نحوه انجام لقاح مصنوعی، نوزادان سه والدی!

کلینیک های انگلستان از پاییز ۲۰۱۵ امکان این را دارند که برای گرفتن مجوز "لقاح نوزاد از سه شخص" اقدام کنند. این قانون به کلینیک ها این اجازه را می دهد که از اهدای میتوکندریایی بهره ببرند. نوزادانی که از طریق تکنیک لقاح آزمایشگاهی (IVF) لقاح یافته اند محتوای زیستیخود را از سه فرد مختلف (مادر، پدر و یک اهداکننده خانم) دریافت می کنند.خانواده هایی که می دانند مراقبت از یک فرزند مبتلا به یک بیماری وخیم مانند نارسایی کبد،کوری و آسیب مغزی چه قدر دشوار است، بهتر می توانند تصمیم بگیرند که اهدای میتوکندری گزینه مناسبی برای آن ها هست یا خیر. این نتایج، زندگی بسیاری از خانم هایی را که به بیماری های میتوکندریایی مبتلا هستند، تغییر می دهد و به آن ها این فرصت ارزشمند را می دهد تا فرزندی سالم به دنیا بیاورند و انتقال این بیماری های وراثتی را از شجره خانوادگی حذف کنند و تعداد افرادی را که با اثرات مخرب این نوع بیماری ها مواجه هستند، کاهش دهند. درمان اولین بیمارها با این روش به نوعی قدم گذاشتن در تاریکی خواهد بود ولی هر روشی، حتی لقاح آزمایشگاهی که امروزه به طور گسترده استفاده می شود نیز در ابتدا با سختی هایی همراه بوده است.بیماری های میتوکندریایی در اثر نقص هایی در ماده ژنتیک (DNA) ساختارهای کوچکی (میتوکندری ها) که انرژی سلول های بدن را تامین می کنند، ایجاد می شوند. DNA این ساختارهای کوچک جدا از ۲۰هزار ژنی که هویت فرد مانند چهره و شخصیت را تحت تاثیر قرار می دهند، نگه داشته می شوند. چون مادرها به تنهایی میتوکندری را از طریق تخمک هایشان به فرزندانشان منتقل می کنند، در واقع این بیماری های میتوکندریایی فقط از مادر به ارث می رسند.

درمان لقاح آزمایشگاهی سه والدی با مبادله DNA مادر مبتلا با DNA اهدایی یک زن ناشناخته، به کاهش این بیماری های میتوکندریایی کمک می کند.عملا نوزادانی که از این طریق لقاح می یابند، سه والد زیستی خواهند داشت که 99.8درصد ماده ژنتیکی را از پدر و مادر اصلی و 0.2درصد را از میتوکندری اهدایی دریافت می کنند.مخالفت های زیادی نیز در راستای تصویب این قانون صورت گرفته است و عنوان می شود که اهدای میتوکندری نتایج غیرقابل کنترل و غیرقابل پیش بینی خواهد داشت و گونه انسان را کاملا تحت تاثیر قرار می دهد.اما این را هم باید در نظر گرفت که حدود 100 نوزاد در هر سال تحت تاثیر نقایص ژنتیکی که در میتوکندری آن ها رخ داده است قرار می گیرند و این نقص ها در حدود 10 مورد سبب بیماری های وخیمی مانند نارسایی کبد، تحلیل ماهیچه، کوری و آسیب مغزی می شوند.از آن جایی که DNA میتوکندری از تبار مادری منتقل می شود، خانم های مبتلا به طور حتم این نقایص ژنتیکی را به فرزندانشان منتقل می کنند. به همین دلیل بسیاری از این افراد با این چالش روبه رو می شوند که آیا باید فرزند زیستی خود را داشته باشند؟ دانشمندان امیدوارند که در آینده این خانم ها دیگر با چنین تصمیم گیری روبه رو نباشند.