جلوگیری از بارداری ناخواسته، نکات ضروری

جلوگیری از آبستنی براک تامین صحت افراد و اجتماع وسیله بسیار خوبی است زیرا بدینوسیله می توان به بهبود وضع والدین، خانه و خانواده کمک کرد. فقط درباره خانمهائی که باید به علت بیماری مختلف از آبستن شدن خودداری کنند، صحبت نمی کنیم زیرا واضح است افرادی که بیماریهای جسمی و روحی داشته و ممکن است آبستنی برای آنها خطرناک باشد، باید از لحاظ درمانی دستورات جامع و کاملی برای جلوگیری از آبستنی کسب نمایند در عین حال آنهائی که فاقد اینگونه بیماریها هستند باید برای حفظ صحت و سلامتی خود از آبستنی های پشت سر هم و بدون فاصله جداً احترازکنند.
در شرایط فعلی کمتر افرادی توانسته اند مطابق استعداد تولیدی خود بچه زائیده و به سلامتی خود لطمه ای وارد نیاورده باشند، به علاوه برای طفل هم بهیچوجه خوب نیست که با برادر و خواهر خود فاصله کافی نداشته باشد.
از لحاظ طبی باید به منظور تأمین سلامتی مادر و بچه از آبستنیهای پیاپی جلوگیری بعمل آورد. از طرف دیگر ترس و اضطراب حاصله از آبستنیهائی که مورد نظر زن و شوهر نمی باشد موجد عدم هماهنگی در زناشویی خواهد شد. لذا دانستن طرق مختلف جلوگیری از آبستنی یکی مقدمات فن زناشوئی بشمار میرود.

از لحاظ طبی در چه مواردی باید از آبستنی خودداری شود؟
در مواردیکه آبستنی برای مادر خطرناک باشد مثلا در بعضی از بیماریهای قلبی، کلیوی، سل، مرض قند، عملهای قیصری قبلی و حتی ناراحتیهای روحی ممکن است آبستنی و زایمان متضمن خطراتی برای مادر باشد .
لذا در اینگونه موارد ممکن است برای حفظ سلامتی مادر و حتی حفظ حیات او از آبستنی جلوگیری بعمل آید. ممکن است از لحاظ توارث هم جلوگیری از آبستنی لازم باشد. مثلا در مواری که زن یا شوهر مبتلا به یک بیماری جسمی و روحی بوده ممکن است آنرا به اولاد خود منقل کنند. لازم است از بچه دار شدن آنها جلوگیری بعمل آید.

فاصله آبستنی
فعلا همه معتقد هستند که بین آبستنیهای پیاپی باید فاصله موجود باشد زیرا مطالعات عدیده نشان داده که عدم فاصله در آبستنیهای متوالی هم برای مادر و هم برای بچه مضر میباشد آکادمی طب نیویورک که یکی از مراکز مهم علمی بشمار میرود در سال ۱۹۹۸ نشریه ای منتشر کرده و طی آن متذکر شده بود که برای برقراری فاصله در زایمانها باید به خانواده ها دستورات جامعی درباره جلوگیری از آبستنی داده شود.

بنابراین هر فرد متاهلی باید درباره جلوگیری از آبستنی اطلاعاتی داشته باشد؟
بله، از لحاظ طبی هم شده هرمرد متأهلى باید درباره جلوگیری از آبستنی اطلاعاتی داشته باشد. باید اطلاعات علمی مختلف را در دسترس آنها قرار داد تا بدان وسیله بتوانند برای تشکیل خانواده راه صحیح و منطقی را پیش گیرند.
امروزه اکثر افراد متأهل برای این منظور از طرق مختلف استفاده می کنند بنابراین اگر در اوائل کار روشهای صحیح و ارزش عملی هر یک از طرق مختلف جلوگیری از آبستنی به افراد متأهل گوشزد شود از استعمال روشهای غیرقابل اعتماد و متد هائی که جسماً و روحاً برای آنها متضمن ضرر و زیان می باشد خودداری خواهند کرد.

آیا درست است که میگویند هر نوع کوششی برای جلوگیری از آبستنی غیرطبیعی بوده و به منزله مخالفت با قوانین طبیعت تلقی می شود؟

اکثر پیشرفتهائی که در تمدن امروزی نصیب بشر گردیده است نتیجه کنترل و مهار نیروهای طبیعت می باشد. استعمال الکتریسته، ماشین بخار و بیهوشی در موقع زایمان همه غیرطبیعی بوده و بدون آنها زندگی راحت میسر نمیباشد. جلوگیری از آبستنی قدم دیگری است که ما معقولانه برای آسایش و رفاه بشر برداشته ایم و امروز هم کمتر افرادی هستند که منکر لزوم جلوگیری از آبستنی باشند فقط بحث در اینجاست که کدام طریقه انتخاب شود.

