مشکلات رابطه زناشویی، انتقال بیماری

آیا آماده اید که از سلامتی تان در مقابل بیماری های آمیزشی یا عفونت های منتقله جنسی، محافظت کنید؟ برخی از این عفونت ها آشناترند (برای مثال ممکن است درباره کلامیدیا، سوزاک، تبخال تناسلی یا HIV شنیده باشید).

بیماری های آمیزشی STD یا STI؟
برخی از کارشناسان استفاده از اصطلاح "STI" (عفونت های منتقله آمیزشی) را ترجیح می دهند. STI شامل تمام انواع عفونت هایی است که می توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند. اما خیلی از این بیماری ها هستند که کمتر درباره آن ها صحبت شده است. با آشنا شدن با این انواع رایج STD می توانید از خودتان و افرادی که دوستشان دارید در مقابل مشکلات آینده محافظت کنید.

زگیل‌ تناسلی (HPV) یکی از بیماری های آمیزشی
حتما نیازی نیست که دخول جنسی داشته باشید تا بیماری های آمیزشی یا عفونت های منتقله جنسی، به سلامتی تان آسیب بزنند. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) سبب ایجاد زگیل تناسلی می شود و می تواند از طریق تماس نزدیک از پوست یک فرد به فرد دیگر منتقل شود. برخی از انواع HPV سبب سرطان دهانه رحم و مقعد می شوند و واکسن هایی برای محافظت در مقابل خطرناک ترین انواع HPV وجود دارد.
سایر انواع HPV سبب زگیل تناسلی می شوند که این زگیل ها می توانند برآمده یا صاف باشند و گاهی شکلی شبیه گل کلم داشته باشند. HPV می تواند حتی توسط افرادی که هیچ زگیل مشهود یا علائم دیگری ندارند نیز منتقل شود.

علائم HPV
زگیل های تناسلی می توانند بزرگ یا کوچک، صاف یا برآمده باشند. این زگیل ها اغلب به عنوان برآمدگی های کوچک یا گروهی از برآمدگی ها در ناحیه تناسلی ظاهر می شوند و می توانند شکلی شبیه گل کلم داشته باشند.

واکسن HPV
یکی از واکسن هایی که برای پیشگیری از HPV استفاده می شود در سه تزریق مورد استفاده قرار می گیرد. دومین تزریق ۱ یا ۲ ماه پس از اولین تزریق صورت می گیرد. سومین تزریق نیز ۶ ماه پس از اولین تزریق صورت می گیرد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری پیشنهاد می دهد که دخترها و پسرها در سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی واکسینه شوند.
اگر واکسن HPV را در کودکی دریافت نکنید، زنان می توانند این واکسن را در ۲۶ سالگی دریافت کنند و مردان نیز می توانند آن را در ۲۱ سالگی دریافت کنند. CDC پیشنهاد می دهد که مردانی که مشکلات سیستم ایمنی نظیر HIV دارند این واکسن را در ۲۶ سالگی دریافت کنند.

شپش عانه (شپش ناحیه تناسلی) از بیماری های آمیزشی
به شپش ناحیه تناسلی خرچنگ "crabs" می گویند، این اسم به علت شکل این موجودات است که با شپش بدن متفاوتند. شپش ناحیه تناسلی در موهای ناحیه تناسلی وجود دارد و از طریق تماس نزدیک بین افراد منتقل می شود. شپش های ناحیه تناسلی می توانند با داروهای بدون نیاز به تجویز که برای از بین بردن این شپش ها طراحی شده اند، درمان شوند.

