علت کج شدن پای نوزاد، راهکار
در دوران جنینی ممکن است تغییراتی در پا و انگشتان پا به وجود آید. دلایل ایجاد این تغییرات متفاوت است.
در دوران جنینی ممکن است تغییراتی در پا و انگشتان پا به وجود آید. دلایل ایجاد این تغییرات متفاوت است. هنگامی که فرزندتان برای نخستین بار می ایستد و یا راه می رود ممکن است متوجه حالت غیر عادی پای او شوید. در ادامه به برخی از مشکلات شایع تغییر شکل پا و انگشتان پا اشاره شده است.
تغییر شکل انگشت شست پا در نوزادان شایع می باشد. بیشترین دلیل گرایش شست پاها به داخل، چرخش کل پا از مفصل ران به سمت داخل است. بروز این مشکل دلایل دیگری نظیر انحنای بخش جلویی پنجه پا و پا کمانی بودن دارد. در این عارضه، فضای بین شست پا و انگشت دوم نیز افزایش می یابد. گرایش انگشت شست پا به خارج از چرخش کل پا از مفصل ران به سمت خارج ناشی می شود.انحنای پنجه پا به داخل به طور معمول تا ۳ یا ۴ سالگی خود به خود بهبود می یابد. با ادامه یافتن مشکل با دستکاری ملایم پاها و تثبیت از طریق گچ و ... می توانید به معالجه آن بپردازید. در برخی موارد نیز جراحی لازم می شود. چرخش مفصل راه معمولا تا سن ۸ سالگی بهبود می یابد، البته در موارد نادری که مشکل ادامه می یابد جراحی لازم می گردد. گرایش شست پاها به سمت خارج نیز معمولا تا یک سال پس از راه رفتن کودک رفع می گردد، اما در صورت عدم بهبود نیز موجب اشکال نخواهد شد.
انحراف زانوها
پا کمانی یا پای پرانتزی اصطلاحی است که برای مواردی که استخوان های پا انحنای خفیفی به داخل دارد به کار برده می شود. پاکمانی در کودکان نوپا شایع است. در این عارضه انحنا پا به خارج زیاد است و زانوها به هم نمی چسبند و استخوان ساق پا به سمت داخل می چرخد. عارضه بالعکس پا کمانی، کج زانویی می باشد که در این عارضه پاها به سمت داخل منحرف می شوند و باعث چسبیدن زانوها به هم می شوند و پنجه پاها از هم دور می شوند، به طوری که فاصله دو مچ پا بیش از 10 سانتی متر می گردد.چرخش پاها به خارج معمولا تا 3 یا 4 سالگی بهبود می یابد و اگر تغییر شکل بعد از 18 ماهگی ادامه یافت کودک باید از نظر بیماری نرمی استخوان یا راشیتیسم، بیماری های متابولیک (سوخت و ساز) و ضربه ها بررسی گردد و در صورت لزوم درمان شود. چرخش پاها به داخل نیز تا 11 سالگی خود به خود بهبود می یابد. اگر این وضعیت بهبود پیدا نکرد احتمال بیماری هایی مانند راشیتیسم، بیماری های کلیوی، تومورها و عفونت ها وجود دارد. در موارد نادری به دلیل اختلالی در رشد استخوان ها همچون راشیتیسم تغییر شکل شدید است و در این صورت جراحی لازم می شود
تغییر شکل انگشت شست پا در نوزادان شایع می باشد. بیشترین دلیل گرایش شست پاها به داخل، چرخش کل پا از مفصل ران به سمت داخل است. بروز این مشکل دلایل دیگری نظیر انحنای بخش جلویی پنجه پا و پا کمانی بودن دارد. در این عارضه، فضای بین شست پا و انگشت دوم نیز افزایش می یابد. گرایش انگشت شست پا به خارج از چرخش کل پا از مفصل ران به سمت خارج ناشی می شود.انحنای پنجه پا به داخل به طور معمول تا ۳ یا ۴ سالگی خود به خود بهبود می یابد. با ادامه یافتن مشکل با دستکاری ملایم پاها و تثبیت از طریق گچ و ... می توانید به معالجه آن بپردازید. در برخی موارد نیز جراحی لازم می شود. چرخش مفصل راه معمولا تا سن ۸ سالگی بهبود می یابد، البته در موارد نادری که مشکل ادامه می یابد جراحی لازم می گردد. گرایش شست پاها به سمت خارج نیز معمولا تا یک سال پس از راه رفتن کودک رفع می گردد، اما در صورت عدم بهبود نیز موجب اشکال نخواهد شد.
انحراف زانوها
پا کمانی یا پای پرانتزی اصطلاحی است که برای مواردی که استخوان های پا انحنای خفیفی به داخل دارد به کار برده می شود. پاکمانی در کودکان نوپا شایع است. در این عارضه انحنا پا به خارج زیاد است و زانوها به هم نمی چسبند و استخوان ساق پا به سمت داخل می چرخد. عارضه بالعکس پا کمانی، کج زانویی می باشد که در این عارضه پاها به سمت داخل منحرف می شوند و باعث چسبیدن زانوها به هم می شوند و پنجه پاها از هم دور می شوند، به طوری که فاصله دو مچ پا بیش از 10 سانتی متر می گردد.چرخش پاها به خارج معمولا تا 3 یا 4 سالگی بهبود می یابد و اگر تغییر شکل بعد از 18 ماهگی ادامه یافت کودک باید از نظر بیماری نرمی استخوان یا راشیتیسم، بیماری های متابولیک (سوخت و ساز) و ضربه ها بررسی گردد و در صورت لزوم درمان شود. چرخش پاها به داخل نیز تا 11 سالگی خود به خود بهبود می یابد. اگر این وضعیت بهبود پیدا نکرد احتمال بیماری هایی مانند راشیتیسم، بیماری های کلیوی، تومورها و عفونت ها وجود دارد. در موارد نادری به دلیل اختلالی در رشد استخوان ها همچون راشیتیسم تغییر شکل شدید است و در این صورت جراحی لازم می شود
منبع:
آکاایران
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