بچه پشت سر هم، خوب یا بد؟

مادران به دلایل زیاد از جمله مشغله و نیاز به مرخصی‌های بعد از زایمان سعی می‌کنند فرزندان خود را با اختلاف سنی کمتر و پشت سر هم به دنیا بیاورند تا به عبارتی هر دو باهم بزرگ شوند و یک تیر و دو نشان زده باشند. اما باید گفت: زندگی با دو بچه پشت سر هم و زیر دو سال که هر دو به مادر نیاز دارند کار ساده‌ای نیست. در این گزارش نگاهی به زندگی این مادران داریم.

دو بچه پشت سر هم خوبه یا بد؟!
تجربه یک مادر، زمانی که مارگارت توانست پس از چند ماه درمان ناباروری، دخترش را به دنیا بیاورد، کینلون مادری از نیوجرسی به سختی داشت زندگی با دو فرزند را تصور می‌کرد این در حالی بود که فرزند اولش تازه ۵ ماهه شده بود. درباره این اتفاق یک متخصص قلب از مینه‌سوتا می‌گوید این روند رو به رشد در مادران به تازگی زیاد دیده می‌شود که دو حاملگی خود را در کنار هم قرار می‌دهند.
مادر دیگری از وین که دو بچه پشت سر هم و با اختلاف سنی ۱۶ ماه دارد می‌گوید شما برای کار‌های بچه‌ها خیلی راحت‌تر خواهید بود.
پوشک کردن، خواباندن، آموزش دستشویی رفتن و همه فعالیت‌ها را شما همزمان برای دو بچه انجام می‌دهید. با این حال برخی معتقدند این کار تمام زمان مادران را می‌گیرد و آن‌ها وقتی برای خود ندارند. در اینجا ما آموزش‌هایی برای هماهنگ کردن کار‌ها در زندگی با دو بچه زیر دو سال به شما می‌دهیم.

غرق شدن در خواب بچه‌ها و بی خوابی مادر
مادری که دختر و پسرش تنها ۱۶ ماه فاصله سنی داشتند از تجربه خود چنین می‌گوید: همیشه انگار یک بچه بالا بود و دیگری پایین. این یعنی هیچ وقتی برای استراحت این مادر وجود نداشت.

راه‌حل
شما باید خواب خود را با بچه‌ها تنظیم کنید. زمانی که فرزند کوچک‌تر شما ۶ ماه اول زندگی‌اش را می‌گذراند روزانه او را عادت دهید ساعت خوابش با فرزند بزرگ‌تر همزمان شود. این کار را می‌توانید با تغییر ساعت خواب از روزی ۱۵ دقیقه شروع کنید به طوری که در نهایت خواب دو فرزند شما باهم هم‌زمان شود. در این صورت شما هم فرصت خوبی برای استراحت کنار آن‌ها خواهید داشت.
تجربه یک مادر از مینه‌سوتا می‌گوید:من بچه کوچک‌تر را که به خواب بیشتری نیاز داشت زودتر می‌خواباندم و به این شکل فرصت داشتم تا نیم ساعت با فرزند بزرگ‌تر وقت برای خوابیدن بگذارم. تا زمانی که بچه کوچکم ۱۲ ماهه شد این روش بسیار تأثیر گذار بود.

رسیدگی به دو بچه شیر به شیر
یک مادر از تجربه خود در این زمینه چنین می‌گوید: بعد از اینکه دختر دومم به دنیا آمد، فرزند بزرگم تنها ۲۰ ماه داشت. اولین روزی که با هر دوی آن‌ها در خانه تنها بودم یک لحظه هر دو همزمان از خواب بیدار شدند، من در راهرو ایستاده بودم و درحالی‌که به چپ و راست نگاه می‌کردم و گریه می‌کرم فقط به خودم می‌گفتم الآن باید چه‌کار کنم؟

