جلوگیری از بارداری در مردان، ممکن است؟

پیشگیری از بارداری جهت زنان با اختراع و ساختن قرص آن و سایر ابزارهای پیشگیرنده هورمونی، انقلاب بزرگی در این زمینه به پا کرد.

روش های پیشگیری از بارداری چه جهت زنان و چه جهت مردان وجود دارد.در بین زن ها روش هایی از قبیل استفاده از قرص و سایر روش های هورمونی وجود دارد و همواره در حال عوض کردن است.روش های ضدبارداری جهت مردان از گذشته تا کنون عوض کردن زیادی نکرده است.این روش ها وازکتومی و استفاده از کاندوم می باشد.آیا استفاده از این روش ها جهت مردها عوارضی ندارد؟در این مطلب شما را با این عنوان و تاثیر هر کدام از این روش ها آشنا خواهیم کرد.

تزریق هورمون ضدبارداری جهت مردان و عوارض آن

محققان می گویند که تزریق هورمون ضدبارورسازی جهت مردان در پیشگیری از بارداری تأثیر بسزایی داشته ولی عوارض جانبی زیادی به همراه دارد.

پیشگیری از بارداری جهت زنان با اختراع و ساختن قرص آن و سایر ابزارهای پیشگیرنده هورمونی، انقلاب بزرگی در این زمینه به پا کرد. با این حال این گزینه ها سال هاست که جهت مردان عوض کردن زیادی نکرده است - یعنی همان وازکتومی و استفاده از کاندوم.

تزریق های پیشگیری از بارورسازی جهت مردان

ایده پیشگیری از بارورسازی طولانی مدت جهت مردان که البته به اندازه روش وازکتومی نمی توان آن را دائمی تلقی کرد به مدت ۴۰ سال است که تحت بررسی بوده هست. تحقیق جدیدی در این زمینه، استفاده منظم از تزریق های هورمومونی را در مردان در قالب روش پیشگیری مورد بررسی قرار داده هست. این تحقیق راجع به پیشگیری از بارداری بوده به جای آنکه جنبه های گسترده تر پیشگیری از بارورسازی نوین را مد نظر قرار دهد - مانند این که آیا شریک جنسی باید به مرد اعتماد کند تا تزریق انجام دهد یا نه.

عبارات مهم : هورمون ها - بارداری

توصیه دیگر مربوط به پیشگیری از قدرت باروری هورمونی جهت مردان که مورد توجه قرار نگرفت این است که روش مطمئن و بی خطر جنسی محسوب نمی شود - در واقع بر خلاف کاندوم ها، آنها از انتقال عفونت های جنسی پیشگیری نمی کند.

در این زمینه محققان ۳۲۰ مرد سالم با تعداد اسپرم های طبیعی و دامنه سنی ۱۸ تا ۴۵ سال را گزینش کرده که هر کدام حداقل به مدت یک سال با یک جنس مخالف رابطه داشتند. دامنه سنی شریک های آنها هم بین ۱۸ تا ۳۸ سال بوده و هیچ مسئله آشنا شده است ای در زمینه باروری نداشتند. هر هشت هفته، دو تزریق در داوطلبان انجام می شد. این تزریق ها حاوی ۲۰۰ میلی گرم از پروژسترون و ۱۰۰۰ میلی گرم آندروژن با اثرات طولانی بود.

نمونه های منی افراد هم بعد از هفته هشتم و دوازدهم آزمایش شد در شرایطی که هورمون ها در جهت کم کردن میزان اسپرم فعالیت می کردند. دو هفته دیگر دوباره آزمایش دیگری انجام گرفت تا زمانی که تعداد اسپرم افراد بسیار کم کردن یافت. این فرایند حدود ۲۴ هفته طول کشید. در این مرحله به زوج ها گفته شد تا از سایر روش های کنترل باروری استفاده کنند.

نقص مهم این روش، عوارض جانبی آن بود از جمله افسردگی و اختلالات خلق و خو. هم چنین یک مورد فوت به خاطر خودکشی گزارش شد که البته ربطی به تزریق داروهای پیشگیری از باروری نداشت. پرسشها خفیف تر مشمول بر درد در ناحیه تزریق، درد عضلانی، فشار خون اوج و آکنه بود. در کل چیزی حدود ۱۴۹۱ مسئله گزارش شد که ۳۹ درصد طی ارزیابی به خاطر این تزریق ها نبود.

منبع: بی بی نیمز