ناباروری ژنتیکی در مردان

مشکلات مربوط به دستگاه ایمنی بدن
در بدن بعضی مردان، علیه اسپرم خودشان ماده ای به نام آنتی بادی تولید می شود که سبب کاهش حرکت اسپرم یا به هم چسبیدن آنها می شود.

ناهنجاری های مربوط به ساختمان بدن
بعضی عوامل نظیر بسته بودن لوله های خروج اسپرم (دفران، اپیدیدیم) سبب ناباروری در مردان می شود. بسته شدن لوله های خروج اسپرم می تواند به علل مادرزادی، نقص ژنتیکی، عفونت ها یا التهاب های دستگاه ادراری- تناسلی باشد. البته جای جراحی های قبلی نیز می تواند این لوله ها را ببندند.

از جمله عوامل دیگر ناباروری در مردان واریکوسل است. در این حالت رگ های درون کیسه بیضه گشاد می شود و کیفیت اسپرم کاهش می یابد.

عوامل ناباروری
عوامل دیگری نظیر ناتوانی جنسی و یا انزال زودرس نیز می تواند عامل نازایی در مردان باشد.

علل ناباروری ژنتیکی
علل ناباروری اعم از مشکلات هورمونی و چاقی تا غیر طبیعی بودن سلول های جنسی (تخمک و اسپرم) همگی می تواند به نوعی تحت تاثیر عوامل ژنتیکی باشند، برای مثال استعداد چاقی، ابتلا به عفونت و حتی لزوم انجام یک جراحی که به ناباروری می انجامد، همگی می توانند به عوامل ژنتیکی مربوط باشند. امروزه مطالعات بر روی ژن های خاص در انسان و مدل های آزمایشگاهی تا حدودی تاثیر عوامل ژنتیکی بر ناباروری را آشکار ساخته اند.

بعضی از عوامل ژنتیکی بر ناباروری مردان تاثیر می گذارند، در حالی که بعضی عوامل دیگر بر روی هر دو جنس و یا فقط بر روی زنان تاثیر گذارند، برای مثال جابجایی های کروموزومی می تواند بر روی مردان و زنان تاثیر بگذارد، اما سندروم کلاین فلتر که در آن ترکیب کروموزوم های جنسی به صورت XXY در می آید تنها مختص مردان است و سندروم ترنر که در آن بیمار فقط دارای کروموزوم جنسی X است، تنها مختص زنان است.

عوامل ناشناخته ناباروری
گاهی ممکن است پس از معاینات دقیق پزشکی، زن و شوهر کاملا سالم تشخیص داده شوند، ولی به علل ناشناخته ای بارور نشوند. اگرچه معمولا بعد از دو سال تعداد زیادی از این زوج ها بچه دار می شوند، اما تعدادی از آنها حتی بعد از گذشت سه سال بدون استفاده از روش های پیشگیری بچه دار نمی شوند، در این صورت باید تحت درمان قرار بگیرند.یکی از علل ناباروری در مردان واریکوسل است

روش های درمان ناباروری
متناسب با دلایل مختلفی که برای ابتلا به ناباروری در مردان و زنان وجود دارد، شیوه های مختلفی برای درمان وجود دارد.

تحریک تخمک گذاری
این شیوه در مورد زنانی به کار گرفته می شود که مبتلا به اختلال در تخمک گذاری هستند و برای به دست آوردن تعداد کافی تخمک به منظور انجام سیکل درمانی، نیازمند استفاده از روش هایی مانند IUI، IVF و ICSI می شوند. به این ترتیب آنها در دوره های درمانی که پیش رو دارند، با استفاده از دارودرمانی و هورمون درمانی اختلال تخمک گذاری را پشت سر می گذارند.

میکرو اینجکشن
در شیوه میکرواینجکشن که یک شیوه تخصصی و موثر برای درمان ناباروری با علت مردانه است، پیش از هر چیز تخمدان ها توسط داروهای محرک تخمک گذاری تحریک می شوند و پس از آماده سازی تخمک ها، یک اسپرم در شرایط آزمایشگاهی خاص به داخل تخمک تزریق می شود و تقریبا پس از ۴۸ ساعت، جنین های تقسیم شده و مناسب به داخل رحم زن انتقال داده می شود.

لقاح خارج رحمی
IVF که از آن با عنوان لقاح خارج رحمی یاد می شود، یکی از شیوه هایی است که برای درمان نازایی مورد استفاده قرار می گیرد.

در این شیوه ، باروری در محیط آزمایشگاه انجام می شود. این روش در شرایطی که لوله های رحمی آسیب دیده باشند یا اختلال در عملکرد آنها مشاهده شود، از سوی پزشک متخصص به بیمار توصیه می شود. این شیوه نه تنها در مورد زنان مبتلا به مشکلات و اختلالات تخمدانی، بلکه در برخی موارد درباره ناباروری ها با علت مردانه نیز به زوج ها توصیه می شود.

IUI
در شیوه درمانی IUI ، اسپرم های فعال پس از جداسازی و آماده سازی به شکل مصنوعی همزمان با تحریک تخمک گذاری به رحم هدایت می شوند. در این شیوه از آنجا که تحریک تخمک گذاری با سونوگرافی های متعدد در روزهای متوالی یا با اندازه گیری هورمون های جنسی موجود در ادرار مشخص می شود و متناسب و همزمان با ورود اسپرم این اتفاق انجام می شود، بنابراین احتمال بارداری و باروری زیاد است.

روش های جایگزین بارداری
گاهی پیش می آید که زوج ها پس از بررسی های مختلف و تجربه روش های درمانی متعدد به این نتیجه می رسند که باید از شیوه های جایگزینی برای درمان ناباروری و نازایی از قبیل استفاده از تخمک ، جنین اهدایی و یا رحم جایگزین استفاده کنند. در این شرایط در صورت احراز ضرورت درمان به روش جایگزین، مرکز درمانی برای انتخاب اهداکنندگان و دریافت کنندگان شرایطی را در نظر می گیرد که در صورت برآورده شدن آنها، مشاوره نهایی برای انجام کار با متخصصان رشته های مختلف زنان و زایمان، جنین شناسی، آندرولوژی، غدد، داخلی، ژنتیک، عفونی و روانپزشکی انجام می گیرد.