پدر و مادر شدن، آیا برای آن آماده اید؟

برای پذیرش نقش پدر و مادر، باید هم از نظر روانی و هم از نظر توانایی تامین نیاز‌های کودک آماده بود؛ نیاز‌هایی مانند هزینه‌های روزانه، هزینه‌های آموزشی و نیازهای روحی و روانی.پدر و مادر شدن از نظر اجتماعی، دارای اهمیت بسیاری است و افراد بعد از بچه دار شدن به عنوان یک خانواده کوچک شناخته می‌شوند.

تصمیم گیری برای بچه دار شدن، از اهمیت بالایی در جامعه برخوردار است و در این برهه از زندگی، هنجار‌های اجتماعی و آمادگی پدر و مادر، دارای اهمیت تعیین کننده ای هستند.در بیشتر جوامع علاوه بر تشویق کردن زوج‌ها به بچه دار شدن، پدر و مادر‌ها با روش‌های سنتی، در مورد آموزش و تربیت کودکان، آگاه می‌شوند. به خصوص در جامعه ما بیشتر بزرگان خانواده و پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها، در مورد نحوه تربیت کودکان، دارای حق اظهار نظر هستند و مادر و پدر‌ها به دلیل نداشتن تجربه، ترجیح می‌دهند از تجربیات بزرگتر‌ها و افرادی که دارای تجربه هستند، استفاده کنند .

تحقیقات نشان می‌دهد که، بیشتر پدر و مادر‌ها، بدون داشتن اطلاعات و آمادگی لازم و فقط به دلیل این که باید بچه دار شوند، اقدام به این کار می‌کنند و این موضوع باعث می‌شود تا در آینده، در حل مشکلات آموزشی و تربیتی و رابطه با فرزندان، دچار مشکل شوند.

در واقع پدر و مادر شدن به پیش زمینه و آمادگی قبلی نیاز دارد. ایفا کردن نقش پدر و مادر، مسئولیت پذیری بسیاری می‌خواهد و از نظر اجتماعی و در زمینه‌های فراوانی، نیاز به فداکاری داشته و دیگر راه بازگشتی در میان نخواهد بود.

آمادگی برای بچه دار شدن

آماده شدن برای ایفای نقش پدر و مادر، علاوه بر آمادگی روانی، نیاز به اطلاعات کافی در مورد نیاز‌های کودک مانند: نیاز‌های روانی، آموزش و تربیت نیز دارد؛ در عین حال داشتن اطلاعاتی درباره مراحل رشد کودک نیز دارای اهمیت است.

آمادگی روانی

افرادی که می‌خواهند بچه دار شوند، در ابتدا باید از خوب بودن روابط و زندگی مشترک خود اطمینان داشته باشند؛ زیرا بر عکس باور عموم، بچه دار شدن روابط را بهتر نکرده و زندگی مشترک را نجات نمی‌دهد، در واقع بچه دار شدن در زندگی، مشکلات و سختی‌هایی را وارد می‌کند و برای این که بتوان این مشکلات و سختی‌ها را بر طرف کرد، زوجین باید دارای رابطه خوب، صمیمی‌و ارضا کننده ای باشند.

با توجه به این که با بچه دار شدن، تمامی‌جنبه‌های زندگی فرد، از قبیل زندگی شخصی و کاری را دچار تغییرات می‌کند، فرد باید در این مورد نیز خود را آماده کند. بیشتر والدین، به خصوص آن‌هایی که شاغل هستند، بیان می‌کنند فرزند خود را بسیار دوست دارند و بیشتر وقت و انرژی خود را صرف او می‌کنند، به همین علت در رسیدن به درجه شغلی مد نظر خود، دچار سختی شده و در اکثر اوقات بچه دار شدن را مانعی برای دست یابی به اهداف خود می‌دانند.

کودک به خصوص در چند سال ابتدایی زندگی، به مراقبت زیادی نیاز دارد و بیشتر وقت و انرژی شما صرف نگه داری از او خواهد شد؛ این موضوع بدین معنا است که به خود و برای یکدیگر، زمان کمی‌می‌توانید اختصاص دهید. شرایط اقتصادی خانواده نیز با آمدن بچه تغییر خواهد کرد. با این که در جامعه این اعتقاد وجود دارد که خدا روزی رسان است، ولی بیشتر خانواده‌ها این را قبول ندارند. زمانی که بدون آمادگی اقتصادی بچه دار می‌شوید، این امر باعث می‌شود که کودک در آینده دچار مشکلات روانی نیز بشود. قبل از بچه دار شدن، پیش بینی کردن این تغییرات و تصمیم گیری در مورد این که چه مقدار توانایی سازگاری با این شرایط را دارید، باید مد نظر گرفته شود.

کسب اطلاعات لازم

اکثر اوقات کسب اطلاعات در مورد رشد فیزیکی، ذهنی و عاطفی کودک، به گذر زمان سپرده می‌شود. به مرور با رشد کودکان، اطلاعاتی درباره مراحل رشد آن‌ها به دست می‌آید و در صورت بروز مشکل، مجددا به صورت ستنی با آن برخورد می‌شود. در صورتی که رشد و آموزش کودک، خود به عنوان یک رشته علمی‌است. رشد شخصیتی، ذهنی و فیزیکی کودک، به خصوص در ۶ سال اول زندگی، بسیار سریع رخ می‌دهد و تاثیر این دوران، در سال‌های بعدی زندگی فرد، دارای اهمیت بسیاری است. در این دوره شناختن ویژگی‌های خاص هر مرحله و فراهم کردن بستر لازم برای رشد آن‌ها، به خصوص در سنین ۰ الی ۶ سالگی بسیار مهم است .

ویژگی‌های رشدی گروه سنی ۰ الی ۳ سال و برخورد مناسب والدین

رشد کودک در یک سال اول زندگی، بسیار سریع است. ویژگی مهم این دوره این است که کودک بدون کمک دیگران، قادر به ادامه زندگی نیست و برای برآورده کردن برخی از نیاز‌های خود، دارای برخی واکنش‌های غریزی می‌باشد، اما این واکنش‌ها بدون کمک انسان‌های دیگر برای ادامه زندگی او، کافی نیست. در این دوره علاوه بر تغذیه، نظافت و خواب، دریافت محبت نیز بسیار با اهمیت است .

تحقیقات نشان می‌دهد که درکودکانی که علارغم نگه داری مناسب، از نظر عاطفی دچار کمبود‌هایی هستند، احتمال این که دچار مشکلات شوند، بسیار زیاد است. حتی در برخی شرایط مشاهده شده است که علارغم شرایط زندگی خوب، کمبود عاطفی باعث عدم رشد کافی فیزیکی و ذهنی در کودکان شده است. در سال‌های اولیه زندگی، برآورده شدن مرتب و کافی نیازهایی مانند خواب و تغذیه و نظافت نیز اهمیت دارد؛ برآورده شدن به موقع و مناسب نیازهای کودک، در ایجاد حس اعتماد نسبت به مادر و محیط پیرامون تاثیر گذار است. در این دوران کودک نسبت به دنیای بیرون و نسبت به فردی که برای رفع نیازهای خود به او احتیاج دارد، اعتماد کسب کرده و بهتر می‌تواند با محیط اطراف ارتباط برقرار کند.