نیاز زنان در زندگی زناشویی، اهمیت بدهید

رابطه دوستی معمولا زمانی شکل می ‌ گیرد که ما کسی را ملاقات می ‌ کنیم و حس می ‌ کنیم در رفتارهایی با ما اشتراک دارد. اما وقتی ویژگی ‌ های مشترک بنا به شرایط تغییر می ‌ کنند و وقتی خود را در شرایطی می ‌ بینیم که به کل با زندگی دوست ‌ مان متفاوت است، سرانجام این دوستی چه می ‌ شود؟ آیا در این شرایط ادامه دوستی ممکن است؟

۱- در کل پاسخ به این سوال که آیا می ‌ توان با کسی که در شرایط متفاوتی از زندگی نسبت به ما قرار دارد رفاقت کرد، این است: چرا که نه! اگرچه شانس باقی ماندن یک رابطه بعد از تغییر شرایط زندگی به این بستگی دارد که اساسا از اول چگونه شکل گرفته است. اینکه آیا شما میهمانی رفتن با دوست‌ ت ان را دوست دارید؟ یا خرید کردن و درست کردن ناخن‌های‌تان را چه طور؟ یا اصلا زندگی آن آدم برای شما اهمیت دارد؟

احساس و تفکراتش چه؟ به راستی دلیل دوستی‌تان چیست؟ آیا رفاقت شما با چنین فردی به این خاطر است که او در همه چیز با شما همراه است یا شخص او و زندگی‌اش است که برای‌تان اهمیت دارد؟ اگر او به اصطلاح «رفیق پایه» شما در هر شرایطی است، وقتی که این همراه بودن کم رنگ شود، رابطه تان به راحتی از بین می رود، چون او دیگر نمی‌تواند مثل گذشته در همه کارها کنار شما باشد .

۲- دوستی حاصل یک تلاش دوطرفه است؛ درست مثل یک خیابان دوطرفه. اگر در یک رابطه دوستانه فقط یک طرف آن برای حفظ دوستی تلاش کند همیشه یک حس دافعه و ناامنی در رابطه وجود خواهد داشت. البته که به نظر نمی‌آید اسم این رابطه را بتوان دوستی گذاشت. این طور نیست؟

۳- دوستی، شکیبایی می‌خواهد.اغلب اوقات، وقتی تحول بزرگی مثل بچه‌دار شدن در زندگی کسی رخ می‌دهد تقریبا همه چیز در زندگی او تحت تاثیر آن واقعه قرار می‌گیرد. خستگی، اضطراب و استرس و تمرکز روی مسیر جدیدی از زندگی بیش از هر زمان دیگری برای او وجود دارد. اگر شما با چنین شخصی در زندگی دوست هستید، صبور باشید شاید درک نکنید اما او دارد برای بقا می‌جنگند! و شاید نتواند مثل شما روی رابطه انرژی و وقت بگذارد اما این را بدانید که این موضوع گذرا و موقتی است. صبر کنید و او را حتی بیش‌تر از گذشته دوست داشته باشید. اگر زمان گذشت و رابطه درست نشد، آن وقت بروید و با او درباره این مساله صحبت کنید و اگر بعد از صحبت، شرایط بهتر نشد آن وقت شاید بتوانید بگویید که این دوستی دیگر مثل گذشته نیست و از بین رفته است .

۴- رفاقت به درک و همدلی احتیاج دارد. وقتی کسی در شرایط متفاوتی قرار می‌گیرد، درک احساس و نیازهای او شاید بالقوه وجود نداشته باشد. برای این که پیش از آن شما هیچ تجربه‌ای از مسائلی مثل بچه‌دار شدن، ازدواج یا حتی زندگی در شهر دیگر نداشته‌اید. پس تصور خود را به کار بیندازید و به این فکر کنید اگر شما جای او بودید، در این شرایط چه می کردید و مهم تر از همه سعی کنید که برای او در چنین شرایطی مفید باشید. حتی اگر او احساس شما را پس می زند، به این فکر کنید که شاید کار او غیرعمدی است. مثلا اگر جواب مسیج‌های شما را نمی دهد به این فکر کنید که احتمالا در شرایط جواب دادن نیست و بعد از آن هم به خاطر شرایط نامتعادلش فراموش کرده که پاسخی به شما بدهد .

۵- دوستی «از خود گذشتگی» می خواهد. اگر واقعا درک کنید که دوست تان در چه شرایطی است، آن وقت شاید برای او فداکاری هم بکنید. شاید اگر درک کند که او واقعا نمی‌تواند بعدازظهرها از خانه خارج شود چون مثلا بچه‌اش در آن ساعت خواب است، آن قوت مثلا به جای بیرون رفتن، برای دیدنش به خانه او می‌روید. یا حتی اگر برای نگه داری بچه‌اش به کمک نیاز داشته باشد، مثل یک پرستار به کمک او می‌روید. یا برعکس، اگر شما آن فردی هستید که بچه دارد و از دوست‌تان می‌خواهید که به خانه تان بیاید چون نمی‌توانید بیرون بروید، حواس‌تان هست که او ممکن است کار داشته باشد و زندگی بقیه آدم‌ها و دوستان‌تان شکل‌های دیگری هم جز خواباندن بچه و غذادادن به او دارد؟

۶- رفاقت نیازمند ارتباط است. بالاخره، مثل همه روابط، ارتباط کلید اصلی دوستی است. اگر بچه دارید، از این که به دوستان‌تان بگویید زیر چه فشار و اضطرابی هستید، نترسید. به آن ها بگویید که هنوز آن ها را دوست دارید و دل تان برای‌شان تنگ شده. از آن‌ها بخواهید که اگر امکان دارد بچه‌تان را هم برای دیدن آن ها همراه‌تان ببرید .

بدون شک دوستان واقعی شما، بچه شما را هم دوست دارند و برعکس اگر شما آن فردی هستید که بچه ندارد و حوصله بچه را هم ندارد، به دوست‌تان بگویید که در ساعت خواب بچه‌اش به دیدن او می‌روید. یا اگر اصرار دارید دوست‌تان با شما بیرون بیاید، به او هزینه یک روز گرفتن پرستار برای بچه هدیه بدهید. ولی مدام از او نخواهید که بدون بچه‌اش با شما بیرون بیاید. بچه او، زندگی او است! اگر شما هم می‌خواهید هم چنان بخشی از زندگی او باشید، بچه‌اش را هم قبول کنید و او را دوست داشته باشید .

۷- و در آخر... شوخی و سرگرمی را فراموش نکنید. دوست بودن با کسی که در شرایط متفاوتی از زندگی شما قرار گرفته است می تواند به طرز شگفت‌انگیزی بامزه باشد. اول از همه، این که می‌توانید درباره این تفاوت‌ها حرف بزنید. کسی که تازه مادر شده می‌تواند به تجربیات تازه شما از زندگی مجردی و قرارهای تان مثل خاطراتی که حالا برای او دور از دسترس به نظر می آیند، گوش بدهد و شما هم می‌توانید با تجربیات ناشناخته ای از مثلا دوران بارداری آشنا شوید. همراه هم باشید و با هم وقت گذرانی کنید؛ چه بچه باشد، چه نباشد. برای این که دوستی واقعی همین است که عوض شدن شرایط نتواند خدشه‌ای به آن وارد کند. شاید متفاوت باشد، شاید تلاش بیش‌تری بخواهد اما هنوز خوب است و واقعی .