۱۸۴۵۷۷
۳۹۱۰۵
۳۹۱۰۵

علت به وجود آمدن واریکوسل، علت تا درمان

عارضه واریکوسل در افراد چاق و همچنین افرادی که ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند بیشتر بروز می‌کند.

در جواب این سوال که چرا واریکوسل میگیریم؟ باید بگوییم علت مشخصی برای واریکوسل اولیه تاکنون مشخص نشده است؛ اما واریکوسل در افراد چاق و همچنین افرادی که ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند بیشتر بروز می‌کند. ارثی بودن این عارضه هنوز به اثبات نرسیده است.
کیسه‌ی بیضه، کیسه‌ای است که بیضه‌ها یا تخم‌ها را نگه می‌دارد. کیسه‌ی بیضه محتوی سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌هایی است که خون را به اندام تولیدمثلی می‌رسانند. ناهنجاری‌های سیاهرگ‌های موجود در کیسه‌ی بیضه می‌تواند موجب بروز واریکوسل بشود. واریکوسل بسیار رایج است.
۱۵ درصد از مردان بالغ و ۲۰ درصد از مردان نوجوان به واریکوسل مبتلا هستند. این بیماری در مردان ۱۵ تا ۲۵ ساله رایج‌تر است. واریکوسل معمولا در دوران بلوغ شکل گرفته و در بیضه‌ی چپ رایج‌تر است. آناتومی بیضه‌ی چپ و راست متفاوت است. ممکن است این بیماری در هر دو بیضه بروز بکند، ولی این امر بسیار نادر است. این بیماری همیشه موجب کاهش تولید اسپرم نمی‌شود.

چرا واریکوسل میگیریم؟
عارضه واریکوسل در افراد چاق و همچنین افرادی که ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند بیشتر بروز می‌کند. ارثی بودن این عارضه هنوز به اثبات نرسیده است.
از منظر طب امروزی این بیماری در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم‌بندی می‌گردد. در نوع اولیه، هیچ عامل ایجادکننده مشخصی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دریچه‌های لانه کبوتری وریدهای بیضه، طولانی بودن مسیر این وریدها و احتمال اثر فشاری سایر عروق و احشاء شکمی مطرح می‌باشد ولی هنوز علت مشخصی برای آن ثابت نشده است. این نوع عامل عمده واریکوسل است.
نوع ثانویه که بدنبال وجود عامل مشخص ایجادکننده انسداد در عروق داخل شکم ایجاد می‌گردد، درصد کمی از واریکوسل‌ها را شامل می‌شود و علت ایجادکننده آن غالباً توده‌های شکمی، بخصوص تومورهای بدخیم می‌باشد که تشخیص آن مهم و حیاتی است.
از منظر طب سنتی علت واریکوسل تجمع خون سوداوی در عروق مذکور است.

علائم بیماری واریکوسل چیست؟
بیماری واریکوسل معمولا بدون علامت بوده و بطور اتفاقی، حین معاینه مشخص می‌گردد. در معاینه، بزرگی و تورم عروق بیضه، بخصوص در سمت چپ مشهود است و در حالت ایستاده و یا افزایش فشار شکمی تشدید می‌یابد و در حالت خوابیده از بین می‌رود (در صورتیکه تورم عروق در حالت خوابیده از بین نرفت، بایستی به نوع ثانویه آن شک کرد).
در صورتیکه علائم زیر را دارید، می‌توانید با مراجعه به یک اورولوژیست و انجام سونوگرافی تشخیص قطعی بدهید:
- ورم‌ها و برآمدگی‌های درون کیسه بیضه که البته دردناک نیستند
- رگ‌های بزرگ شده و پیچ خورده در کیسه بیضه
- درد در ناحیه کیسه بیضه که ممکن است با نشستن، پاشدن و سایر کشش‌های فیزیکی افزایش یافته، در روز شدیدتر شود و زمانی‌که به پشت دراز می‌کشید بهتر شود.
- بزرگی بیضه‌ها
- عدم تقارن بیضه‌ها
- درد بیضه
- ناباروری