علائم شپش ناحیه تناسلی
خارش شدید
مشاهده شپش های جنبنده یا تخم شپش که به موهای ناحیه تناسلی متصلند

جرب یا گال (Scabies) از دیگر بیماری های آمیزشی
همچون شپش ناحیه تناسلی، جرب یا گال نیز یکی دیگر STI انگلی است. از آن جایی که جرب می تواند روی هر قسمتی از پوست تاثیر بگذارد، لزوما از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شود. اما جرب اغلب از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

علائم جرب
خارش شدید که اغلب هنگام شب تشدید می شود.
روی بدن دانه های پوستی نظیر جوش ظاهر می شوند.
هم خارش و هم دانه های پوستی می توانند در سرتاسر بدن باشند یا به مچ دست، آرنج، زیر بغل، بین انگشتان دست، نوک سینه، آلت تناسلی مردان، کمر یا باسن محدود باشند.
تاول های کوچک نیز ممکن است ظاهر شوند.
سوراخ های کوچکی که به علت درست کردن تونل توسط مایت ها ایجاد شده اند می توانند روی پوست ظاهر شوند. این سوراخ ها به شکل برآمدگی های ریز، خطوط کج سفید متمایل به خاکستری و خطوط همرنگ پوست ظاهر می شوند.
تنها راه برای پیشگیری از این STI، پرهیز از لمس دیگر افراد است زیرا تماس پوست با پوست سبب انتقال این مایت به شدت مسری می شود. کاندوم در پیشگیری از بسیاری از بیماری ها موثر است اما نمی تواند مانع از جرب شود. خوشبختانه این STI قابل درمان است. کرم های تجویزی می توانند جرب یا گال را درمان کنند. اگر حس می کنید که دچار این STI شده اید به پزشک مراجعه کنید تا از سلامتی تان محافظت کنید.

سوزاک از انواع دیگر بیماری های آمیزشی
سوزاک یک بیماری آمیزشی است که به راحتی منتقل می شود و هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر سوزاک درمان نشود می تواند با منجر شدن به ناباروری در زنان و مردان، به سلامتی تان آسیب بزند. این STD رایج ممکن است هیچ علائم اولیه ای نداشته باشد.
علائم سوزاک
سوزش هنگام ادرار
ترشحات واژینال یا مجرای پیشاب
درد مقعد در زنان
مردان نیز ورم بیضه ها و ترشحات از آلت تناسلی را تجربه می کنند.
در برخی موارد علائم خفیفند و این اختلال با عفونت دستگاه ادراری یا عفونت مخمری اشتباه گرفته می شود. اگر این علائم را دارید به پزشک مراجعه کنید.

سیفلیس نیز از دیگر بیماری های آمیزشی
سیفلیس می تواند با آنتی بیوتیک درمان شود اما بسیاری از افراد متوجه علائم STD اولیه آن نمی شوند. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند تاثیرات مخربی روی سلامتی تان بگذارد، منجر به آسیب عصب ها، کوری، فلج و حتی با گذر زمان منجر به مرگ شود.
علائم سیفلیس
زخم گرد، سفت و بدون درد روی نواحی تناسلی یا مقعد (اغلب اولین علامت)
دانه های پوستی می توانند بعدها روی کف پا، کف دست یا سایر قسمت های بدن ظاهر شوند.
غدد لنفاوی بزرگ شده
تب
خستگی مفرط
ریزش مو
سیفلیس در مراحل آخر می تواند سبب آسیب به بسیاری از سیستم های مختلف بدن شود. به همین علت است که تشخیص زود هنگام برای سالم ماندن ضروری است.

کلامیدیا
کلامیدیا یکی از انواع بیماری های آمیزشی یا عفونت های منتقله جنسی است. اگر کلامیدیا درمان نشود می تواند سبب ناباروری شود. ممکن است متوجه علائم کلامیدیا نشوید، یا این که علائم آن مبهم و غیر مشخص باشند. برخی از افراد نیز هیچ تاثیری را تجربه نمی کنند.
علائم کلامیدیا
سوزش یا خارش نواحی تناسلی
ترشحات
ادرار دردناک
عفونت کلامیدیا می تواند در رکتوم و گلو نیز رشد کند.