آیا جلوگیری از آبستنی مخالف اصول مذهبی است؟
اغلب تصور میکنند که هدف نهائی و منظور نهائی از ارتباطات جنسی تولید مثل بوده و چنانچه در موقع مقاربت از آبستنی جلوگیری به عمل آید گناهی عظیم محسوب خواهد شد. معهذا تا آنجائیکه حتی مراجع روحانی هم چنین تصوری را منطقی نمیدانند. مثلا شورای متحد کلیساها در این باره چنین اظهارنظر نموده است:
«رای اکثریت اعضاء کمیته بر این قرار گرفته که استعمال وسائل جلوگیری از آبستنی به وسیله افراد متأهل عملی است صحیح و اخلاقی زیرا بدینوسیله میتوان بین اطفال یک خانواده فاصله ای بوجود آورده و تعداد بچه ها و سلامتی مادر و فامیل را تحت کنترل درآورد. بعلاوه ارتباط جنسی بین زن و شوهر در حالیکه یک ارتباط و دلبستگی معنوی میباشد، عملی است کاملا صحیح.»
همینطور Canon Valre. J. Coucke که یکی از پروفسور های عالی مقام علوم معنوی بشمار میرود در کتاب خود بنام «دوران عقیمی یک خانواده» صریحاً میگوید: «افراد متأهل می توانند با هم ارتباط جنسی داشته بطور دلخواه ایامی را انتخاب کنند که در آن ایام انعقاد نطفه مستبعد و حتی غیرممکن باشد»
در این باره نیز بیانی است از J. Lats .Leo در کتاب معروف خود بنام (Rhythm) که به تصویب مراجع روحانی نیز رسیده است. درباره فوائد بکار بردن روش دوره ای (Rhythm Method) دکتر Latz عقیده دارد که اشاعه چنین اطلاعاتی در بین مردم سبب بهبود و راحتی زندگی آنها شده و به نحو شایسته ای از فشار اقتصادی، فیزیولوژیکی، روحی، فقر، کمبود عایدی، انرژی از کف رفته، نیروی از دست رفته در اثر زایمان های قبلی، ترس و اضطراب می کاهد. بدین ترتیب دکتر Gatz به نحو شایسته و قاطعی فوائد جلوگیری از آبستنی را گوشزد نموده است.
بنابراین طبق اصول مذهبی روابط جنسی نباید فقط جنبه تولیدی داشته باشد بلکه می توان به زندگی زناشوئی طبیعی ادامه داد و در عین حال بطور دلخواه از آبستنی جلوگیری بعمل آورد. فقط مطلب مهم اینجاست که چه طریقه و راهی برای این منظور انتخاب شود. بعضی ها عقیده دارند از لحاظ اخلاقی بهترین طریقه برای جلوگیری از آبستنی آنست که مقاربت در موقعی انجام گیرد که احتمال باروری کم باشد. بعضی ها نیز عقیده دارند که استعمال مواد شیمیائی یا اسباب های مکانیکی کاملا مطابق اصول مذهبی و اخلاقی می باشد.

جلوگیری از آبستنی در ایام گذشته
آیا قدما هم برای جلوگیری از آبستنی کوششی می کردند یا اینکه این موضوع مخصوص مردم امروز است؟
این موضوع تازگی ندارد از زمان قدیم هم بشر کوشش می کرده تا تعداد خانواده و عائله خود را تحت کنترل درآورد و حتی در بعضی از قبائل چنانچه خانواده ای قادر نبود که تعداد خانواده خود را تحت کنترل درآورد چنین وضعیتی برای او بی احتیاطی غیر قابل غفران محسوب می شد.
وسائلی را که در آن زمان برای جلوگیری از آبستنی بکار میبردند بمراتب شدیدتر از آن چیزی بود که امروزه ما بکار می بریم. اطفالی که از روی اراده و میل والدین بوجود نیامده بودند از بین میبردند و بچه کشی در بین آنها شایع بود. بعداً متوجه این نکته شدند که بجای از بین بردن طفل پس از تولد می توانند او را قبل از تولد از بین ببرند و از اینجا عمل سقط جنین سرچشمه گرفت که امروزه هم عده ای به آن متشبث میشوند.
با رشد افکار عمومی و پیشرفت علوم بخصوص درباره فیزیولوژی تولیدمثل بشر به این نکته پی برد که برای کنترل تعداد خانواده بهیچوجه لازم نیست متوسل به از بین بردن جنین چه قبل و چه بعد از زایمان شوند بلکه بهتر است اصولا از انعقاد نطفه جلوگیری بعمل آید بدین ترتیب امروز به جائی رسیدیم که به بهترین و منطقی ترین وجهی از تولیدمثل جلوگیری بعمل می آوریم.

