پسردار شدن به چه قیمتی؟! (۱)

دختره! پسره! یک زمانی پدر و مادرها باید تا لحظه تولد منتظر می‌ماندند تا بفهمند فرزندشان چه است. حالا اما سال هاست که وضع فرق کرده. آنهایی که چشم شان به پیشرفت تکنولوژی است یا به دلایل دیگری زودتر با پیشرفت‌های پزشکی آشنا شده اند، خیلی زودتر از بقیه فهمیدند که دیگر مجبور نیستند تا چند ماهگی جنین صبر کنند تا جنسیت او را بفهمند. یک زمانی با یک سونوگرافی ساده و حالا با یک آزمایش خون ساده می‌توانید بفهمید دختر دار می‌شوید یا پسر دار. اگر از این دیدگاه به این پیشرفت‌های علمی نگاه کنید که آن کنجکاوی ۹ ماهه پدر و مادر‌ها حالا در ماه دوم یا سوم جواب داده می‌شود، خب ظاهرا همه چیز خوب است. اما مشکل درست از انجایی شروع می‌شود که خیلی‌ها حاضر نیستند دیگر مثل قدیم تن به خواسته سرنوشت بدهند و جنسیت فرزندشان را بپذیرند و راه سقط را انتخاب می‌کنند.

دخترکشی فقط در کتاب‌های تاریخ نیست
ترس جامعه شناسان و پزشکان این است در جوامعی که به دلایل مختلف، داشتن فرزند پسر بر فرزند دختر ارجحیت دارد، دانستن زودهنگام جنسیت در این شرایط تبدیل به یک بحران شود. بحرانی که در کتاب‌های تاریخ درباره آن با عنوان "دختر کشی" خوانده ایم. برای همه ما ایرانی‌ها این حکایت آشنا است که وقتی به اعراب دوران جاهلیت خبر می‌دادند که دختر دار شده اند، از فرط خشم و غضب، صورت شان سیاه می‌شد. " در حالیکه خشم گلوی مرد عرب را می‌فشرد، نمی‌دانست از بدى بشارتى که به او داده شده از میان قبیله خود متوارى شود و دختر تازه به دنیا آمده را با سرافکندگى زنده نگاه دارد یا در زیر خاک نهانش سازد." چیزی که از آن به عنوان زنده به گور کردن دختران در دوران جاهلیت اعراب شبه جزیره یاد می‌شود.


شاید حالا فکر کنید که بشر در قرن ۲۱ به آن حد از درک اجتماعی و احترام به حقوق بشر رسیده که دیگر دختر کشی در آن معنایی ندارد، اما داستان به همین سادگی نیست. به دلایلی هنوز در بعضی از نقاط جهان پسردار شدن برای بعضی مایه افتخار است و فرزند دختر باعث سرشکستگی در قوم و قبیله. مشارکت اقتصادی پسران در کمک به خانواده و سهم آنها از زمین و حفظ میراث خانوادگی و زور بازوی آنها برای جنگ و شکار یک زمانی دلایلی بود که باعث می‌شد خانواده‌ها داشتن فرزند پسر را یک امتیاز بدانند. اما به هر حال به خواسته تقدیر تن می‌دادند و منتظر می‌شدند تا فرزند بعدی پسر باشد.

در دوماهگی می‌توانید جنسیت جنین را بفهمید
در گذشته زیاد مهم نبود که تعداد اعضای خانواده چقدر باشد و بالاخره از بین چند بچه یکی پسر بود و یکی دختر. اما حال که تعداد بچه‌ها در خانواده‌ها از یکی و دوتا فراتر نمی‌رود، تعدادی از پدر و مادرها به دنبال ترجیح جنسیتی هستند. خیلی‌ها می‌گویند حالا که یک بچه بیشتر نمی‌خواهیم پس باید پسر باشد. البته در موارد زیادی هم دیده شده که اصطلاحا به دنبال جور کردن جنس هستند! و یک پسر می‌خواهند و یک دختر. تکنولوژی تعیین جنسیت حالا به کمک این خانواده‌های نسل جدید آمده. سونوگرافی در 15 تا ۱۶ هفتگی جنس جنین را نشان می‌دهد. آزمایش خون مادر روش جدیدی است و هدف اصلی آن تعیین بیماری‌های وابسته به جنس است. اما با این روش می‌توان در در هفته‌های دهم بارداری یا هشتم جنینی به جنسیت جنین پی برد.

گرچه روش‌های فوق به عنوان ضرورت‌های پزشکی ایجاد شده اما یکی از کاربردهای آن در بعضی از نقاط دنیا تعیین جنسیت زود هنگام جنین است. این تعیین جنسیت در حالتی خوش بینانه فقط برای رفع کنجکاوری پدر ومادر‌ها است. اما در برخی موارد به دلیلی برای سقط جنین دختران تبدیل شده است. تصمیمی که محصول مستقیم نابرابری جنسیتی شدید در آن جامعه است. دکتر کاظمی می‌گوید: هر نوع سقطی می‌تواند برای مادر عوارض داشته باشد و حتی می‌تواند جان مادر را به خطر بی اندازد. به همین دلیل وی با قاطعیت می‌گوید وقتی در مورد سقط جنین در خانواده صحبت می‌کنیم یعنی زن تحت فشارهایی به سمت سقط می‌رود و خودش را به خطر می‌اندازد. پیامد دیگر سقط جنین‌های این چنینی، به هم خوردن تعادل جنسی جمعیت است. برای نمونه نسبت جمعیتی در تهران الان به 108.2 پسر به 100 دختر رسیده است. نسبتی که نشان می‌دهد جنین دختر کشی در تهران هم دارد به جاهای باریک می‌کشد و در صورت تداوم آن در درازمدت آثارش را خواهیم دید.

ادامه دارد...