چهار استراتژی خاص زنانه! (۳)

کنایه زدن بیهوده است
مردان و زنان در کنایه زدن با هم تفاوت دارند. ممکن است زنی بار‌ها بار‌ها با کنایه به همسرش اعلام کند که «گل‌ها چقدر زیبا هستند!» و هنگامی که همسرش متوجه منظور او نمی‌شود، این کنایه‌ها را تلخ‌تر کند. زن در این مواقع صبر می‌کند و پس از مدت‌ها که دسته گلی از شوهرش دریافت نمی‌کند، به او می‌گوید: «می‌دانی دوست دارم برایم چه کار کنی؟»


مرد مدتی هاج و واج به زنش نگاه می‌کند و اولین جمله‌ای که از دهانش خارج می‌شود «چه کاری؟» است. زن در پاسخ می‌گوید: «دوست دارم یک روز دسته گلی برایم بخری. روزی که اصلا انتظارش را نمی‌کشم؛ مثلا روز تولدم!» حالا مرد متوجه موضوع شده است و زن روز تولدش دسته گلی بزرگ و زیبا هدیه می‌گیرد. مشکل وقتی به وجود می‌آید که زن همسایه می‌گوید: «باید حتما به او می‌گفتی؟ فکر نمی‌کنم این کارش نشان از عشق و علاقه داشته باشد. او خودش باید این کار را می‌کرد». «درست است، اما این گل‌ها زیبا و دوست‌داشتنی‌اند» مهم نیست که به او گفتی یا نه! حالا یک دسته گل زیبا و دوست‌داشتنی هدیه گرفته‌ای که می‌توانی به خاطرش خوشحال باشی. در این صورت ممکن است زن رو به همسرش کند و بگوید: «وقتی دو سال تمام به تو می‌گفتم که گل‌ها زیبا هستند، پیش خودت چه فکری می‌کردی؟» مرد در پاسخ می‌گوید: «فکر می‌کردم واقعاً گل‌ها را دوست داری و شاید بهتر باشد مقداری گل در باغچه بکاریم.» مردان به دنبال پیام‌های پنهانی در آنچه می‌شنوند، نیستند. رابطه‌ عاشقانه برای مردان و زنان متفاوت است.

رابطه‌ عاشقانه برای زنان یعنی «همسرم ذهن مرا می‌خواند. او پیش از آنکه چیزی را به زبان بیاورم، آن را برایم فراهم می‌کند.» مردان درباره‌ رابطه‌ عاشقانه این‌گونه فکر می‌کنند: «همسر مورد علاقه‌ام هر چیزی را که می‌خواهد به من می‌گوید و من آن را برایش فراهم می‌کنم. سپس در پاسخ او از من سپاسگزاری می‌کند». برای مردان معنای عشق چیزی شبیه به این است.

ادامه دارد...