تشخیص
چون چند علامت و نشانه مشخصه معمولا وجود دارد، پزشکان نمی توانند تشخیص این وضعیت را با تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی دهند. آنها معمولا تشخیص عفونت قارچی را با ازمایش ترشحات واژ« در زیر میکروسکوپ برای اثبات قارچ می دهند.
درمان
داروهای ضد قارچ مهبلی متنوعی برای درمان عفونت قارچی در دسترس است.زنان می توانند کرم های ضد قارچ را خریداری کرده و مستقیما در ناحیه درگیر استعمال کنند، قرصهای خوراکی ،یا شیاف های کلوتریمازولclotrimazole،میکونازولmiconazole،بوتکونازولbutoconazole،تیوکونازول tioconazoleبرای استفاده در واژن وجود دارند.
به علت اینکه عفونتهای باکتریایی واژن ، تریکوموناز ، و عفونت قارچی ،بر پایه نشانه ها به تنهایی مشکل بتوان آنها را از هم تشخیص داد ، یک زن با نشانه های واژنی باید پزشک خود را برای تشخیص دقیق قبل از استفاده از این محصولات ملاقات نماید.
دیگر محصولات بر پیشخوان شامل آنتی هیستامین ها (ضد حساسیت ها)و کرمهای بیحس کننده که فقط نشانه ها را می پوشانند و عفونت را درمان نمی کنند.
زنانی که عفونت مزمن و یا مکرر قارچی دارند ممکن است احتیاج به درمان با کرمهای واژینال و داروهای خوراکی برای طولانی مدت داشته باشند.
زنان با عفونت HIV ممکن است عفونت قارچی شدید داشته باشندکه اغلب به درمان جواب نمی دهند.
دیگر علل التهاب واژن
اگرچه اغلب عفونت های واژن در زنان به علت باکتری ها،تریکومونا،یا قارچ استممکن است دیگر علل نیز باشند . این علل شامل واکنش های حساسیتی ،تحریک کننده ها و دیگر بیماریهای منتقل شونده از طریق جنسی STIs هستند.
نشانه های حساسیت می تواند به علت استفاده از اسپرم کش ها ،محصولات بهداشتی واژن،پاک کننده ها،و نرم کننده های پارچه باشد.التهاب دهانه رحم از این محصولات اغلب همراه با ترشحات غیر طبیعی واژن است، ولی پزشکان می توانند با آزمایش به آنها بگویند که عفونت باکتریایی وجود دارد یا نه.
برای کنترل التهاب واژن ، تحقیق به سمت یافتن فاکتورهایی که باعث تشدید رشد و پتانسیل های بیماری زا ی میکروبهای واژن است. این اطلاعات کمک به بهبود بخشیدن تلاشهای درمانی و پیشگیری از واژینیت می کند.نمی توان به عنوان یک آزردگی بی خطر دانست ، واژینیت یک موضوع مطالعات جدی برای دانشمندان است که روشن کنند نقش آن را در ارتباط با وضعیت هایی مانند عفونتهای لگنیPID و عوارض در رابطه با حاملگی.
تحقیقاتNIAID یک ارتباط بین لاکتوباسیل و محافظت از واژینیت باکتریایی را دریافت.آنها سپس یک شیاف واژینال ازلاکتوباسیل را که کمک به رشد باکتری های خوب در واژن می کند ابداع کردند. تحقیقات اکنون در حال مطالعه استفاده از شیاف لاکتو باسیل واژینال همراه با مترونیدازول خوراکی برای درمان و پیشگیری از واژینیت باکتریایی است.
در اکتبر ۲۰۰۳ ،دیگر پروژه NIAD توالی کدهای ژنتیکی تریکوموناس واژینالیس را تکمیل کرد.تحقیقات در اغاز فهم بیولوژی و راه های نو بری جلوگیری از بیماری است.تریکوموناس واژینالیس همچنین مورد علاقه خاص به تحقیقات پزشکی زیستی است به علت نقش آن در انتقال HIV ،بیماری اطفال ،و مساعد بودن به گرفتن سرطان دهانه رحم.
منبع:
پزشکان بدون مرز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