تبخال دهانی (ویروس‌ هرپس سیمپلکس ۱) از بیماری های آمیزشی
تبخال یا هرپس روی لب ها از علائم عفونت ویروسی هرپس است که معمولا توسط ویروسی (به نام ویروس‌ هرپس سیمپلکس ۱) ایجاد می شود. تبخال دهانی معمولا یک بیماری منتقله آمیزشی در نظر گرفته نمی شود. این ویروس می تواند از طریق بوسیدن نیز منتقل شود. البته این تبخال می تواند به نواحی تناسلی نیز منتشر شود.
(اگر چه این نوع هرپس می تواند نواحی تناسلی را نیز تحت تاثیر قرار دهد اما با بیماری ای که به آن تبخال تناسلی می گویند متفاوت است). هیچ درمانی برای عفونت هرپس وجود ندارد اما مصرف دارو به کاهش شدت و طول دوره بیماری کمک می کند.
علائم تبخال دهانی
سوزش لب ها یا پوست اطراف دهان
سوزش نزدیک لب ها یا دهان
سوزن سوزن شدن نزدیک لب ها یا دهان
گلودرد
ورم غده های بدن
بلع دردناک
ممکن است دانه های پوستی روی لثه ها، لب ها، دهان یا گلو ظاهر شوند.
علائم تبخال دهانی معمولا ۱-۳ هفته پس از اولین عفونت ظاهر می شوند. هنگامی که علائم دوباره بر می گردند، از اولین دوره تبخال خفیف ترند.

تبخال تناسلی (ویروس‌ هرپس سیمپلکس ۲) نیز از بیماری های آمیزشی
تبخال تناسلی توسط ویروس متفاوتی از تبخال دهانی ایجاد می شود که این ویروس را به نام (HSV-۲ HHV-۲) می شناسند. ویروس تبخال تناسلی از طریق تماس مستقیم با ناحیه تناسلی منتشر می شود و یک STD در نظر گرفته می شود. بیش از ۸۷% از افرادی که توسط تبخال تناسلی عفونی شده اند از وجود این عفونت آگاه نیستند زیرا علائم آن بسیار خفیفند و در برخی موارد علائمی وجود ندارد.
علائم تبخال تناسلی
تاول پر شده از مایع که دردناک است و زخم هایی روی نواحی تناسلی، باسن، ران ها یا مقعد
سوزن سوزن شدن یا درد در پاها، مفصل ران یا باسن که می تواند چند ساعت یا چند روز قبل از ظهور تبخال تناسلی احساس شود.
پس از اولین عفونت، علائم در سال اولیه خیلی شدید نیستند. علائم با گذر زمان کاهش می یابند اما عفونت در بدن باقی می ماند. عفونت تبخال تناسلی از طریق تماس دهانی می تواند به لب ها منتشر شود. همچون تبخال دهانی، دارو می تواند از شدت تبخال تناسلی بکاهد. اما درمانی برای آن وجود ندارد.

هپاتیت B یکی از بیماری های امیزشی که از راه دخول منتشر می شوند
هپاتیت B یک ویروس است که از طریق تماس با مایعات و خون بدن منتشر می شود؛ در نتیجه می تواند از طریق دخول جنسی نیز منتقل شود. عفونت هپاتیت B از طریق استفاده از سرنگ، تیغ اصلاح یا مسواک مشترک نیز منتشر می شود. نوزادان می توانند هنگام تولد توسط مادر عفونی دچار هپاتیت B شوند. ممکن است چندین سال این عفونت منتقله آمیزشی را داشته باشید بدون این که هیچ علائمی را تجربه کنید.
علائم هپاتیت B
حالت تهوع
دل درد
یرقان (زرد شدن پوست و قسمت سفید چشم)
با گذر زمان احتمال زخم شدن کبد (سیروز) و سرطان کبد وجود دارد.
اگر چه هیچ درمانی برای هپاتیت B وجود ندارد اما واکسنی برای پیشگیری از این عفونت در دسترس است.

