بیماری پسوریازیس تناسلی، چیست و چه درمانی داره؟

پسوریازیس تناسلی نوعی بیماری پوستی است که آلت تناسلی و ناحیه اطراف آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این عارضه اساسا به علت ضعف دستگاه ایمنی بدن ایجاد می‌شود. برای درمان پسوریازیس تناسلی می‌توان از هیدروکورتیزون، کلسپتروژن و لیزر درمانی استفاده کرد.
در بیماری پسوریازیس مرتبط با دستگاه تناسلی علاوه بر ناحیه تناسلی، بسیاری از افراد ممکن است همزمان دچار خارش و بروز لکه‌های قرمز در دیگر قسمت‌های بدن نیز شوند. اگر فکر می‌کنید به این بیماری مبتلا هستید، سریعا با پزشک خود صحبت کنید. این بیماری قابل درمان نیست، اما می‌توانید از روش‌هایی برای تسکین علائم و بهبود سلامت پوست خود استفاده کنید. در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوین ارائه شده در فهرست موضوعی زیر به موضوع دلخواه خود برسید.
-علت
-علائم
-تشخیص
-درمان

پسوریازیس تناسلی چیست؟
پسوریازیس تناسلی یک بیماری مقاربتی نیست و واگیر هم ندارد. اما ممکن است بر روی روابط جنسی شما تاثیر گذارد. همچنین، نسبت به دیگر انواع پسوریازیس، سخت‌تر درمان می‌شود. هم مردان و هم زنان می‌توانند به پسوریازیس تناسلی دچار شده و این شرایط بر لذت جنسی و کیفیت زندگی افراد تاثیر خواهد گذاشت. از آنجایی که پوست اندام‌های تناسلی بسیار حساس است، علائم این عارضه معمولا بدتر از دیگر انواع پسوریازیس است. خراشیدگی، التهاب و تاول پوست می‌توانند منجر به عفونت‌های ثانویه در آلت تناسلی یا مقعد شده و برخی از درمان‌های پسوریازیس می‌توانند باعث افزایش درد و تحریک پذیری به ویژه در زمان رابطه جنسی شوند.

علت
در زمان ابتلا به پسوریازیس، سلول‌های پوستی بسیار سریع‌تر از حد طبیعی رشد می‌کنند. در این حالت، بدن نمی‌تواند همه آن‌ها را از بین برده و در نتیجه باعث بروز لکه‌های قرمز، پوسته پوسته و خشک می‌شود. پسوریازیس تناسلی اساسا به علت ضعف دستگاه ایمنی بدن ایجاد می‌شود. در شرایط عادی، دستگاه ایمنی به میکروب‌های ناقل بیماری حمله می‌کند، اما در صورت ابتلا به پسوریازیس، دستگاه ایمنی به سلول‌های سالم پوست حمله خواهد کرد.
عوامل وراثتی نیز ممکن است در ابتلا به پسوریازیس تناسلی نقش داشته باشند. اما این بدان معنا نیست که اگر فردی در خانواده به این بیماری مبتلا باشد، شما هم حتما مبتلا خواهید شد. به یاد داشته باشید که شما مبتلا به پسوریازیس نخواهید شد مگر اینکه چیزی آن را تحریک کند. عوامل محرک زا برای همه افراد یکسان نیست. شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از:
- عفونت
- آسیب‌های پوستی
- داشتن اضافه وزن
- سیگار کشیدن
- نوشیدن زیاد الکل
- فشار و استرس
- برخی دارو‌ها
- هوای سرد
این عوامل همچنین می‌توانند موجب عود مجدد پسوریازیس شوند. آشنایی با کنترل و مدیریت این عوامل می‌تواند به بهبود علائم کمک کرده و احتمال عود مجدد بیماری را کاهش دهد.

علائم
پسوریازیس می‌تواند بر روی اندام تناسلی و قسمت‌های اطراف آن ایجاد شود:
-ناحیه شرمگاهی
-بالای ران
-ناحیه بین ران و کشاله ران
-مقعد و شکاف باسن
شکل پسوریازیس در این مناطق اغلب متفاوت است. پسوریازیس معکوس، شایع‌ترین نوع پسوریازیس تناسلی است که باعث بروز لکه‌های صاف و قرمز روشن می‌شود. شما معمولا فلس‌های نقره‌ای را نخواهید دید، زیرا به هنگام راه رفتن و حرکت از بین خواهند رفت.

