علت التهاب بیضه، درمان های خانگی

التهاب بیضه و یا ارکیت یکی از عارضه های مربوط به بیضه های آقایان است که معمولا بسیار دردناک بوده و می تواند یک یا هردو بیضه را درگیر کند. ارکیت معمولا با علائمی همچون احساس سنگینی در بیضه ها، تغییر رنگ مایع منی، درد و تورم و ... مشخص می شود.

التهاب بیضه چیست؟
التهاب بیضه به التهاب یک یا هر دو بیضه در آقایان گفته می شود که معمولآ در اثر عفونت ایجاد می شود. این عارضه ممکن است در نتیجه گسترش باکتری ها از طریق خون از سایر نقاط بدن شما به وجود آید همچنین می تواند پیشرفت اپیدیدیمیت، یعنی عفونت مجرایی باشد که مایع منی را از بیضه ها حمل می کند. به این بیماری اپیدیدیمو- ارکیت گفته می شود.

بیماری اورکیت چیست؟
اگر می پرسید که ارکیت چیست، باید به شما بگوییم ارکیت نام دیگر بیماری التهاب بیضه است که در پاراگراف قبلی به طور کامل توضیح داده شده است. در ادامه به علل ایجاد کننده التهاب بیضه و یا همان ارکیت، راه های تشخیص و درمان آن می پردازیم.

علل التهاب بیضه
باکتری ها و ویروس ها هردو می توانند باعث بروز این عارضه شوند.
- باکتری هایی که معمولآ باعث ایجاد التهاب بیضه می شوند شامل اشریشیاکلی، استافیلوکوک و استرپتوکوک هستند. عفونت پروستات ممکن است همراه با التهاب بیضه ها باشد. اپیدیدیمیت ( التهاب مجاری پشت بیضه) نیز می تواند به ارکیت منجر شود.
- باکتری‌هایی که باعث بیماری های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس می شوند، نیز می توانند آقایانی که فعالیت جنسی دارند و معمولآ در سنین بین ۱۹ تا ۳۵ سالگی هستند، را مبتلا کند. در صورتی که شرکای جنسی متعدد دارید که ارتباط جنسی پر خطر و محافظت نشده دارید یا مبتلا به بیماری های مقاربتی هستید و یا اگر شما سابقه بیماری های مقاربتی داشته باشید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری خواهید بود.
- ویروسی که مسبب ایجاد بیماری اوریون است، نیز می تواند باعث ابتلا به التهاب بیضه شود. که بیشتر در بین پسران جوان (
در پسران کمتر از ۲۰ سال نادر است) شایع است. التهاب بیضه چهار تا شش روز پس از شروع اوریون آغاز می شود. یک سوم پسرانی که مبتلا به اوریون می شوند دچار التهاب بیضه شده و وضعیتی به نام آتروفی بیضه ( کوچک شدن بیضه ها) ایجاد می گردد. به همین دلیل مهم است که همه کودکان، به ویژه پسران به وسیله واکسن در برابر بیماری اوریون محافظت شوند.
- در صورتی که واکسیناسیون مناسبی علیه اوریون نداشته باشید، در صورت ابتلا به عفونت مجاری ادراری، اگر بیشتر از ۴۵ سال سن داشته باشید، یا اگر مکررآ سوند در مثانه تان قرار گرفته باشد، ممکن است در معرض التهاب بیضه قرار بگیرید.

علائم التهاب بیضه
در صورت ابتلا به این عارضه، احتمالآ در یک یا هر دو بیضه درد شدیدی شروع می شود که ممکن است به کشاله ران گسترش یابد.
- ممکن است یک با هر دو بیضه شما حساس، متورم، قرمز یا بنفش رنگ خواهد شد.
- احتمالآ احساس سنگینی در بیضه متورم خواهید داشت.
- این امکان وجود دارد که در مایع منی شما خون مشاهده شود.
- علائم دیگر شامل تب بالا، حالت تهوع، استفراغ، ادرار با درد، یا درد هنگام مدفوع، درد کشاله ران، درد در هنگام مقاربت و احساس بیماری است.
در اپیدیدیمو- ارکیت علائم مشابه التهاب بیضه هستند و ممکن است به سرعت شروع شوند یا به تدریج پیشرفت کنند.
- التهاب بیضه در یک یا چند روز باعث ایجاد ناحیه موضعی درد و تورم در بیضه می شود.
- بعدآ عفونت افزایش یافته و کل بیضه را درگیر می کند.
- درد یا سوزش احتمالی قبل یا بعد از ادرار و ترشحات آلت نیز دیده می شود.