ویروس HIV/AIDS نیز یکی از بیماری های آمیزشی
ویروس HIV (ویروس AIDS) سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند. این ویروس از طریق تماس جنسی، سرنگ مشترک یا از مادر عفونی به فرزندش منتقل می شود. ممکن است تا چندین سال هیچ علائمی نداشته باشید اما یک آزمایش خون می تواند بگوید که آیا دچار این عفونت شده اید یا نه. با درمان درست، خیلی از بیماری های جدی قابل پیشگیری هستند.
علائم HIV
ظهور علائم شبیه آنفولانزا ۱ یا ۲ ماه پس از عفونت اولیه، این علائم شامل ورم غدد لنفاوی، تب و سردرد هستند
لرز
دانه های پوستی
تعریق شبانه
درد ماهیچه ها
گلودرد
ورم غدد لنفاوی
زخم در دهان
علائم AIDS
از دست دادن سریع وزن
تب بازگشت کننده یا تعریق شبانه
خستگی شدید و بدون دلیل
ورم طولانی مدت غدد لنفاوی در زیر بغل، کشاله ران یا گردن
اسهالی که بیش از یک هفته دوام دارد
زخم در دهان، مقعد یا نواحی تناسلی
ذات الریه
جوش و لکه های قرمز، قهوه ای، صورتی یا بنفش رو یا زیر پوست یا درون دهان، بینی یا پلک چشم
از دست دادن حافظه، افسردگی یا سایر اختلالات نورولوژیک

آزمایش های HIV
آزمایش های دقیقی وجود دارند که می توانند تشخیص دهند که آیا به ویروس HIV عفونی شده اید یا نه. این آزمایش ها می توانند در کلینیک یا در خانه با کیت های خانگی آزمایش که توسط FDA تایید شده اند، انجام شوند. این آزمایش ها می توانند بدون نام انجام شوند، و برای این کار تنها یک عدد برای تشخیص به شما نسبت داده می شود. البته گاهی ممکن است که آزمایش برخی از افراد در ۳-۴ هفته تا ۶ ماه پس از عفونت، نتایج مثبتی را نشان ندهد. در این زمان پادتن ها به اندازه کافی رشد نکرده اند که نتیجه آزمایش را مثبت نشان دهند. در طول این مدت شما هنوز هم می توانید ناقل بیماری باشید و آن را به دیگران انتقال دهید.

گزینه های درمانی HIV/AIDS
اگر چه هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد اما داروهایی هستند که می توانند میزان تکثیر ویروس در بدن را کاهش دهند. افراد، ترکیبی از داروهای ضد ویروس دریافت می کنند تا مانع از پیشرفت عفونت و تبدیل آن به AIDS شوند. اگر سیستم ایمنی ضعیف شده است، درمان های دیگر به پیشگیری یا مقابله با عفونت های جدی کمک می کنند.

تریکومونیازیس
تریکومونیازیس توسط جانداران تک یاخته ای (تریکوموناس واژینالیس) ایجاد می شود و از طریق تماس جنسی منتقل می شود. تریکومونیازیس هم زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و هم مردان را و با دارو قابل درمان است. بیشتر مردانی که تحت تاثیر قرار گرفته اند علائم مشخصی ندارند.
علائم تریکومونیازیس
مردان
ترشحات جزئی یا سوزش هنگام ادرار
زنان
ترشحات سبز متمایل به زرد واژینال همراه با بو، سوزش در ناحیه واژن، درد هنگام رابطه جنسی یا ادرار
علائم می توانند ۵ تا ۲۸ روز پس از ابتلا به عفونت ظاهر شوند.

شانکروئید
شانکروئید یک بیماری منتقله آمیزشی است که به ندرت در ایالات متحده آمریکا دیده می شود. شانکروئید در آفریقا و آسیا رایج تر است. این بیماری سبب ایجاد برآمدگی های دردناک در ناحیه تناسلی می شود که می توانند تبدیل به زخم باز شوند. آنتی بیوتیک می تواند این عفونت را درمان کند. شانکروئید به علت عفونت باکتریایی توسط هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود.
علائم شانکروئید
یک یا چند زخم یا برآمدگی در نواحی تناسلی. یک حاشیه باریک و قرمز اطراف زخم ها. زخم ها با چرک پر می شوند و سرانجام پاره می شوند و تبدیل به زخم باز دردناک می شوند.
در حدود نیمی از مواردی که شانکروئید درمان نمی شود، عفونت باکتریایی شانکروئید می تواند به غدد لنفاوی کشاله ران منتشر شود، و در نهایت سبب متورم شدن و سفت و دردناک شدن کشاله ران شود.

