بیماری هیدروسل در مردان، بهترین راه درمان

هیدروسل خفیف معمولا بدون درد و یا هر گونه عارضه دیگری بوده و هیچ تهدیدی برای بیضه ها نیست مگر اینکه بزرگ شود و اثر فشاری آن و گرمای ناشی از تجمع مایع دور بیضه، سبب آسیب به بیضه شود.
اگر شما تورم کیسه ی بیضه داشته باشید، باید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک شما دیگر علل محتمل و خطرناک تر مانند سرطان بیضه را رد کند.

علل ایجاد هیدروسل
در اواخر بارداری، بیضه نوازادان پسر از شکمشان به درون کیسه ی بیضه نزول پیدا می کند. کیسه ی بیضه از جنس پوست بوده که در هنگام نزول بیضه ها، آن ها را دربر می گیرد.
هر بیضه دارای یک کیسه در اطراف خود است که حاوی مایع است. به طور طبیعی، این کیسه خود را می بندد و بدن طی سال اول نوزادی مایع آن را جذب می کند. با این حال، این برای نوزادان با هیدروسل اتفاق نمی افتد. نوزادانی که زودتر به دنیا می آیند (تولد نارس) بیشتر در خطر ابتلا به هیدروسل هستند.
همچنین هیدروسل می تواند در بزرگسالی، بیشتر در مردان بالای ۴۰ سال بروز کند. معمولا این اتفاق زمانی می افتد که کانالی که بیضه از طریق آن نزول پیدا می کند کاملا بسته نشود و یا کانال دوباره باز شود. این موضوع می تواند باعث آن شود که مایع از شکم به کیسه ی بیضه منتقل شود.
همچنین هیدروسل می تواند در اثر التهاب یا آسیب به کیسه ی بیضه یا مسیر کانال ایجاد شود. التهاب ممکن است در اثر عفونت (اپیدیدیمیت) یا بیماری های دیگر باشد.

انواع هیدروسل
هیدروسل دو نوع مرتبط و غیر مرتبط دارد.
هیدروسل غیر مرتبط زمانی اتفاق می افتد که کیسه بسته شود، اما بدن شما مایع را جذب نکند. مایع باقی مانده معمولا در مدت یک سال جذب بدن می شود.
هدروسل مرتبط زمانی اتفاق می افتد که تمام مسیر کیسه ی اطراف بیضه ی شما بسته نشود. این موضوع به مایع اجازه می دهد که به داخل و بیرون جریان داشته باشد.

علائم هیدروسل
معمولا هیدروسل باعث ایجاد درد نمی شود. معمولا تنها علامت هیدروسل تورم کیسه ی بیضه است. مردان بزرگسال مبتلا به هیدروسل ممکن است احساس سنگینی در کیسه ی بیضه داشته باشند. در بعضی موارد، ممکن است ورم در صبح بدتر از شب باشد.
در صورتی که خود یا کودکتان درد ناگهانی یا شدیدی در کیسه ی بیضه داشتید، به پزشک مراجعه کنید. این علامت ممکن است تظاهر یک مشکل دیگر به نام پیچ خوردگی بیضه باشد. پیچش بیضه زمانی اتفاق می افتد که بیضه بپیچد، معمولا در اثر جراحت یا تصادف.
پیچش بیضه شایع نیست، اما به این دلیل که می تواند باعث انسداد خون رسانی بیضه شود و در صورت عدم درمان در نهایت باعث نازایی می شود، یک اورژانس پزشکی به حساب می آید.
اگر فکر می کنید خود یا کودکتان دچار پیچش بیضه شده اید، به سرعت به اورژانس مراجعه کنید یا با ۱۱۵ تماس بگیرید. این مشکل نیاز به رسیدگی و درمان فوری دارد.

تشخیص هیدروسل
برای تشخیص هیدروسل، پزشک یک معاینه ی بالینی انجام خواهد داد. اگر شما دچار هیدروسل باشید، کیسه ی بیضه ی شما متورم خواهد شد، اما دردی نخواهید داشت. پزشک از میان کیسه ی پر از مایع نمی تواند به خوبی بیضه ی شما را احساس کند.
پزشک ممکن است برای وجود درد واکنشی بیضه شما را بررسی کند و یا به کیسه ی بیضه شما نور بتاباند. این کار به پزشک اجازه میدهد که ببیند آیا مایع در کیسه ی بیضه تجمع یافته است یا خیر.
اگر مایع وجود داشته باشد، کیسه ی بیضه به نور اجازه ی عبور می دهد و کیسه ی بیضه ی شما در اثر عبور نور، روشن به نظر خواهد رسید. با این حال اگر کیسه ی بیضه ی شما در اثر یک توده ی جامد (سرطان) متورم شده باشد، نور نمی تواند از کیسه ی بیضه عبور کند. این آزمایش نمی تواند تشخیص قطعی را مشخص کند، اما می تواند بسیار کمک کننده باشد.
همچنین ممکن است پزشک روی شکم شما فشار وارد کند تا وجود مشکل دیگری به نام فتق اینگوینال را ارزیابی کند، همچنین ممکن است پزشک برای بررسی این مشکل از شما بخواهد که سرفه کنید یا خم شوید. این مشکل می تواند زمانی اتفاق افتد که قسمت کوچکی از روده از یک نقطه ی ضعیف شده در دیواره ی شکمی و از طریق کانال مغبنی بیرون بزند. در حالی که این مشکل معمولا تهدید کننده ی حیات نیست، ممکن است پزشک برای درمان آن انجام جراحی را توصیه کند.
ممکن است برای بررسی عفونت یک نمونه ی خون یا ادرار از شما بگیرند. غالبا، ممکن است پزشک برای ارزیابی فتق، تومور، یا دیگر علت های ممکن برای تورم کیسه ی بیضه یک سونوگرافی برای شما درخواست کند.

