سندرم تخمدان پلی کیستیک، بارداری ویکتوریا بکهام(۲)

سندروم تخمدان پلی کیستیک مثل دیگر بیماری‌های زنانه از جمله فیبروم می‌تواند زمینه ژنتیک و مادرزادی داشته باشد، به‌خصوص اگر چاقی موروثی نیز در خانواده دیده‌ شود. درحال حاضر محققان در پی کشف ژن‌های عامل آن هستند و تاکنون توانسته‌اند تعدادی از آنها را پیدا کنند. بنابراین اگر در اعضای خانواده‌تان به‌خصوص مادر، خواهر، خاله و عمه سابقه این بیماری وجود دارد باید بدانید که در خطر بیشتری هستید.


تشخیص با سونوگرافی و آزمایش خون
برای تشخیص این سندروم لازم است سونوگرافی و آزمایش‌های به‌‌خصوصی درخواست شود. درواقع وقتی بیمار با علائمی چون افزایش آکنه، موهای زائد، نامرتبی عادت ماهانه یا حتی نازایی مراجعه می‌کند برای او آزمایش‌هایی در روز دوم عادت ماهانه تجویز می‌شود تا سطح هورمون‌های هیپوفیزی LH و FSH، هورمون AMH و دیگر هورمون‌ها اندازه‌گیری شود. در سونوگرافی نیز به‌خصوص اگر به طریق واژینال انجام شود معمولا فولیکول‌های زیر 10 میلی‌متری بسیار زیادی دورتادور تخمدان مشاهده خواهد شد.

اگر می‌خواهید بارور بمانید...
یکی از نگرانی‌های شایع درمورد بیماری تخمدان پلی کیستیک، مساله باروری است. متاسفانه گاهی اوقات پزشکان به بیماران ترس‌های واهی می‌دهند و به آنها می‌گویند که شاید هیچ‌وقت نتوانند بچه‌دار شوند. درحالی که با اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی و درمان‌های دیگر بالاخره بارداری اتفاق می‌افتد. پس اگر می‌خواهید قدرت باروری خود را حفظ کنید، حتما بیماری‌تان را تحت درمان قرار دهید.

با موهای زائد و آکنه چه کنیم؟
برای کاهش موهای زائد در این سندروم می‌توان از داروهایی مثل اسپیرونولاکتون استفاده کرد. این دارو مدر است و علاوه بر کاهش موهای زائد، رشد موهای سر را هم بهبود می‌بخشد. برای رفع آکنه نیز معمولا از داروهای ضد آکنه موضعی یا حتی داروی داکسی سایکلین استفاده می‌شود. اما اگر آکنه خیلی شدید باشد گاهی فرد مجبور می‌شود تحت نظر متخصص پوست از داروی روآکوتان استفاده کند. این دارو حاوی اسید رتینوئیک است و باید با انجام آزمایش‌های کبدی در فواصل منظم، مصرف شود.

علائم این بیماری چیست؟
سندروم تخمدان پلی کیستیک با علائمی چون اختلالات قاعدگی، ریزش موهای سر به حالت مردانه در دو طرف شقیقه‌ها، افزایش موهای زائد صورت و بدن و آکنه همراه است. البته این بیماری طیف گسترده‌‌ای دارد و ممکن است همه مبتلایان علائم یکسانی نداشته باشند. برای مثال ممکن است دورتادور تخمدان فقط فولیکول‌های ریز با فاصله ۲ تا ۹ میلی‌متر وجود داشته باشد و بیمار هیچ گونه علامتی نداشته باشد. درمقابل، بعضی‌ها نیز بر اثر این بیماری اصلا در سال عادت ماهانه نمی‌شوند و تمام بدن‌شان از موهای زائد پوشیده می‌شود. به‌طور کلی سندروم تخمدان پلی کیستیک معمولا ابتدا با بی‌نظمی قاعدگی شروع می‌شود، به این صورت که عادت ماهانه‌ها یک تا ۲ هفته عقب می‌افتند.

درنهایت نیز بیماری به‌جایی می‌رسد که فرد فقط با استفاده از آمپول‌ها یا قرص‌های پروژسترون قاعده می‌شود. این سندروم همچنین زمینه‌ساز دیابت و فشار خون در سنین بالاست و اگر تحت درمان قرار نگیرد، علاوه بر ناباروری می‌تواند منجر به سرطان رحم و سینه در زندگی آینده فرد شود.

درمان تا آخر عمر ادامه دارد!
سندروم تخمدان پلی کیستیک به‌طور کامل درمان نمی‌شود و باید همیشه تحت کنترل باشد. به عبارتی کیست‌های ایجاد شده معمولا از بین نمی‌روند اما با رعایت نکات تغذیه‌ای، ورزش و مصرف متفورمین یا داروهای دیگر تحت نظر پزشک می‌توان تعداد آنها را کاهش داد، بنابراین بیمار بعد از برطرف شدن علائم خود نباید بگوید که دیگر خوب شده‌ام و نیازی به ادامه درمان ندارم. افرادی که لاغر هستند و در عین حال بیماری تخمدان پلی کیستیک دارند نیز برای رفع علائم‌شان باید میزان ورزش خود را افزایش دهند. اگر هم هیچ یک از روش‌های درمانی تاثیرگذار نباشند و قاعدگی منظم نشود از لاپاراسکوپی استفاده می‌کنیم و فولیکول‌های ریز را با الکترود می‌سوزانیم.