آیا در قدیم برای جلوگیری از آبستنی وسائلی هم بکار می بردند؟
بله، در بین مردم قدیم هم برای جلوگیری از آبستنی طرق مختلفی معمول بود ولی در عین سادگی بسیار خشن بود .زنان قدیم برای عقیم کردن خودشان به سحر و جادو متشبث می شدند و در غیر اینصورت در تحت بعضی شرائط مخصوص برای جلوگیری از آبستنی از روابط جنسی امتناع میکردند. در کتب و نوشتجات طبی و غیرطبی هر عصری درباره جلوگیری از آبستنی مطالبی نوشته شده است . حتی در یکی از نوشتجات مصری برای جلوگیری از آبستنی نسخه ای یافت شده که متعلق به ۴۰۰۰ سال پیش می باشد .
Malthus در سال ۱۷۹۸ سخنرانی های خود را بصورت کتابی منتشر نمود که بعداً این کتاب بصورت انگیزهٔ برای حرکت بشر بسوی محدودیت خانواده درآمد.
در سال ۱۸۳۲ اولین کتاب طبی درباره جلوگیری از آبستنی تحت Knowlton-SS J.عنوان «اثمار فلسفه» یا Fruits Of Philosophy توسط دکتر Knowltonامریکائی منتشر شد. روی هم رفته علاقه شدیدی که نسبت به جلوگیری از آبستنی ابراز می شود تازگی داشته و در ۳۵ سال پیش بود که برای اولین مرتبMargaret Sanger درباره جلوگیری از آبستنی معلوماتی در اختیار عموم گذاشت و جنبش این تحول را در امریکا بعهده گرفت و امروز اهمیت تنظیم خانواده بعنوان عامل مهم در بهبود وضع بشر و ارتباطات ملی و بین المللی کاملا مشهود میباشد. بعلاوه تغییر سریع وضع اجتماعی، اقتصادی و سیاسی عصر حاضر هم لزوم جلوگیری از آبستنی را ایجاب مینماید.
هنوز هم عده ای تصور می کنند که اگر به افراد راجع به جلوگیری از آبستنی دستورات کاملی داده شود عده کثیری از زیربچه دار شدن شانه خالی میکنند.
هر زن و شوهری بطور طبیعی میل دارند که بچه دار بشوند و کسب اطلاعات درباره جلوگیری از آبستنی بهیچوجه سبب تقلیل این میل نخواهد شد بلکه برای آنها کمکی خواهد بود تا بدان وسیله بتوانند تعداد و زمان بوجود آوردن اطفال خود را با شرایط و مقتضیات زندگی وفق دهند. با استعمال وسائل جلوگیری از آبستنی بوجود آمدن طفل از روی نقشه صحیحی خواهد بود که والدین قبلاً طرح کرده اند نه از روی تصادف در روابط جنسی. بدون شک آبستنی باید از روی نقشه و طرح باشد نه شانسی.

آبستنی ارادی
اطفالی که از روی میل و اراده پدر و مادر بوجود آمده اند محفوظ تر بوده و از همان ابتدا شانس تکامل جسمی و روحی برای آنها بیشتر خواهد بود. واضح است که در بین افراد متاهل روابط جنسی نمی تواند محدود به مواقعی بشود که انعقاد نطفه مورد نظر است. در حیوانات تماس جنسی مقدمه ایست برای انعقاد نطفه و تولیدمثل ولی در زندگی انسان ارتباط جنسی هدف دیگری نیز دربر دارد و آن ایجاد اتحاد و هم آهنگی روحی و مجسمی دراجتماع زن و مرد می باشد.
در صورتیکه روابط همواره توأم با ترس و اضطراب ناشی از آبستنیهای غیرارادی باشد این توازن و هم آهنگی به آسانی از بین خواهد رفت. در روابط جنسی زن و مرد هدف تولیدمثل را باید از سایر اهداف جدا نمود.

