چه کسانی زود یائسه میشوند؟

یائسگی در زنان به طور متوسط درسنین ۴۹ تا ۵۰ سالگی رخ می‌دهد. بروز یائسگی در سنین کمتر از ۴۰ سال، یائسگی زودرس یا POF است. تقریبا حدود یک درصد از زنان دچار یائسگی زودرس می‌شوند.
قطع شدن قاعدگی یا اختلال در نظم قاعدگی (کوتاه شدن فاصله بین قاعدگی‌ها یا افزایش فاصله‌ی بین آن‌ها) از علائم بروز یائسگی زودرس هستند. از علائم دیگر یائسگی زودرس می‌توان به خشکی واژن، گرگرفتگی، عصبی شدن و اختلالات خلق و خو اشاره کرد.
برای تشخیص یائسگی آزمایشات هورمونی برای فرد انجام می‌شود، افزایش هورمون‌های FSH و LH و کاهش استروژن در خون نشان‌دهنده بروز یائسگی است. اگر یائسگی در سنین کمتر از ۴۰ سال رخ دهد، باید بیمار برای بررسی ژنتیک و انجام کاریوتایپ به متخصص ژنتیک ارجاع داده شود.
در یائسگی زودرس سابقه خانوادگی عامل بسیار مهمی است به طوری‌که در ۱۰ درصد افراد دچار یائسگی زودرس سابقه خانوادگی وجود دارد. در عین حال عواملی مانند سابقه جراحی تخمدان برای رفع کیست در گذشته (جراحی تخمدان ممکن است با کاهش بافت تخمدان موجب یائسگی زودرس شود)، سابقه شیمی درمانی یا پرتو درمانی، رژیم‌های غذایی بسیار سخت، کاهش وزن خیلی شدید و استرس‌های خیلی ناگهانی و شدید در بروز یائسگی زودرس تاثیر گذار هستند.
افرادی که دچار یائسگی زودرس می‌شوند، معمولا به دلیل اینکه تخمدان‌هایشان عملکرد خوبی ندارند و تخمک‌های مناسب ندارند، برای بارداری کاندیدای تخمک اهدایی می‌شوند، این افراد باید از تخمک‌های فرد دیگری استفاده کنند. در عین حال رحم آن‌ها می‌تواند با هورمون درمانی برای یک بارداری موفق مناسب شود.
در بعضی از موارد که استرس عامل بروز یائسگی زودرس است، یائسگی می‌تواند برگشت‌پذیر باشد. این به این معناست که ابتدا به صورت موقتی تخمدان در یک شوک فرو می‌رود و کاهش عملکرد پیدا می‌کند همچنین علائم گرگرفتگی، افسردگی و اختلال قاعدگی را ایجاد می‌کند، اما ممکن است با رفع استرس و در صورت پایین بودن سن فرد، یائسگی مرتفع شود. در عین حال بروز یائسگی در بسیاری از موارد برگشت‌پذیر نیست.