بی‌میلی جنسیِ زنان، زیر سر «قرص‌های ضد بارداری» یا «تجربه‌های گذشته»؟!
رابطه جنسی با عواطف ما هم گره خورده است و بنابراین اگر دچار استرس، اضطراب، افسردگی و خستگی باشیم به شدت میل جنسی در ما کاهش پیدا می‌کند.
بی‌میلی جنسی در زنان می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله عوامل جسمی، روانی، هورمونی و حتی محیطی ایجاد شود. این وضعیت، ممکن است به صورت کوتاه‌مدت ایجاد و حل شود و یا طولانی‌مدت باشد. اما علت چیست و راه حل چه می‌تواند باشد؟
همه چیز زیر سر هورمون هاست
کاهش سطح هورمون استروژن، که می‌تواند در دوران یائسگی، پس از زایمان و یا با افزایش سن رخ دهد، یکی از عوامل بی‌میلی و یا کاهش میل جنسی است.
نوسانات هورمونی در دوران قاعدگی، بارداری یا مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری نیز می‌تواند تأثیر بگذارد.
کاهش سطح تستوسترون نیز ممکن است باعث کاهش میل جنسی شود.
بیماری‌های زمینه‌ای
مشکلات و بیماری‌های جسمی مانند دیابت، تیروئید، بیماری‌های قلبی و عروقی، چاقی، درد در ناحیه تناسلی، خشکی واژن، و عفونت‌های ادراری می‌تواند بر میل جنسی اثر بگذارد.
مصرف برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب، داروهای ضد فشار خون و برخی داروهای دیگر هم در این مورد بی‌تاثیر نیستند.
عوامل روانی را فراموش نکنید
اما رابطه جنسی با عواطف ما هم گره خورده است و بنابراین اگر دچار استرس، اضطراب، افسردگی و خستگی باشیم به شدت میل جنسی در ما کاهش پیدا می‌کند.
مشکلات رابطه‌ای مانند نبود اعتماد، احساسات منفی نسبت به شریک زندگی، یاعدم ارتباط عاطفی هم بسیار می‌تواند اثرگذار باشد.
تجربه‌های منفی گذشته مانند سوءاستفاده جنسی یا تربیت جنسی نامناسب در کودکی هم نباید فراموش کرد. سبک زندگی و محیطی که در آن زندگی و کار می‌کنیم هم بی‌تاثیر در این موضوع نیست تا جایی که خستگی ناشی از شغل یا وظایف خانوادگی، مشکلات مالی و اقتصادی، عدم وقت کافی برای استراحت و تفریح، به راحتی و خیلی جدی این حس شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. خواب ناکافی هم به این موارد اضافه کنید.
بی‌میلی جنسی در زنان درمان دارد؟
همان طور که واضح است اگر دلیل‌های محیطی را بتوانیم حل کنیم؛ و مشکل اینجا باشد، خیلی راحت از این کوچه بن بست بیرون می‌آییم اما اگر این وضعیت نتیجه مشکلات هورمونی و جنسی باشد، باید خیلی زودتر از آنچه دیر شود، درمان‌های پزشکی را دنبال کنیم.
استفاده از هورمون‌درمانی مثل استروژن یا تستوسترون در صورتی که کمبود هورمونی تشخیص داده شود، بسیار مفید است.
تغییر یا تنظیم داروها در صورتی که مصرف دارویی عامل بی‌میلی جنسی باشد، ضروری است.
استفاده از روان‌درمانی و داروهای ضدافسردگی مناسب و کم‌عوارض، در صورتی که علت روان‌شناختی وجود دارد، هم نباید فراموش شود.
روان‌درمانی فردی یا زوج‌درمانی مناسب؛ یقینا در پله اول کمک به حل مشکلات روانی و بعد رابطه جنسی می‌کند.
در صورت وجود تجربه‌های منفی در گذشته مانند سوءاستفاده جنسی در کودکی و نوجوانی هم، مشاوره نه تنها می‌تواند مشکلات رابطه زناشویی را حل کند که به خود شخص داشتن یک زندگی سالم کمک شایانی می‌کند.
این موارد را هم فراموش نکنید:
تغییر در سبک زندگی، مثل داشتن برنامه ورزشی منظم، خواب کافی و تغذیه سالم.
مدیریت استرس و انجام تمرینات ریلکسیشن مانند یوگا و مدیتیشن.
ایجاد فضایی آرام و مناسب برای برقراری رابطه جنسی و توجه به ایجاد محیط عاطفی مناسب.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