در صورتیکه جلوگیری بعمل نیاید چه مدت پس از زایمان زن می تواند مجدداً آبستن شود؟
در موقع آبستنی قاعدگی و رسیدن تخم موقوف شده تخمدانها دیگر تخم آزاد نمیکنند ولی به محض اینکه این اعمال شروع شدند احتمال آبستنی به میان می آید. بطور کلی در عرض دو تا شش ماه پس از زایمان مجدداً قاعدگی شروع می شود که البته بستگی دارد به دوره شیردادن و عوامل فیزیولوژیک دیگر. پس از برقراری مجدد قاعدگی تخم هم ممکن است آزاد شود یا نشود.
ولی بهتر است قبول کنیم که در این ایام آبستنی امکانپذیر میباشد. بعضی از خانمها حتی قبل از اینکه مجدداً قاعده بشوند آبستن می شوند. و افرادی هستند که ده الی دوازده ماه پس از زایمان قبلی مجددا زائیده اند. بنابراین بهتر است پس از زایمان به محض برقراری مجدد روابط جنسی از وسائل جلوگیری از آبستنی هم استفاده شود.

فاصله دو آبستنی چقدر باید باشد؟
این موضوع بستگی دارد به سلامتی مادر، تعداد و چگونگی آبستنیهای قبلی و بالاخره عوامل دیگر، حتی در خانمهای کاملاً سالم هم وجود فاصله بین آبستنیهای متوالی امری است بسیار ضروری و اما درباره فاصله ای باید بگوییم که هنوز در این باره اختلاف عقیده وجود دارد. در هر حال بهتر است پس از زایمان لااقل ۱۲ ماه یا بیشتر از آبستنی جلوگیری بعمل آید.
آیا این موضوع صحت دارد مادامیکه زن بچه شیر می دهد آبستن نمی شود ؟
این عقیده مدت مدیدی است که مورد نظر می باشد و هنوز مبنای علمی آن روشن نشده و خیلی از زنها در زمان شیر دادن هم آبستن می شوند. در بین مردم بدوی مرسوم است که چندین سال طفل خود را شیر می دهند به خیال اینکه از آبستن شدن آنها جلوگیری بعمل می آورد .
Mollinowski مردم شناس معروف نقل میکند که ساکنین جزیره Trobriand نه فقط دو سه سال اطفال خود را شیر می دهند بلکه در این مدت نیز از روابط جنسی خودداری می کنند. بنابراین علت آبستن نشدن زنهای این جزیره آنست که در این مدت از ارتباطات جنسی خودداری می کنند. لذا خانمها نباید به این اصل که در موقع شیر دادن عقیم هستند متکی باشند.
خودداری از مقاربت

آیا صلاح است در مواردیکه آبستنی مورد نظر نیست از ارتباطات جنسی خودداری شود؟
گاهگاهی خودداری از مقاربت به منظور جلوگیری از آبستنی بکار میرود و افرادی هستند که برای جلوگیری از آبستنی چندین ماه و حتی چندین سال از تماس جنسی خودداری نموده اند. شکی نیست که این عمل مؤثرترین طریقه جلوگیری از آبستنی نیست ولى نباید از ان حمایت کرده یا مردم را باجرای آن تشویق کنیم.

چرا؟ مگر خودداری از مقاربت مضر است؟
اولا اینکه خودداری از مقاربت بهیچوجه عملی نمیباشد. طبیعتا برای افرادی که از لحاظ جنسی سالم بوده و در زندگی زناشوئی خود دائماً در تماس هستند خودداری از روابط جنسی فوق العاده مشکل خواهد بود. فقط افرادی می توانند چنین عملی را انجام دهند که قادرند شدیداً امیال خود را تحت کنترل درآورند و یا آنکه افرادی هستند که میل جنسی آنها ناچیز میباشد.
ثانیاً خودداری زیاد در زندگی زناشوئی هم جسماً و هم روحاً نامطلوب خواهد بود. مادامیکه دو نفر یکدیگر را دوست داشته و با صمیمیت هرچه تمامتر ایام زناشوئی خود را می گذرانند، چنانچه از ارتباطات جنسی امتناع ورزند این موضوع سبب فشار جسمی و اضطراب روحی شده و احتمال می رود که موجب عدم هم آهنگی جنسی - جسمی و بالاخره کشمکشهای زناشوئی گردد.
برای برقراری اتحاد زناشوئی روابط جنسی امری است اساسی و کمتر ازدواج هائی است که با وجود سرکوبی غریزه جنسی باقی و برقرار بماند.