علائم پسوریازیس تناسلی
زنان ممکن است پلاک‌های خاکستری و پوسته پوسته بر روی مهبل خود داشته باشند، اما لکه‌ها در لایه‌های پوستی اغلب قرمز براق هستند. در مردان، لکه‌های کوچک قرمز رنگ ممکن است بر روی آلت تناسلی یا سر آن ایجاد شوند. لکه‌های پوسته پوسته و خشک، بیشتر در مردان ختنه شده شایع است.
از آنجایی که آلت تناسلی بسیار حساس است، شدت علائم پسوریازیس شدیدتر هستند. این علائم عبارتند از:
۱. خارش زیاد
بسیاری از افراد دچار خارش زیاد و شدید می‌شوند که بدترین بخش این بیماریست. احساس خارش می‌تواند فرد را در طول شب بیدار نگه داشته و حتی خارش شدید باعث خونریزی شود.
۲. .سوزش
در پسوریازیس تناسلی، ممکن است احساس کنید که یک کبریت داغ بر روی پوست شما قرار گرفته است. عرق، گرما و سایش می‌توانند این وضعیت را بدتر کنند.
۳. درد
پسوریازیس همیشه دردناک نیست، اما نادیده گرفتن آن سخت است. تحرک یا عرق باعث تحریک پذیری بیشتر پوست می‌شوند. ورزش و رابطه جنسی می‌توانند علائم را بدتر کنند. در برخی افراد، حتی نشستن هم ممکن است باعث ایجاد درد شود.
۴. عفونت
پوست نازک و ظریف به راحتی شکافته شده و باعث خونریزی می‌شود. در این شرایط، احتمال ابتلا به عفونت‌های باکتریایی یا قارچی افزایش پیدا می‌کند. اگر هم زمان دچار عفونت و پسوریازیس هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. در این شرایط، ممکن است نیاز به درمان‌های متفاوتی داشته باشید.

تشخیص
پزشک برای تشخیص پسوریازیس تناسلی، علائم و ظاهر پوست را با دقت بررسی خواهد کرد. در صورت عدم اطمینان در تشخیص، پزشک ممکن است برای بررسی بیماری‌های منتقله جنسی، عفونت، بیماری‌های التهابی یا سرطان، نمونه پوست را آزمایش کند. اغلب، اگر فرد زخم و ضایعات مشابه به پسوریازیس در دیگر قسمت‌های بدن داشته باشد، این امر نشان می‌دهد که زخم‌ موجود در آلت تناسلی نیز پسوریازیس است.

درمان
-معمولا برای درمان کوتاه مدت پسوریازیس تناسلی، داروی هیدروکورتیزون (۱.۰ درصد) توصیه می‌شود. برای درمان طولانی مدت، کلسپتروژن (کرم ویتامین D) در نظر گرفته می‌شود.
پسوریازیس تناسلی (درمان با هیدروکورتیزون)
-اگر، فرد دچار عفونت شود، ممکن است آنتی بیوتیک‌های موضعی نیز تجویز شوند. همچنین، پزشک ممکن است برای تسکین و پیشگیری از خشکی و خراشیدگی پوست، روان کننده یا نرم کننده تجویز کند.
- علاوه بر این، برای درمان پسوریازیس تناسلی می‌توان از دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند تاکرولیموس و پیمکرولیموس نیز استفاده کرد.
پسوریازیس تناسلی (درمان با پیمکرولیموس)
-پس از کاهش حساسیت پوستی، لیزر درمانی نیز می‌تواند به بهبود پسوریازیس تناسلی کمک کند.
-اگر روش‌های گفته شده موثر نباشند، می‌توان برای کوتاه مدت و تحت نظارت یک متخصص پوست، از استروئید‌های قوی در مقادیر کم استفاده کرد.
اگر پسوریازیس، کل ناحیه تناسلی را در بر گرفته باشد یا اگر درمان‌های موضعی مفید واقع نشوند، ممکن است نیاز به درمان سیستمیک داشته باشید. گزینه‌ها عبارتند از:
-متوتروکسات: نوعی داروی ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARD) است که برای درمان آرتریت روماتوئید و دیگر بیماری‌های روماتیسمی استفاده می‌شود.
-آسیترتین: یک نوع داروی رتینوئید خوراکیست که باعث کاهش التهاب می‌شود.
-دارو‌های بیولوژیک مانند آدالیمومب، آباتاسپت، اتانرسپت و ریتوکسیماب که در سیگنال‌های ایمنی که موجب تحریک علائم خود ایمنی می‌شوند، اختلال ایجاد می‌کنند.