تفاوت فیبروم با کیست چیست؟

فیبروم ‌ها در واقع توده‌ های غیرسرطانی (خوش ‌خیم) هستند که در رحم یا اطراف آن ایجاد می ‌شوند و اندازه‌ های متفاوتی دارند. گاهی اوقات فیبروم به عنوان لیومیوم رحمی شناخته می‌شود. بسیاری از خانم‌ها به دلیل نداشتن علائم خاصی، از ابتلا خود به فیبروم رحم آگاهی ندارند. معمولا از هر سه خانم مبتلا به فیبروم یک نفر دارای علائمی مانند پریودهای دردناک با خونریزی شدید، درد شکمی، درد کمر، تکرر ادرار، یبوست و درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی است. این عارضه در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به ناباروری و حتی سقط جنین شود.
از آنجایی که در بیشتر موارد فیبروم رحم علائمی ایجاد نمی‌کند؛ طی یک معاینه معمول توسط پزشک زنان و زایمان و آزمایش یا اسکن تشخیص داده می‌شود. پس سعی کنید حتما به صورت دوره‌ای توسط پزشک متخصص معاینه شوید و یا در صورت مشاهده علائم با پزشک خود مشورت کنید.

تفاوت فیبروم و کیست در چیست؟
به طور کلی، فیبروم‌ها از بافت متراکمی تشکیل شده‌اند و فقط در رحم ظاهر می‌شوند، در حالی که کیست‌ها روی تخمدان‌ها تشکیل می‌شوند و پر از مایع چرکی هستند. دقیقا مشخص نیست که چرا فیبروم‌ها ایجاد می‌شوند، اما برخی از عوامل در شکل‌گیری آن‌ها تأثیر دارند. به نظر می‌رسد فیبروم رحم تحت تأثیر هورمون‌های استروژن و پروژسترون رشد می‌کند و در بارداری که سطح استروژن و پروژسترون بیشتر است؛ ممکن است رشد کرده و بزرگ شود.
خانم‌هایی که سابقه خانوادگی دارند و مادر یا خواهرشان مبتلا به فیبروم بوده‌اند؛ ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن باشند. سایر فاکتورهای خطر شامل وزن زیاد، داشتن نژاد آفریقایی-آمریکایی و سن بالای ۳۰ سال است.
منشا بیشتر کیست‌های تخمدان ، فرآیند تخمک‌گذاری است و به همین دلیل به عنوان کیست‌های عملکردی یا فیزیولوژیک شناخته می‌شوند. در طول چرخه قاعدگی، هورمون FSH فولیکول‌ها یا کیسه‌های موجود در هر تخمدان را برای رشد و تولید استروژن تحریک می‌کند. در طی تخمک‌گذاری، این فولیکول رشدکرده پاره می‌شود تا تخمک آزاد شود. حال بقایای فولیکول باقی‌مانده به جای تحلیل رفتن می‌تواند از مایع یا خون پر شده و تشکیل کیست دهد. خوشبختانه این کیست‌های عملکردی طی یک یا دو چرخه قاعدگی به خودی خود برطرف می‌شوند.
کیست‌های غیرعملکردی تخمدان، شامل انواع تومورها هستند. این تومورهای تخمدانی می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. نمونه‌های خوش‌خیم شامل کیست شکلاتی و کیست درموئید است. تومورهای بدخیم شامل سرطان‌های اپیتلیال تخمدان، یا تومورهای سلول‌های زایا هستند.

نحوه درمان فیبروم‌ و کیست؟!
اگر فیبروم‌ها علائمی ایجاد نکنند، نیازی به درمان نیست. زیرا آن‌ها اغلب با گذشت زمان و بدون درمان، بخصوص بعد از یائسگی، تحلیل و از بین می‌روند. اما اگر علائمی ناشی از فیبروم دارید، معمولاً ابتدا دارویی برای کمک به تسکین علائم شما تجویز می‌شود. همچنین داروهایی برای کمک به کوچک شدن فیبروم موجود است. اگر این موارد بی‌اثر باشند، نهایتا عمل جراحی یا سایر روش‌های کمتر تهاجمی توصیه می‌شوند.
در مورد روند درمان کیست‌های تخمدانی نیز اگر به خودی خود از بین نروند، پزشک برای کوچک کردن یا از بین بردن آن‌ها موارد زیر را تجویز می‌کند:
قرص ‌های جلوگیری از بارداری
پزشک ممکن است داروهای ضد بارداری خوراکی را برای جلوگیری از تخمک‌گذاری و جلوگیری از ایجاد کیست‌های جدید تجویز کند.
این روش درمانی هم‌چنین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش دهد.
لاپاراسکوپی
اگر کیست شما کوچک باشد و نتیجه آزمایش تصویربرداری رد سرطان باشد، پزشک می‌تواند با انجام لاپاراسکوپی کیست را با جراحی خارج کند.این روش شامل این است که پزشک یک برش کوچک در نزدیکی ناف شما ایجاد کرده و سپس یک وسیله کوچک را برای برداشتن کیست به شکم وارد می‌کند.
لاپاراتومی
اگر کیست بزرگی دارید، پزشک می‌تواند با جراحی آن را از طریق یک برش بزرگ در شکم شما خارج کند.ابتدا بیوپسی فوری انجام می‌شود و اگر تشخیص دهند که کیست سرطانی است، ممکن است برای برداشتن تخمدان شما عمل هیسترکتومی انجام شود.
درحالت معمول فیبروم‌ و کیست مشکل ساز نیستند، مگر آنکه علائمی جدی را از خود بروز دهند.
باپیشگیری ودرمان به موقع کیست و فیبروم ها می‌توانید از مشکل ساز شدن آنها جلو گیری کنید.