چه زمانی باید کمک های پزشکی دریافت کنید؟
بیشتر موارد ارکیت ناشی از باکتری ها بلافاصله نیاز به آنتی بیوتیک دارند. اگر شک دارید که به این بیماری مبتلا شده اید یا متوجه قرمزی، تورم، درد و نیز کیسه بیضه ملتهب، فورآ با پزشک خود تماس بگیرید. مراقبت های پزشکی را نباید به تعویق بیاندازید. اگر قادر به تماس فوری با پزشک نیستید، یا اگر علیرغم مصرف آنتی بیوتیک، وضعیت شما رو به وخامت است، به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.
مرکز درمانی شما ممکن است یک سری آزمایشات تشخیصی را انجام دهد.
- سونوگرافی بیضه ملتهب ( یا هر دو بیضه) می تواند تفاوت بین ارکیت و پیچ خوردگی، که یکی دیگر از شرایط دردناک و بالقوه خطرناک است، را تشخیص دهد.
- با معاینه رکتوم، پزشک شما پروستات را برای یافتن عفونت بررسی می کند. این آزمایش ضروری است زیرا در صورت عفونت پروستات باید از درمان آنتی بیوتیکی برای مدت زمان طولانی استفاده شود.
- به منظور بررسی وجود بیماری های مقاربتی و سایر باکتری هایی که ممکن است مسئول عفونت باشند، یک نمونه ادرار از بیمار گرفته می شود.
- در صورت مشکوک بودن به بیماری مقاربتی، نمونه خون برای تشخیص بیماری ایدز و سفلیس گرفته می شود.

درمان های خانگی برای التهاب بیضه
مراقبت در منزل در کنار درمان صحیح پزشکی می تواند به بهبود علائم بیماری التهاب بیضه کمک کند.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن ( مثلآ ادویل و موترین) ناپروکسین یا آستامینوفن ممکن است به تسکین درد کمک کند.
- بلند کردن اسکروتوم به وسیله شلوارک مخصوص یا تسمه محافظ می تواند احساس راحتی را افزایش دهد.
- استفاده از بسته های یخ بر روی موضع
یخ نباید به طور مستقیم روی پوست گذاشته شود زیرا ممکن است باعث ایجاد سوختگی در اثر انجماد شود. بلکه باید آن را در یک پارچه نازک بپیچید و روی بیضه بگذارید.
بسته یخ را می توان هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه و چند بار در روز و تا دو روز استفاده کرد. این امر به کاهش تورم و درد کمک می کند.

درمان های پزشکی برای التهاب بیضه
بیشتر موارد ارکیت و اپیدیدیمو- ارکیت، به آنتی بیوتیک نیاز دارند. درمان آنتی بیوتیکی برای درمان عفونت و جلوگیری از شیوع آن ضروری است.
- اکثر آقایان مبتلا با حداقل ۱۰ روز مصرف آنتی بیوتیک در خانه درمان می شوند. در صورت درگیر شدن پروستات، دوره های طولانی تر نیز ضروری است.
- اگر تب ، حالت تهوع و استفراغ دارید یا بسیار بیمار هستید، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای تزریق آنتی بیوتیک داشته باشید.
- التهاب بیضه ناشی از اوریون طی یک تا سه هفته برطرف خواهد شد. علائم خود را با روش های مراقبت در منزل درمان کنید.
- آقایان جوان و فعال جنسی باید اطمینان حاصل کنند که همه شرکای جنسی آنان نیز تحت درمان قرار گیرند. آنها باید از کاندوم استفاده کنند یا تا زمان اتمام دوره درمان و مصرف آنتی بیوتیک ها و رفع همه علائم، باید از رابطه جنسی خودداری کنند. در پایان دوره درمان با آنتی بیوتیک، برای ارزیابی مجدد به پزشک معالج خود مراجعه کنید. در صورت بدتر شدن علائم در هر زمان، با پزشک تان تماس بگیرید یا به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

پیشگیری از ارکیت
در موقعیت های پر خطر که ممکن است در معرض بیماری های مقاربتی قرار بگیرید، از رابطه جنسی پرهیز کنید. استفاده از کاندوم بروز بیماری های مقاربتی را کاهش می دهد. بعلاوه آقایان بالای ۵۰ سال باید در آزمایشات سالانه، پروستات خود را بررسی کنند.

چشم انداز التهاب بیضه
برای برخی از آقایان که مبتلا به التهاب بیضه هستند، بیضه مبتلا کوچک شده و عملکرد خود را از دست می دهد. هر چه مدت زمان بیشتری معالجه را به تأخیر بیندازید، احتمال آسیب دیدگی بیضه بیشتر می شود. التهاب بیضه درمان نشده می تواند منجر به ناباروری، از بین رفتن یک یا هر دو بیضه شود.