لنفوگرانولوم ونروم (LGV)
لنفوگرانولوم ونروم نوعی عفونت کلامیدیا است. اما در مقایسه با بیماری کلامیدیای معمولی ناشی از نوع متفاوتی از کلامیدیا (کلامیدیا تراکوماتیس) است. همچون سایر عفونت های کلامیدیا، LGV می تواند با آنتی بیوتیک درمان شود.
علائم اولیه لنفوگرانولوم ونروم (۳-۱۲ روز پس از قرار گرفتن در معرض عفونت)
زخم های نرم قرمز و دردناک رو یا نزدیک ناحیه تناسلی یا مقعد
زخم های مشابه در گلو یا دهان پس از رابطه جنسی دهانی
علائم نهایی لنفوگرانولوم ونروم (۲-۶ هفته پس از قرار گرفتن در معرض عفونت)
زخم های باز در ناحیه تناسلی
ورم غدد لنفاوی در کشاله ران
سردرد
زخم مقعدی، ترشحات از رکتوم یا خونریزی اگر عفونت ناشی از رابطه جنسی مقعدی است
ادرار دردناک
یبوست
خونریزی رکتوم
درد در قسمت پایین کمر و شکم
اسهال خونی یا چرکی
تب، لرز، درد مفاصل، کاهش اشتها و خستگی مفرط

بیماری التهابی لگن
بیماری التهابی لگن (PID) یک نوع مشخص از STD نیست. بلکه از عوارض جانبی ای است که می تواند ناشی بیماری های گوناگونی (خصوصا سوزاک و کلامیدیا) باشد. در بیماری التهابی لگن، باکتری ها به رحم یا دستگاه تناسلی زنانه منتشر می شوند. اگر این اختلال درمان نشود می تواند منجر به ناباروری شود.
علائم بیماری التهابی لگن
درد در لگن یا قسمت پایین شکم
ادرار دردناک
ترشحات
رابطه جنسی دردناک
خونریزی خفیف

چه کسانی در معرض بیماری های آمیزشی قرار دارند؟
تخمین زده می شود که نیمی از بزرگسالانی که از نظر جنسی فعالند تا زمانی که به ۲۵ سالگی برسند حداقل به یکی از بیماری های جنسی دچار می شوند. در حقیقت بیماری های جنسی رایج ترین عفونت های گزارش شده در آمریکا هستند. اگر چه این بیماری ها در نوجوانان و بزرگسالان جوان رایج ترند، اما هر کسی که از نظر جنسی فعال است در خطر قرار دارد. این خطر برای افرادی که چندین شریک جنسی دارند بیشتر است.

آیا افراد باکره هم دچار عفونت های منتقله جنسی (بیماری های آمیزشی )، می شوند؟
بسیاری از این بیماری ها می توانند از طریق هر نوع فعالیت جنسی منتشر شوند. این شامل تماس پوست با پوست و رابطه جنسی دهانی نیز هست. این به این معناست که افرادی که هنوز دخول جنسی را تجربه نکرده اند هم می توانند عفونی شوند.

پیشگیری از عفونت ناشی از بیماری های آمیزشی
پرهیز از هر گونه تماس جنسی (یا تماس پوست با پوست) تنها راه قطعی برای پیشگیری از بیماری های آمیزشی است. نداشتن چندین شریک جنسی نیز راه مناسبی برای دوری از این بیماری هاست. علاوه بر این، اگر از نظر جنسی فعالید، راه هایی وجود دارند که می توانید آن ها را انجام دهید تا احتمال بروز STD را کاهش دهید، این راه ها شامل این مواردند:
از همسرتان بپرسید که آیا تا به حال عفونی شده است یا نه.
از کاندوم استفاده کنید.
پرهیز از داشتن رابطه با فردی که علائم STD را نشان می دهد.
از همسرتان بخواهید که قبل از داشتن رابطه جنسی آزمایش دهد.
از علائم و نشانه های این اختلالات آگاه شوید.

