بهداشت دستگاه تناسلی مردان، مته به خشخاش بگذارید

آلت تناسلی قسمتی از بدن است که آقایان معمولاً حساسیت بیشتری برای محافظت از آن به خرج می دهند. به همین علت، این عضو از بدن نیاز به مراقبت های ویژه دارند. همه ما از اهمیت استفاده از کاندوم در برخی موقعیت های خاص آگاهیم، اما مراقبت صحیح از آن لزوماً به همین جا ختم نمی شود. در این مقاله نکاتی را برایتان عنوان می کنیم که به شما کمک میکنند به بهترین شکل از این عضو مهم نگهداری کنید.

مراقبت منظم

اصلاح

برای خیلی از مردها، اصلاح و نظافت آلت تناسلی یک بخش ساده از برنامه مراقبتشان است درحالیکه برای خیلی های دیگر، اینکار چیزی جز اذیت و آزار موقت نیست. اصلاح آلت تناسلی و زدن موهای آن فوایدی دارد، اما در عین حال این اصلاح کردن ها و واکس زدن ها معایبی هم دارد که همان موقع خود را نشان نمی دهد:

فواید:

-ارتقاء نظافت/کاهش رطوبت

-تحریک کننده بودن از نظر جنسی

-بالا بردن حساسیت حین نزدیکی

-تسهیل معاینه پوست

-بزرگتر جلوه دادن آلت تناسلی

معایب:

-خسته کننده

-واکس زدن (دردآور)

- (واکس زدن) گران و پرهزینه

-می تواند منجر به ایجاد جراحت شود

-می تواند منجر به پیدایش عفونت جدید یا پخش عفونت های قبلی شود.

برای خیلی از خانم ها، آلت تناسلی مردانه اصلاح شده و واکس زده شده بسیار تحریک کننده است. اما در عین حال باید بدانید که هم اصلاح کردن و هم واکس زدن هر دو می تواند منجر به ایجاد جراحت یا التهاب فولیکول های موهای آلت تناسلی شده و عفونت های ویروسی مثل تبخال تناسلی یا) molluscum contagiosum نوعی بیماری پوستی که در آن برآمدگی های مدوری روی پوست ایجاد می شود که محتوی ماده نیمه مایع یا خمیری هستند) را پخش می کنند. حتی ایجاد عفونت های باکتریایی مثل استافیلوکوک مقاوم دربرابر متیسیلین نیز با استفاده از تیغ های اصلاح مرتبط شناخته شده است. همه اینها با مراقبت صحیح از آلت تناسلی تناقض دارد.

اگر ترجیح می دهید که آلت تناسلیتان را اصلاح نکنید و فقط با قیچی یا ماشین ریش تراش موهای آن را کوتاه کنید، مطمئن تر است. اما اگر ترجیح می دهید که موهای آنرا اصلاح کنید، بهتر است از چه وسیله ای استفاده کنید؟ استفاده از یک تیغ ریش تراشی ساده با کرم یا صابون اصلاح و بعد از آن استفاده از لوسیون افترشیو مرطوب کننده یا آب نمک گرم بهترین است. از ریش تراش های برقی و مواد شیمیایی برای برداشتن موها به هیچ عنوان استفاده نکنید. و آخر اینکه، شاید دوست داشته باشید که بعد از اصلاح آنرا واکس هم بزنید. اشکالی ندارد فقط یادتان باشد که اینکار هم گران است وهم دردآور.

شستشو

آلت تناسلی، عضو بسیار حساسی است، و طی همه مراحل مراقبتی باید این نکته را خوب به خاطر داشته باشید. بنا به دلایلی عجیب، خیلی از مردها فکر میکنند که برای تمیز کردن آلت تناسلی خود باید آن را حسابی با آب و صابون بسابند تا تمیز شود. اما بهتر است بدانید که شستشو ساده با آب گرم و درصورت لزوم یک صابون ملایم برای این منظور کافی است. مردانی که ختنه نکرده اند باید پوست ختنه گاه را عقب برده و سر آت تناسلی را فقط با آب گرم، بدون صابون، شستشو دهند. حتماً پس از شستشو این محل را خوب خشک کنید.