عوارض واریکوسل چیست؟
در مورد خطرات واریکوسل باید گفت این وضعیت می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد. این بیماری در ۳۵ تا ۴۴ درصد مردان مبتلا به ناباروری اولیه و در ۴۵ تا ۸۱ درصد مردان مبتلا به ناباروری ثانویه وجود دارد. ناباروری اولیه به حالتی اشاره دارد که تلاش زن و شوهر برای بچه‌دارشدن پس از حداقل یک سال، بی‌نتیجه باقی بماند. ناباروری ثانویه مربوط به زوج‌هایی است که حداقل یک بار نتیجه گرفته‌اند، اما برای بار دوم نمی‌توانند بچه‌دار بشوند.

چطور می‌توان از بروز واریکوسل پیشگیری کرد؟
از مصرف غذاهای سودازا پرهیز کرده و از پوشیدن لباس‌های تنگ اجتناب کنید.
اگر دارای واریکوسل خفیف هستید نیز برای پیشگیری از بدتر شدن وضعتان، سرپا نباید بیاستید. کارهای ایستادنی نباید انجام دهید، سماق و آش سماق و سرکه شیره زیاد بخورید.
اگر دچار یبوست هستید آن را با مصرف خاکشیر و آب گرم درمان کنید.

درمان واریکوسل چگونه است؟
اگر واریکوسل برای فرد، عارضه‌ای ایجاد کند لازم است درمان انجام گردد. در غیر اینصورت احتیاجی به درمان نیست. واریکوسل یک بیماری خوش‌خیم است اما درمان دارویی ندارد و تنها روش درمان آن جراحی است که در ادامه توضیح داده خواهد شد. تصمیم‌گیری برای عمل بستگی به فاکتورهای گوناگونی مانند: شدت بیماری و سن بیمار و وضعیت باروری (تاهل و داشتن یا نداشتن فرزند) دارد.
جراحی واریکوسل یا به اصطلاح پزشکی واریکوسلکتومی بستن وریدهای بیضه مبتلا می‌باشد که پس از انسداد این وریدها به تدریج به دلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدودشده کوچک شده و از بین می‌رود و واریکوسل نیز برطرف می‌گردد. این اقدام از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم به طول 4 - 2 سانتی‌متر قابل انجام است.

انواع روش‌های جراحی واریکوسل
روش استاندارد طلایی جراحی واریکوسل:
روش اینگوینال میکروسکوپیک می‌باشد که با برش کوچک پایین شکم نزدیک خارج ریشه آلت و بالای بیضه و با کمک میکروسکوپ انجام می‌شود. مزیت این روش حفظ شریان (سرخرگ) و عروق لنفاوی و عصب می‌باشد و میزان عود نیز کمتر است.
روش جراحی اینگوینال:
تقریبا مانند روش اول است اما بدون میکروسکوپ انجام می‌شود و بنابراین عوارض آن بیشتر است.
روش جراحی رتروپریتوان:
این روش با برشی بالاتر از روش قبلی انجام می‌شود.
روش جراحی با لاپاروسکوپ:
این روش با ایجاد حدود سه سوراخ در شکم و فرستادن گاز به داخل شکم برای ایجاد فضای کافی برای کار انجام می‌شود. در این روش احتمال آسیب عروق بزرگ یا روده‌ها یا مثانه و… هر چند ناشایع وجود دارد.
روش آمبولیزاسیون:
از راه پوست که از راه وریدهای کنار ران به صورت موضعی لخته خون خود بیمار یا کویل یا مواد سنتتیک و مصنوعی دیگر به داخل وریدها فرستاده می‌شوند. این روش نیاز به متخصص رادیولوژی ماهر در این زمینه و تجهیزات پیشرفته دارد.

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.