محدودیت های کاندوم در جلوگیری از بیماری های آمیزشی
کاندوم می تواند از انتشار برخی از بیماری های آمیزشی پیشگیری کند اما ۱۰۰% موثر نیست. کاندوم در محافظت از فرد در برابر تبخال، سیفلیس و زگیل تناسلی موثر نیست زیرا این اختلالات می توانند از طریق تماس با جراحت های پوست که توسط کاندوم پوشانده نشده اند، منتقل شوند. کاندوم از فرد در مقابل شپش تناسلی و جرب نیز محافظت نمی کند.

چگونه به همسرتان بگویید که دچار عفونت شده اید
ممکن است دشوار باشد اما اگر مطمئن هستید که دچار عفونت شده اید حتما باید این موضوع را با همسرتان در میان بگذارید. حتی اگر درمان شده باشید هم ممکن است ناقل عفونت باشید. برای برخی از بیماری ها، هر دو زوج باید همزمان درمان شوند. صحبت درباره این موضوع می تواند دشوار باشد پس برخی از افراد متوجه می شوند که آماده کردن یک نوشته از قبل می تواند مفید باشد. یک سری حقایق هستند که به شما کمک می کنند راحت تر درباره این موضوع صحبت کنید:
داشتن بیماری منتقله آمیزشی لزوما نشان دهنده این نیست که به همسرتان خیانت کرده اید. این بیماری می تواند حتی از خود همسرتان به شما منتقل شده باشد. طبق تخمین ها از هر دو فردی که از نظر جنسی فعالند، یک نفر تا ۲۵ سالگی دچار یکی از بیماری های آمیزشی خواهد داشت.
خیلی از این افراد نمی دانند که دچار عفونت شده اند. بسیاری از علائم STD جزئی اند و هنگامی که فرد تازه دچار آن ها می شود علائمی ندارد و ممکن است خیلی بعد متوجه آن ها شود. عادی است که از این مسئله نگران باشید. اما اگر شجاع باشید می توانید سلامت خود و همسرتان را بهبود ببخشید.

بیماری های آمیزشی یا عفونت های منتقله جنسی و بارداری
برخی از انواع STD می توانند سبب زایمان زودرس در زنان باردار شوند و خیلی از این بیماری ها می توانند در طول بارداری یا پس از تولد از مادر به فرزندش منتقل شوند. پس تمام زنان باردار باید برای STD تحت نظر گرفته شوند. بیماری های آمیزشی یا عفونت های منتقله جنسی، می توانند سبب بروز مشکلات زیادی در جنین شوند (از جمله وزن کم هنگام تولد، مرده به دنیا آمدن، مشکلات مربوط به عصب ها، نابینایی، عفونت های جدی و مشکلات کبد). درمان در طول بارداری می تواند خطر بروز این عوارض جانبی را کاهش دهد و بسیاری از انواع عفونت را درمان کند.

آیا بیماری های آمیزشی یا عفونت های منتقله جنسی، می توانند دوباره برگردند؟
در بیشتر موارد قرار گرفتن دوباره در برابر بیماری آمیزشی ای که در گذشته دچار آن بودید، می تواند احتمال بروز دوباره عفونت را افزایش دهد. بیشتر درمان ها از شما در برابر ابتلا به STD در آینده محافظت نمی کنند. اگر همسرتان درمان نشده ممکن است دوباره دچار عفونت شوید.
بدون رعایت اقدامات احتیاطی ممکن است دچار STD ثانویه یا بازگشت دوباره عفونت یکسان شوید. به علاوه، ویروس هرپس تناسلی تنها پس از این که یکبار در معرض آن قرار گرفتید می تواند دوباره رخ دهد.