هم شستشوی زیاد و هم شستشوی کم موجب بروز بالانیت (التهاب سر آلت تناسلی) می شود. اگر احساس ناراحتی در این قسمت کردید، از مصرف صابون های عطردار یا ژل ها و مایع های شستشوی بدن خودداری کنید و به جای آن از آب نمک استفاده کنید. پوشیدن لباس جدید یا پودر لباسشویی جدید هم ممکن است موجب بروز ناراحتی شود. اگر این ناراحتی ادامه پیدا کرد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

معاینه خود

مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید اینکار صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.

برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:

یکبار در ماه، پس از حمام:

-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.

-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.

-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.

-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.

-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.

چراغ قرمزها

چراغ قرمزهای زیادی برای بیماری هایی که از نظر جنسی منتقل می شوند وجود دارد. از اینرو، در معاینات خود خوب دقت کنید و بدانید که برخی از این بیماری ها، مثل کلامیدیه، می توانند هیچ نشانه و علامتی نداشته باشند. در چنین مواردی، باید با شریک جنسی خود، رک و واضح گفتگو کنید. اگر وی به چنین بیماری هایی مبتلا شود، ممکن است شما بدون اینکه بدانید این بیماری را به او منتقل کرده باشید.

در زیر به برخی از علائم و نشانه های این نوع بیماری ها اشاره میکنیم:

-خارج شدن ترشحاتی از آلت تناسلی: این ترشح می تواند غلیظ و زردرنگ یا رقیق و خیلی روشن باشد.

-تغییر بو یا رنگ مایع منی

-وجود خون در مایع منی یا ادرار (رنگ تیره)

-احساس درد هنگام ادرار یا انزال

-احساس درد در ناحیه لگن

-زخم های سفلیسی (زخم های قرمز رنگ بدون درد) بر روی ناحیه دستگاه تناسلی، مقعد، زبان.

-برآمدگی هایی رنگ گوشت یا قرمز رنگ، جوش یا زخم روی آلت تناسلی که ممکن است خارش داشته باشد یا نداشته باشد.

-ایجاد زگیل یا برآمدگی های مشابه به رنگ گوشت روی ناحیه تناسلی.

علاوه بر این، بسیار از بیماری هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند، به ویژه عفونت های ویروسی مثل HIV یا تبخال، علائمی شبه علائم آنفولانزا دارند که می توانند جزء علائم اولیه این بیماری های به حساب آیند. اگر در هفته های بعد از یک رابطه جنسی که در آن مراقبت های لازم را در نظر نگرفته بوده اید، متوجه گلودرد، تورم غدد، تب یا درد بدن شدید، بهتر است برای اطمینان تحت آزمایش قرار گیرید.

و آخر اینکه، اگر چیزی غیرعادی مشاهده کردید، نترسید. جوش های مروارید شکل دور دیواره سر آت جای نگرانی ندارد. به همین ترتیب، جوش یا ناراحتی های ایجاد شده بخاطر اصلاح کاملاً طبیعی هستند. اگر اطمینان ندارید، بهترین کار این است که قبل از هر چیز به پزشک مراجعه کنید تا ببینید که چه چیز نرمال است و چه چیز غیرطبیعی است. صبر کردن بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. یادتان باشد: همه مردها آلت تناسلی دارند. پس اگر به چیزی شک کردید حتماً به پزشک مراجعه کنید.

خط آخر…

چه دوست داشته باشید و چه نداشته باشید، تا آخر عمر آلت تناسلیتان همراه شماست. این عضو که منبع لذت و تولید مثل در شماست، نیاز به مراقبت های جدی دارد. پس به درستی از آن مراقبت کنید و مطمئن باشید این فقط شما نیستید که از آن نفع می برید همسرتان هم به همان اندازه از شما قدردان خواهد بود.