رشد نوزاد چگونه است؟

رحم شما برای کودک، یک محیط دنج و گرم و نرم بود و مدتی طول می کشد تا نوزاد به تصاویر، صداها و احساسات مختلف زندگی خارج از رحم عادت کند.

کودک شما چگونه رشد می کند؟

رحم شما برای کودک، یک محیط دنج و گرم و نرم بود و مدتی طول می کشد تا نوزاد به تصاویر، صداها و احساسات مختلف زندگی خارج از رحم عادت کند. احتمالا شما نمی توانید یک شخصیت یا خلق و خوی خاص را در کودک خود تشخیص دهید، زیرا او در این دوره حالتهایی از قبیل خواب و بیداری (که ممکن است در حالت بیداری، آرام یا فعال باشد) را به طور متناوب تجربه می کند.

نوزاد شما تنها بوسیله گریه کردن می تواند با شما ارتباط برقرار کند، اما شما می توانید با صدا یا لمس کردن، با او ارتباط برقرار کنید. اکنون، کودک شما قادر است که صدای شما را تشخیص داده و بین صدای شما و سایر صداها، تفاوت قائل شود.

احتمالا نوزاد شما دوست دارد که او را نوازش کنید، ببوسید، ماساژ دهید، بغل کرده و راه ببرید. حتی ممکن است هنگامی که صدای شما را بشنود یا صورت شما را ببیند، "آه" بکشد و یا بخواهد که شما را در یک جمع پیدا کند.

زندگی شما: اندوه پس از زایمان

شاید این حالت بی معنی به نظر بیاید اما وجود دارد: دقیقا در زمانی که شما باید شاد باشید؛ گرفته، ناراحت و زودرنجید و بداخلاقی یا بیقراری می کنید. تا حدی مشخص شده است که دلایل بروز این عارضه در تقریبا نیمی از مادران، چه چیزهایی می تواند باشد.

در هفته های اولی که شما با نوزاد خود در خانه هستید، مواردی از قبیل کم خوابی، نقاهت پس از زایمان، نیازهای مراقبتی یک نوزاد، کم تجربگی در مورد نگهداری و مراقبت از نوزادان و نداشتن کمک کافی، می تواند شدیدا استرس زا باشد. تغییرات شدید هورمونی پس از زایمان می تواند بر روحیات و خلقیات شما تاثیر بگذارد، خصوصا اگر سابقه حاد از "سندرم پیش از قاعدگی" یا PMS هم داشته باشید؛ در این عارضه فرد چند روز قبل از شروع عادت ماهیانه دچار تغیرات خلقی مانند زودرنجی، ناراحتی، عصبانیت و ... می شود.

بعلاوه، یکی دیگر از عوامل می تواند نوع نگاه جامعه امروزی درباره مادران باشد که از مادران انتظار دارد تا همه وظایف را بر عهده بگیرند و تصور عمومی نیز بر آن است که زندگی آنها سراسر شادی و زیبایی است، و در نتیجه این تناقض منجر به بروز افسردگی خفیف می گردد.

دانستن این که این حالتها کاملا طبیعی است، کمک بزرگی به شما می کند. بهتر است احساسات خود را با کسانی که آنها را دوست داشته و به آنها اطمینان دارید، در میان بگذارید: با همسر، والدین، یک دوست صمیمی و یا یکی از آشنایان. ارتباط با دیگر زوجهایی که به تازگی صاحب فرزند شده اند نیز می تواند به شما کمک کند، زیرا شما خواهید فهمید که تنها نیستید و بسیاری افراد دیگر نیز این حالات را تجربه می کنند. ما امکان برقراری این قبیل ارتباط را در بخش تبادل نظر برای شما فراهم کرده ایم.

یک مدت زمان مشخص را به خودتان اختصاص دهید. نوزاد خود را پیش همسر یا والدین خودتان بگذارید و به دیدار یکی از دوستانتان بروید، خرید کنید، یا یک دوش آرام و راحت بگیرید. حتی نشستن در هوای آزاد یا پیاده روی در هوای تازه با کودکتان نیز می تواند به شما کمک کند.

به مرخصی بروید. مرخصی پس از زایمان را از دست ندهید. موبایل خود را خاموش کنید و به سراغ کامپیوترتان نیز نروید. این چند هفته را به تقویت ارتباطات خود با خویشاوندانتان اختصاص دهید.

اگر این عارضه، بیش از چند هفته ادامه پیدا کرد، به پزشک خود مراجعه کنید. شما ممکن است واقعا دچار عارضه "افسردگی پس از زایمان" شده باشید که به نوبه خود وضعیت جدی به شمار می رود. دلایل بروز این عارضه کاملا شناخته شده نیستند، اما مسلما بروز این عارضه بدین معنا نیست که شما یک مادر خوب نیستید یا اینکه به خوبی با شرایط فعلی کنار نیامده اید. نشانه های افسردگی پس از زایمان عبارتند از: عصبانیت شدید، اضطراب و وحشت ناگهانی، تغییر عادات غذایی (کاهش اشتها یا اشتهای بیش از حد)، بیخوابی، و اینکه تصمیم بگیرید به خود یا نوزادتان آسیب برسانید.

منبع: نی نی سایت