درمان هیدروسل
اگر نوزاد شما هیدروسل داشته باشد، احتمال دارد که حدود بعد از یک سال خود به خود برطرف شود. اگر هیدروسل خود به خود برطرف نشود یا بزرگ تر شود، ممکن است نیاز باشد که یک اورولوژیست او را جراحی کند.
هیدروسل خفیف معمولا نیاز به درمان ندارد درصورتیکه هیدروسل باعث ایجاد عارضه و یا ناراحتی شود و یا از نوع مرتبط باشد (نوعی از هیدروسل که با فتق همراهی دارد) انگاه هیدروسل از طریق جراحی اصلاح می شود.
حمام نمکی Epsom را امتحان کنید: اگر یک تورم بدون درد در بیضه (ها) / اسکروتوم خود مشاهده کنید، به آب گرم حداقل چند فنجان نمک اپسوم اضافه کنید و در فاصله ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در وان استراحت کنید.
گرمای آب می تواند حرکت مایعات بدن را تحریک کند (این ممکن است باعث انسداد مجدد شود) و نمک می تواند از طریق پوست شما مایع و تورم را کاهش دهد. نمک اپسمی نیز یک منبع غنی از منیزیم است که کمک می کند تا ماهیچه ها / تاندون ها را آرام کنید و هر حساسیتی را تسکین دهید.
اگر درد همراه با هیدروسل شما وجود داشته باشد، آب گرم (یا هر منبع گرما) می تواند التهاب ایجاد کرده و علائم شما را بدتر کند.
حمام را بیش از حد داغ نکنید (برای جلوگیری از سوزش) و در وان برای مدت طولانی ننشینید.
جراحی هیدروسل
جراحی هیدروسل بصورت سرپایی (Day Care) و تحت بی حسی موضعی و یا بیهوشی خفیف بوده و بیمار غروب روز جراحی از بیمارستان مرخص است.
یک برش کوچک روی شکم یا کیسه ی بیضه شما زده می شود (بستگی به این دارد که محل هیدروسل کجا باشد) و با جراحی هیدروسل را برمی دارند. به احتمال زیاد جراح شما یک پانسمان بزرگ روی محل برش قرار می دهد. براساس اندازه و محل هیدروسل، ممکن است نیاز به یک لوله ی تخلیه برای چند روز داشته باشید.
خطرات مرتبط با عمل شامل موارد زیر هستند:
- لخته شدن خون یا خونریزی
- صدمه به کیسه ی بیضه، مانند آسیب به عصب
- عفونت
کمپرس یخ، بیضه بند پشتیبان و استراحت مطلق، ناراحتی بعد از جراحی را کاهش خواهد داد. پزشک شما یک معاینه ی عمومی برای شما انجام خواهد داد، زیرا بعضی اوقات هیدروسل ممکن است دوباره بازگردد.
آسپیراسیون با سوزن جهت درمان هیدروسل
یکی دیگر از گزینه های درمان هیدروسل تخلیه ی آن با یک سوزن بلند است. سوزن به درون کیسه وارد خواهد شد تا مایع را خارج کند. در بعضی از موارد، ممکن است دارویی تزریق شود تا از پر شدن دوباره ی کیسه جلوگیری کند.
به علت احتمال بالای عود آسپیراسیون با سوزن برای کسی توصیه می شود که در خطر بالای عوارض حین جراحی قرار داشته باشد. شایع ترین عارضه ی جانبی آسپیراسیون با سوزن، درد گذرا در کیسه ی بیضه و خطر عفونت می باشد.

بعد از جراحی چه انتظاری داشته باشم؟
چه این که هیدروسل خود به خود برطرف شود چه با جراحی آن را درمان کنید، چشم انداز آن بسیار عالی است. اگر شما جراحی کنید، درد احتمالا حدود یک هفته بعد برطرف می شود. در صورت لزوم ممکن است پزشک برای شما مسکن تجویز کند.
احتمالا ۱الی ۲ هفته نتوانید به فعالیت های طبیعی خود بازگردید. این شامل پرهیز از باز نشستن، مانند دوچرخه سواری، برای حداقل سه هفته است. همچنین در این زمان باید از انجام دیگر فعالیت های تنش زا خودداری شود.
بخیه های محل برش جذبی بوده و خود به خود از بین می روند، اما ممکن است پزشک شما بخواهد که چند هفته بعد آن را بررسی کند. پاک نگه داشتن محل با استفاده از دوش گرفتن می تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.