راه‌حل
بهترین راه این است که شما با توجه به نوع نیاز جسمی بچه‌ها پاسخ‌گویی به آن‌ها را در الویت قرار دهید. اگر فرزند نوپای شما فقط برای اینکه دستش به توپ نمی‌رسد گریه می‌کند، ولی نوزاد نیاز به غذا خوردن دارد حتماً باید اول نیاز نوزاد برطرف شود. ولی اگر فرزند بزرگ‌تر زمین خورده و نیاز به کمک دارد و نوزاد برای جلب توجه و آغوش شما گریه می‌کند باید اول به فرزند بزرگ‌تر رسیدگی کنید.
جولی کول مادری از کانادا بود که بعد از ۶ فرزند پرستاری از نوزاد در کنار فرزند بزرگ‌تر را یاد گرفته بود می‌گفت: من همیشه وسایلی برای ساکت کردن نوزاد در کنار خودم داشتم حتی در ماشین هم گاهی به کمک آغوشی می‌توانستم درحالی‌که به فرزند بزرگ‌تر رسیدگی می‌کنم نوزادم را آرام نگه دارم.

غذا دادن
وقتی بچه‌ها در دو سن مختلف هستند تهیه غذا برای آن‌ها سخت‌تر می‌شود.
زندگی با دو بچه پشت سر هم و زیر دو سال برای جلوگیری از حسادت فرزند اول به او مسئولیت‌های بزرگ‌سالی مناسب سنش بدهید.

راه حل
فرانک می‌گوید وقتی فرزندم به سن غذا خوردن رسید من برایش غذای کودک آماده می‌کردم، اما زمانی که بچه دومم متولد شد برای اینکه بتوانم غذای هر دو را تهیه کنم باید تبدیل به یک مخلوط کن می‌شدم؛ بنابراین وقتی فرزند دومم متولد شد کم‌کم به پسر بزرگم آموزش دادم خودش غذایش را بخورد تا من وقت بیشتری برای بودن کنار آن‌ها و تهیه غذای نوزاد داشته باشم. با این روش خیلی سریع می‌توانستم غذا‌های آماده شده را برای بچه ۱۸ ماهه‌ام گرم کنم و به او بدهم.

بیرون رفتن
مادری با دو فرزند پشت سر هم و با اختلاف سنی ۲۱ ماه می‌گوید بیرون بردن بچه‌ها برای بازی در پارک همیشه یک کار وقت‌گیر و طولانی است که حداقل یکی ساعت زمان می‌برد.
راه حل دیگر بیرون رفتن با دوستان است.

راه‌حل
مادری که دو فرزند را با اختلاف سنی ۳ ماه به فرزندخواندگی پذیرفته بود می‌گفت: من همیشه وسایل موردنیاز آن‌ها را در صندوق‌عقب ماشین داشتم بنابراین بیرون رفتن برای ما زمان زیادی نمی برد. راه‌حل دیگر آشنایی با مادران و بیرون رفتن با دوستان است در این شرایط شما می‌توانید از همراهتان بخواهید دقایقی فرزند بزرگ شما را نگه دارد تا بتوانید به فرزند کوچک خود رسیدگی کنید.

تقسیم عشق و علاقه
یکی از سخت‌ترین کار‌ها برای مادران در این شرایط این است که به فرزند بزرگ‌تر توضیح دهند نوزاد به دنیا آمده اسباب‌بازی نیست.

راه‌حل
یک روانشناس متخصص خانواده و اطفال در این رابطه می‌گوید: بهترین راه برای جلوگیری از حسادت فرزند اول این است که به او مسئولیت‌های بزرگ‌سالی مناسب به سنش بدهید. مثلاً برای تعویض پوشک بچه از او کمک بخواهید و بگویید پوشک را برایتان بیاورد. با این روش شما به او می‌فهمانید که هم به شما کمک کند و هم رسیدگی به فرزند کوچک‌تر جلوی حس حسادت او را می‌گیرد.